جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

«محمود درویش»، شاعر بزرگ و فقید فلسطینی در شعر «بدرود با ادوارد سعید» می‌نویسد: «زیبایی‌شناسی یعنی رسیدن به تناسب». اگر تناسب را ورای هر منظر زیبایی‌شناسانه، آنی بدانیم که کلیت شاکله‌ی فکر فلسفی را می‌سازد، آن‌گاه است که می‌توان به درک و فهم روابط بین دستگاه‌ها و ایده‌های فلسفی رسید. کتاب «کنش‌پذیری ریشه‌ای» نوشته‌ی «تامس کارل وال» اتصال کنش‌پذیری به واسطه‌ی گرانیگاه‌هایی‌ست که امانوئل لویناس، موریس بلانشو و جورجو آگامبن درعین جدایی منظر فلسفی‌شان داشته و دارند، آن هم در ریشه و پیوند با منطق استعلایی امانوئل کانت: بلانشو که کنش‌پذیری را نسبت به تصویر می‌دانست، لویناس که آن را نسبت به دیگری تعریف می‌کرد و پس‌از‌آن دو، آگامبن که کنش‌پذیری را نسبت به در-زبان-بودن شرح داده و می‌دهد. این کتاب به یکی از پرسش‌های اساسی فلسفه هم می‌پردازد: چه چیزی دازاین را نمایان می‌کند؟ نویسنده از منظر بلانشو، لویناس و آگامبن می‌نویسد: وقتی هیچ چیزی نباشد(؟!). البته که کتاب کنش‌پذیری ریشه‌ای دائما با این پرسش و ده‌ها پرسش دیگر کلنجار می‌رود و در بسیاری از مواقع پاسخی هم در کار نیست، اما جست‌وجو در وجود رازآمیز اثر هنری و اخلاق تصویری لویناس در کنار زبان تصویری بلانشو و بعد، اجتماع تصویری آگامبن، کتاب را عجیب مهم و خواندنی کرده‌است، هرچند نمی‌توان منکر پیچیدگی‌های سرشار از آزار آن شد که شاید به هر روی طبیعت مواجهه با این سه فیلسوف باشد.

کتاب «اپیکور و هنر خوش باشی» نشر سفیر و یا «درمان رنج های بشر» که توسط نشر خوب به چاپ رسیده است نوشته‌ی جان سلرز، به خواننده می‌آموزد که چگونه از دیدگاه‌های اپیکور، فیلسوف یونانی، به دنبال خوشبختی و آرامش درونی باشد. این کتاب نه تنها درباره‌ی تاریخ و فلسفه بحث می‌کند، بلکه رویکردی کاربردی به مسائل روزمره و معاصر دارد و به خوانندگان کمک می‌کند تا در دنیای پیچیده امروزی، زندگی‌ای آرام‌تر و معنادارتر داشته باشند.این کتاب بر پایه‌ی چهار اصل اساسی که اپیکور برای رسیدن به زندگی خوش‌بخت پیشنهاد کرده، استوار است. این چهار اصل عبارتند از: 1. دیدگاه‌های نادرست را رد کن: اپیکور بر این باور بود که بسیاری از نگرانی‌ها و ترس‌های ما ناشی از باورهای نادرستی است که در ذهن خود ساخته‌ایم. این کتاب به خوانندگان نشان می‌دهد که چگونه با رد این باورها، می‌توان به آرامش بیشتری دست یافت. 2. نیازهای اصلی خود را بشناس: اپیکور معتقد بود که خوشبختی با تأمین نیازهای اصلی و ساده زندگی به دست می‌آید، نه با پیروی از خواسته‌های بی‌پایان و مادی. کتاب به بررسی این نیازهای اصلی و چگونگی تأمین آن‌ها می‌پردازد. 3. لذت‌های طبیعی را درک کن: اپیکور بر این باور بود که لذت‌های ساده و طبیعی، مانند لذت از دوستی و طبیعت، می‌توانند منبع عمیقی از خوشبختی باشند. کتاب راه‌هایی را برای کشف و قدردانی از این لذت‌ها ارائه می‌دهد. 4. ترس از مرگ را کاهش ده: اپیکور معتقد بود که ترس از مرگ یکی از موانع اصلی خوشبختی است. کتاب توضیح می‌دهد که چگونه می‌توان با این ترس مواجه شد و آن را کاهش داد. «اپیکور و هنر خوش باشی» بیش از آنکه تنها یک کتاب تاریخی یا فلسفی باشد، یک راهنمای عملی برای زندگی بهتر است. سلرز با تلفیق دقیق بینش‌های اپیکور با مثال‌ها و تمرین‌های عملی، کتابی جذاب و قابل دسترس برای خوانندگان عصر حاضر فراهم آورده است. این کتاب برای کسانی که به دنبال درک عمیق‌تری از فلسفه اپیکور هستند و همچنین کسانی که می‌خواهند تأثیرات این فلسفه را در زندگی شخصی خود به کار ببرند، بسیار مفید است. نقد‌ها به طور کلی بر این باورند که جان سلرز توانسته است فلسفه‌ی اپیکور را به زبانی ساده و قابل فهم برای عموم مردم بیان کند و در عین حال، به اصالت و دقت علمی وفادار بماند. در نهایت، «درمان رنج های بشر» کتابی است که به خواننده کمک می‌کند تا با نگرشی جدید به زندگی بنگرد و از آموزه‌های اپیکور در راستای رسیدن به خوشبختی و آرامش درونی بهره ببرد.

