جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

این کتاب به بحث در مورد قدم عالم و ردیه‌ای بر دیدگاه‌های پروکلوس می‌پردازد.

«فهم پساساختارگرایی» نوشته‌ی جیمز ویلیامز، کتابی روشنگرانه درباره‌ی یکی از تأثیرگذارترین مکاتب فکری در فلسفه و تئوری ادبی معاصر است که در عین‌حال، اغلب اشتباه برداشت شده است. همانطور که ویلیامز به شیوایی بیان می‌کند: «پساساختارگرایی بسیاری از مفروضات اساسی ما در مورد دانش، زبان، هویت و خود واقعیت را به چالش می‌کشد.» در این کتاب روشنگر، ویلیامز خوانندگان را از طریق زمینه‌ی پیچیده‌ی نظریه‌ی پساساختارگرایی راهنمایی می‌کند و مفاهیم کلیدی، بحث‌ها و مفاهیم آن را با وضوح و عمق آشکار می‌کند. پساساختارگرایی، همانطور که ویلیامز توضیح می‌دهد، یک بازاندیشی بنیادی در بنیادهای درک ما از جهان است. ویلیامز با تکیه‌بر آثار متفکران مهمی مانند ژاک دریدا، میشل فوکو و جودیت باتلر، سیر تحول اندیشه‌ی پساساختارگرایی و تأثیر گسترده‌ی آن را در زمینه‌های متنوعی مانند فلسفه، ادبیات، جامعه‌شناسی و مطالعات فرهنگی دنبال می‌کند. در قلب پساساختارگرایی، یک پرسش اساسی از معانی ثابت و هویت‌های پایدار نهفته است. ویلیامز ماهرانه در میان مفاهیمی مانند ساختارشکنی، تفاوت‌ و نقد ذات‌گرایی حرکت می‌کند و روش‌هایی را که نظریه‌پردازان پساساختارگرا مخالفت‌ها و سلسله‌مراتب‌های دوتایی را که زیربنای تفکر غربی است، به چالش می‌کشند، روشن‌ می‌کند. او از طریق تحلیل‌های ظریف و مثال‌های متقاعدکننده نشان می‌دهد که چگونه پساساختارگرایی راه‌های جدیدی را برای درک پیچیدگی‌های زبان، قدرت و ذهنیت باز می‌کند. زمان انتشار کتاب به‌ویژه در عصری که با تغییرات سریع اجتماعی، تکنولوژیکی و فرهنگی مشخص‌شده است مهم است. همانطور که ویلیامز اشاره می‌کند: «پساساختارگرایی در اواخر قرن بیستم ظهور کرد، دوران عدم‌اطمینان و تحول‌عمیق». در عصری که با جهانی‌شدن، دیجیتالی‌شدن و پویایی قدرت در حال تغییر مشخص می‌شود، بینش‌های پساساختارگرایی ابزارهای ارزشمندی برای پیمایش پیچیدگی‌های جامعه معاصر ارائه می‌دهند. وعده‌ی این عنوان مبتنی‌بر «فهم» پساساختارگرایی هم فریبنده و هم جاه‌طلبانه است. ویلیامز این وعده را با ارائه‌ی یک مرور کلی از موضوعات‌ اصلی، بحث‌ها و مناقشات درون نظریه پساساختارگرایی به خوانندگان ارائه می‌کند. ویلیامز از ریشه‌های آن در زبان‌شناسی ساختاری گرفته تا تلاقی آن با فمینیسم، پسااستعمارگرایی و نظریه دگرباش، در تلاش خود برای ابهام‌زدایی از پساساختارگرایی برای خوانندگانش سنگ تمام می‌گذارد. در هسته خود، «فهم پساساختارگرایی»، فراخوانی است برای پذیرش پیچیدگی و ابهام در تفکر ما. ویلیامز خوانندگان را تشویق می‌کند که از راحتی معانی ثابت و مقوله‌های مرتب فراتر رفته و از آنها دعوت می‌کند که سیالیت و اقتضای زبان و هویت را بپذیرند. او پیشنهاد‌ می‌کند که با انجام این‌ کار، راه‌های جدیدی را برای دیدن و بودن در جهان باز کنیم. همانطور که خوانندگان در صفحات «فهم پساساختارگرایی» سفر می‌کنند، از آنها دعوت می‌شود که به‌طور انتقادی و تأملی با مطالب درگیر شوند. ویلیامز خوانندگان را به چالش می‌کشد تا مفروضات و سوگیری‌های خود را زیر سوال ببرند و از آنها می‌خواهد که با ذهنی باز و تمایل به دست‌و‌پنجه نرم کردن با مفاهیم آن به نظریه پساساختارگرایی نزدیک شوند. به این معنا، کتاب نه‌تنها به یک ظرف منفعل از دانش، بلکه به یک شرکت‌کننده فعال در گفتگوی مداوم ایده‌ها تبدیل می‌شود. به قول خود ویلیامز: «درک پساساختارگرایی یک نقطه پایان نیست، بلکه یک آغاز است.» این دعوتی است برای شروع سفری برای کشف فکری و خود‌اندیشی، برای کشف خطوط فکری پساساختارگرا و پیامدهای آن برای درک ما از خود و جهان اطرافمان. برای هر‌کسی که مشتاق به کندوکاو در پیچیدگی‌های نظریه معاصر و ارتباط آن با زندگی ما است، «فهم پساساختارگرایی» نوید یک تجربه‌ی روشنگر و غنی را می‌دهد.

