جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

"سفید" کتابی در مورد رنگ ها نیست. این در واقع تلاش کنیا هاراس برای کشف جوهر "سفید" است، که به نظر او ارتباط نزدیکی با خاستگاه زیبایی‌شناسی ژاپنی دارد - نمادی از سادگی و ظرافت. مفاهیم محوری مورد بحث کنیا هارا در این کتاب، پوچی و خلأ مطلق است. کنیا هارا نیز کار خود را به عنوان یک طراح به عنوان نوعی ارتباط می بیند. ارتباط خوب این تمایز را دارد که بتوانیم به حرف یکدیگر گوش دهیم تا اینکه نظر خود را بر طرف مقابل فشار دهیم. کنیا هارا این شکل از ارتباط را با یک "کانتینر خالی" مقایسه می کند. در ارتباطات بصری، به همان اندازه علائمی وجود دارند که دلالت آنها محدود است، همچنین علائم یا نمادهایی مانند صلیب یا دایره قرمز روی پرچم ژاپن، که - مانند یک "ظروف خالی" - اجازه هر دلالتی را می دهند و تخیل را محدود نمی کنند. نه تنها این واقعیت که کاراکتر ژاپنی برای رنگ سفید، رادیکال شخصیت پوچی را تشکیل می دهد، او را وادار کرده است که رنگ سفید را با پوچی مرتبط کند.

گفتگوهای گردآمده در این کتاب، در حکم معرفی و مروری‌اند بر تفکر سایمون کریچلی که از فیلسوفان به‌غایت تأثیرگذار، بحث‌انگیز، جذاب، خلاق و طناز زمانه‌ی ما است. کریچلی علاوه بر بحث‌هایی بر سر سرشت و رسالت‌های فلسفه، تأملاتی به یادماندنی درباره‌ی زندگی، مرگ، عشق، طنز و اصالت را نیز به خواننده ارزانی می‌دارد. این موضوعات متنوع جملگی با لحنی صریح و بی‌طرفانه بررسی شده‌اند و با طنزی سیاه و سازش ناپذیر درهم آمیخته‌اند. این موضوعات بی‌وقفه به ناخوشی‌های زمانه‌ی ما اشاره می‌کنند، و حتی برای کسانی که فلسفه را فعالیتی متعلق به خواص می‌دانند مدخلی فراهم می‌آورند عمیقا سرگرم‌کننده و آسان‌یاب برای ورود به آن. سایمون کریچلی هم اکنون صاحب کرسی و استاد فلسفه در نیواسکول یا مدرسه‌ی جدید پژوهش‌های اجتماعی در نیویورک است، که البته نقش او درمقام فیلسوف از مرزهای دانشگاه بس فراتر می‌رود. اغلب برای نیویورک تایمز و گاردین مطلب می‌نویسد، و دغدغه‌ی جدی و مشتاقانه‌ی وی نسبت به موضوعاتی چون آنارشیسم، سیاست مقاومت، جنبش‌های اجتماعی و کردار هنر تجربی او را در کنار آلن بدیو، مایکل هارت، آنتونیو نگری و اسلاوی ژیژک، به سخنگوی نسل سیاتل بدل کرده است