جلد ۵۴ مجموعه آثار هایدگر با نام پارمنیدس درسگفتاری است که این فیلسوف در نیمسال تحصیلی ۱۹۴۲ - ۱۹۴۳در دانشگاه فرایبورگ ایراد کرده است. هایدگر پاره‌ای از شعر پارمنیدس را نقل و سپس آن را ترجمه و به عبارتی تفسیر می‌کند. بارزترین مشخصۀ این ترجمه، به کاربردن کلمۀ «ناپوشیدگی» است. الهه‌ای که ناپوشیدگی خوانده می‌شود، مقدم پارمنیدس را خوشامد می‌گوید. هایدگر مخالف تفسیرهایی است که الهه را از نظام فلسفی پارمنیدس حذف می‌کنند، آن را فقط برای زیبایی کلام می‌دانند و علت استفاده از آن را صرفاً عدم تفکیک فلسفه از اسطوره عنوان می‌کنند.

به‌درستی که نبوغ قوة نوآوری است که آدمی از رهگذر آن شایستگی اکتشاف جدید در علم یا تولید آثار هنری اصیل را کسب می‌کند. ممکن است ما ذوق، حکم یا دانش را به فردی که فاقد توان نوآوری است نسبت بدهیم؛ اما نمی‌توانیم او را فردی دارای نبوغ برشمریم. برای تعیین اینکه آن شخص تا چه اندازه برازندة این ویژگی است، باید تحقیق کنیم که آیا او اصل جدیدی را در علم کشف کرده یا هنر جدیدی آورده است یا هنرهایی را که قبلا به‌کار رفته‌اند به درجة بالاتری از کمال نسبت به آثار استادان پیشین رسانده است؟ یا دست‌کم آیا او در زمینه‌های علمی، اکتشافات پیشینیانش را بهبود بخشیده است و اصول شناخته‌شدة قبلی را به سطح بالاتری از انسجام منطقی رسانده یا نتایج پیش‌تر ناشناختة آن اکتشافات را پی گرفته است؟ یا در حوزة هنر، آیا اثر جدیدی طراحی کرده است که متفاوت با اسلافش-نه لزوما برتر از آن‌ها-باشد؟ هر چیزی که فاقد این ویژگی‌ها باشد، تقلیدی کوته‌بینانه یا تلاشی بی‌حاصل و جان‌کندن است و چون متضمن نوآوری نیست، حتی اگر شامل هر ظرفیت، مهارت یا مجاهدتی باشد، گواهی بر نبوغ آن فرد نخواهد بود.

جلد ۵۴ مجموعه آثار هایدگر با نام پارمنیدس درسگفتاری است که این فیلسوف در نیمسال تحصیلی ۱۹۴۲ - ۱۹۴۳در دانشگاه فرایبورگ ایراد کرده است. هایدگر پاره‌ای از شعر پارمنیدس را نقل و سپس آن را ترجمه و به عبارتی تفسیر می‌کند. بارزترین مشخصۀ این ترجمه، به کاربردن کلمۀ «ناپوشیدگی» است. الهه‌ای که ناپوشیدگی خوانده می‌شود، مقدم پارمنیدس را خوشامد می‌گوید. هایدگر مخالف تفسیرهایی است که الهه را از نظام فلسفی پارمنیدس حذف می‌کنند، آن را فقط برای زیبایی کلام می‌دانند و علت استفاده از آن را صرفاً عدم تفکیک فلسفه از اسطوره عنوان می‌کنند.

کتاب « زندگی نامه ی آیزایا برلین» نوشته مایکل ایگناتیف توسط انتشارات ماهی منتشر شده است. آیزایا برلین شاهد یک قرن بود. او که در گرگ و میش امپراتوری تزار در ریگا به دنیا آمد، آنقدر زندگی کرد که فروپاشی شوروی را دید. بیوگرافی مارکس، محقق جنبش رمانتیک و به تعویق انداختن ایده لیبرال آزادی در برابر استبداد شوروی، برلین رئیس قاضی زندگی روشنفکری در دو سوی اقیانوس اطلس بود. هنگامی که او در سال 1997 درگذشت، از او به عنوان مهمترین فیلسوف لیبرال زمان خود ستایش شد. اما زندگی برلین فقط یک زندگی ذهنی نبود. از آلبرت انیشتین گرفته تا ویرجینیا وولف، وینستون چرچیل تا آنا آخماتووا، حلقه دوستان او از هنر، سیاست و فلسفه قرن بیستم هستند. مایکل ایگناتیف در این اثر قطعی که حاصل یک همکاری ده ساله قابل توجه بین زندگی نامه نویس و سوژه است، ظهور خلق و خوی ویژه و بینشی منحصر به فرد را ترسیم می کند.