سارتر در «روانکاوی وجودی» با اتکا به نظریات اگزیستانسیالیستی خود در باب وجود و ماهیت انسان به نقد دیدگاه‌های فروید درباره ناخودآگاه و جبر غریزه می‌پردازد. نقد سارتر به آراء فروید درباره روان انسان بر مبنای این عقیده اگزیستانسیالیستی اوست که وجود بر ماهیت مقدم است و انسان ماحصل انتخاب‌های خود است و شخصیت و ماهیت هر انسانی بر اساس انتخاب‌های او شکل می‌گیرد نه بر اساس غرایزی که پیشاپیش در وجود او هستند و همچون نیروهایی جبری او را به این سو و آن سو می‌کشانند و شخصیت او را می‌سازند و اعمالش را رقم می‌زنند. سارتر در «روانکاوی وجودی» هر انسان را، بر اساس انتخاب‌هایش، فردی متمایز از دیگری قلمداد می‌کند و بر این باور است که نمی‌توان شخصیت و اعمال همه انسانها را بر اساس اصولی کلی و انتزاعی تحلیل کرد. به باور سارتر این اعتقاد که شخصیت و رفتارهای انسان تابع مجموعه‌ای از اصول کلی است به تقلیل انسان به موجودی مکانیکی می‌انجامد.

سارتر در «روانکاوی وجودی» با اتکا به نظریات اگزیستانسیالیستی خود در باب وجود و ماهیت انسان به نقد دیدگاه‌های فروید درباره ناخودآگاه و جبر غریزه می‌پردازد. نقد سارتر به آراء فروید درباره روان انسان بر مبنای این عقیده اگزیستانسیالیستی اوست که وجود بر ماهیت مقدم است و انسان ماحصل انتخاب‌های خود است و شخصیت و ماهیت هر انسانی بر اساس انتخاب‌های او شکل می‌گیرد نه بر اساس غرایزی که پیشاپیش در وجود او هستند و همچون نیروهایی جبری او را به این سو و آن سو می‌کشانند و شخصیت او را می‌سازند و اعمالش را رقم می‌زنند. سارتر در «روانکاوی وجودی» هر انسان را، بر اساس انتخاب‌هایش، فردی متمایز از دیگری قلمداد می‌کند و بر این باور است که نمی‌توان شخصیت و اعمال همه انسانها را بر اساس اصولی کلی و انتزاعی تحلیل کرد. به باور سارتر این اعتقاد که شخصیت و رفتارهای انسان تابع مجموعه‌ای از اصول کلی است به تقلیل انسان به موجودی مکانیکی می‌انجامد.

ترجمه ماشینی : روانکاوی اگزیستانسیال سارتر، اگزیستانسیالیسم را همانطور که به روانشناسی مدرن مربوط می شود، در نظر می گیرد. فیلسوف فرانسوی با چارچوب‌بندی «وضعیت انسانی» حول یک روانکاوی اگزیستانسیالیستی، با این ادعا که انسان‌ها بر انتخاب‌ها، رفتارها و تصمیم‌های خود کنترل کامل دارند، فروید را در تضاد قرار می‌دهد و آشکارا با ایده فروید درباره میل جنسی ناخودآگاه مخالف است. سارتر با تطبیق فلسفه با روانشناسی و استدلال علیه متفکر مشهور دیگر (فروید)، از خواننده می خواهد که در تعریف معمولی نظریه اگزیستانسیالیستی تجدید نظر کند.

ترجمه ماشینی: نیچه یکی از مهم ترین فیلسوفان مدرن است و نوشته های او درباره ماهیت هنر از تأثیرگذارترین فیلسوفان قرن نوزدهم و بیستم است. این کتاب راهنما معرفی و ارزیابی می کند: زندگی نیچه و پس‌زمینه‌ی نوشته‌های او درباره‌ی هنر، ایده‌ها و متون آثار او که به هنر کمک می‌کنند، از جمله تولد تراژدی، انسان، بیش از حد انسانی و این‌گونه گفت که اهمیت مستمر نیچه برای فلسفه و تفکر معاصر به این شکل است. این کتاب راهنما برای همه دانش‌آموزانی که برای اولین بار به نیچه می‌آیند، خواندنی ضروری خواهد بود.

کتاب حاضر حاصل پژوهش‌هاي آرون ريدلي بر روي نظريه‌ هنر نيچه" است که در سال ۲۰۰۷ توسط انتشارات راتلج به چاپ رسيده است. اين کتاب از منظر روشمندي و نوع زاويه‌ ديد کاملاً يک جايگزين و تابعي است بر جستار جوليان يانگ" در کتاب "فلسفه‌ هنر نيچه" و از منظر نگارشي و بخش‌بندي، به‌نوعي با ديگر نگارش‌هاي او همسوست. ازآن‌جهت که مي‌توان نوعي هجوم داده‌ها و پيچيده نويسي و از همه مهم‌تر انقطاع و فاصله‌ فکر و ابزار زبان را در آثار ريدلي به‌وضوح مشاهده کرد. همين امر باعث آن شده است که آثار ريدلي و پژوهش‌هاي ارزشمند او، هم از جهت رسانايي داده‌ها و هم ازلحاظ قوام بندي موضوعي و بحث‌ها، اندکي دچار اختلال شود که اين امر کار را بر مخاطب محقق و به‌ويژه بر مترجم اثر بسيار دشوار مي‌سازد. آنچه حائز اهميت است نگاه ريدلي به موضوع فلسفه‌ هنر و ادبيات از منظر نيچه است که با عطف به موضوع متافيزيک نيچه و به‌تبع آن اخلاقيات و عنصر حقيقت و دروغ، دربردارنده‌ موضوعات بسيار مهم و دقيقي است.

کتاب حاضر، مجموعه‌ای از مقالات از «تئودور آدورنو»، «والتر بنیامین»، «ارنست بلوخ»، «جورج لوکاچ» و «فردریک جیمسون» در رابطه با زیبایی‌شناسی و سیاست است که به دلیل ارتباط مطالب و وجوه مشترک میان آن‌ها، انتخاب‌شده‌اند. هدف از ارائه معرفی‌های کوتاه این است که خواننده در جریان صبغه و سابقه زندگی نویسندگان مقالات و وضعیت فرهنگی آن‌ها و درنهایت مبادلات پی‌درپی مندرج در آن‌ها قرار گیرد. مطالب کتاب هم در جامعه ما و هم در دنیای اندیشه معاصر خیلی نو است و ازآنجایی‌که مفاهیمِ؛ زیبایی، نقد و هنر، از تاریخ باستان تاکنون روندی را طی کرده است در قرن نوزدهم نیز دچار تغییراتی شد که متفاوت از دوران «افلاطون»، «آگوستین» و اندیشمندان قرون میانه ارائه شده است.

کتاب پيش رو متن مکتوب سه درس گفتار اومبرتو اکو (نشانه شناس، منتقد ادبي و رمان‌نويس معاصر) در دانشگاه کمبريج است. اين درس گفتارها در روزهاي ۷ و ۸ مارس سال ۱۹۹۰ در مجموعه «درس گفتارهاي تنر در باب ارزش‌هاي انساني» ايراد شده است. موضوع و مسئله درس گفتارهاي اکو، همان مسئله مهم هرمنوتيک معاصر است: هدف تفسير چيست؟ بازسازي «قصد مؤلف» است، يا مجال دادن به «قصد خواننده /مفسر»؟ اکو مي‌کوشد با نقد اين دو ديدگاه، نظرگاه سومي را مطرح کند: «قصد متن».

کتاب حاضر، سفر «اديسه گونه» نويسنده به قلمروهاي روحاني ماوراي مرگ و فراسوي دنياي مادي انسان‌ها است. اين کتاب به‌صورت دقيق و روشن، از ماهيت «روح» داد سخن مي‌دهد و نيز از عالم ماوراء و اين‌که چگونه انسان‌ها، در هنگام مرگ، اين عالم خاکي را ترک مي‌کنند تا به عالم باقي شتابند. هم‌زمان، نويسنده کتاب، از طبقات گوناگون عالم برزخ و برخورد و واکنش انسان‌ها در «هنگام» و نيز «بعد از مراحل سخت يا آسان مرگ سخن مي‌گويد. اين توضيحات، به طرز بسيار حرفه‌اي و دقيقي نگاشته شده است و نويسنده آن‌که مديوم بسيار معروفي در آمريکا است، نخست به نقل داستان زندگي خود و سپس برخورد روزانه‌اش با ارواح گوناگون مي‌پردازد.