نویسنده در این کتاب به شیوه تحلیلی، شخصیت‌ اصلی فلاسفه و دغدغه‌های عقلانی مهمی که از دکارت به بعد، فلسفه غربی را شکل داده معرفی کرده است. وی در این نوشتار، استدلال‌ها و نتایج فلسفی فلاسفه جدید را تشریح نموده است. نویسنده خاطر نشان می‌کند: "من فلسفه تحلیلی را براساس تفکر خلاق بزرگترین نماینده آن، یعنی ویتگنشتاین مورد بحث قرار می‌دهم... تفسیری که من ارائه می‌دهم در خطوط کلی‌اش برای بیشتر پدیدار شناسان قابل قبول خواهد بود، من همانند پدیدار شناسان برآنم که جریان اصلی فلسفه جدید از نظریه دکارتی موضوع شناسایی [subject]، و در نتیجه از جدایی میان موضوع شناسایی و متعلق شناسایی [object]، یعنی از جدایی میان یقین ذهنی و شک درباره عالم واقع، سرچشمه می‌گیرد. بر این باورم که این جریان در سرتاسر دوره‌ای که بررسی می‌کنم حوزه‌های معرفت‌شناسی، مابعدالطبیعه، علم اخلاق و فلسفه سیاسی را شامل می‌شود. همچنین معتقدم که دلیل مفصل ویتگنشتاین درباره دست نیافتنی بودن بینش دکارتی عملا دوره تاریخ فلسفی را به پایان برده است. با این حال، تصور می‌کنم که براهین ویتگنشتاین.... امکان پدیدار شناسی را نفی می‌‌کنند...".

کتاب «تاریخچه‌ی کوتاهی از فلسفه» نوشته‌ی «نایجل واربرتون» را «مریم تقدیسی» به فارسی برگردانده است. این کتاب به معرفی متفکران بزرگ فلسفه غرب می‌پردازد و مهم‌ترین نظریات آن‌ها را درباره دنیا و روش بهتر زیستن بررسی می‌کند. نایجل واربرتون در فصل‌های چهل‌گانه این کتاب ما را به گشت‌وگذار در عمده‌ترین نظریات تاریخ فلسفه می‌برد. او داستان‌های جالب‌توجه و اغلب عجیب‌وغریبی درباره مرگ وزندگی فلاسفه‌ای بازگو می‌کند که ما را به تاُمل وا‌می‌دارند. نایجل واربرتون نه‌تنها تاریخچه فلسفه را به شکلی قابل درک روایت می‌کند، بلکه ما را به فکر کردن، بحث کردن، استدلال کردن و سؤال کردن ترغیب می‌کند. تاریخچه کوتاهی از فلسفه خلاصه‌ای از جستجوی همیشگی بشر درزمینهٔ درک فلسفی به دست می‌دهد و از خواننده دعوت می‌کند که در این بحث جذاب شرکت کند. بحثی که از چرایی ماهیت واقعیت و روش زندگی آغاز می‌شود. پرسش‌هایی که ذهن سقراط حکیم را به خود مشغول کرده بود و او را هرروز به بازار آتن می‌کشاند تا سؤالات عجیب خود را از مردم ‌بپرسد و ذهن آن‌ها را برآشوبد. چون با پرسیدن این سؤالات به آن‌ها نشان می‌داد که چقدر درکشان از دانسته‌هایشان اندک است. کتاب حاضر را انتشارات «ققنوس» منتشر کرده است.

در این کتاب، هگل به بررسی تکاملی که انسان از یک وجود ذاتی و شخصیتی به سوی تطورهای اجتماعی و تاریخی می‌پیماید، می‌پردازد. او تلاش می‌کند تا روابط بین انفعالات فردی و انسان به عنوان جزء از جامعه را به عنوان جزء از یک سیر تاریخی فلسفی نمایش دهد. هگل در این کتاب به تضادها و تعارض‌هایی که در فرآیند انسانیت و تطور فکری و اجتماعی وجود دارد، می‌پردازد و سعی دارد تا به یک ترکیبی از ذاتیت فردی و تعاملات اجتماعی برسد.

ترجمه ماشینی : این کتاب شناخته‌شده‌ترین و تأثیرگذارترین اثر هگل، «پدیدارشناسی روح» را با تفسیر آن به‌عنوان استدلالی واحد برای یک ادعای فلسفی واحد معرفی می‌کند: اینکه انسان‌ها به آزادی خود از طریق درک گذشته‌نگر خود دست می‌یابند. لری کراسنوف در نثری واضح و غیر فنی، این ادعا را در چارچوب تاریخ فلسفه مدرن قرار می‌دهد و نشان می‌دهد که چگونه آن را در بخش‌های اصلی متن هگل بسط می‌دهد. نتیجه یک راهنمای قابل دسترس و جذاب برای یکی از پیچیده ترین و مهم ترین آثار فلسفه قرن نوزدهم است که مورد توجه همه دانش آموزان و معلمان شاغل در این زمینه خواهد بود.