جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

«هنر زنده ماندن» پنجمین دفتر از مجموعه "هنرهای شوپنهاور" است، که پس از هنر رنجاندن، هنر رفتار با زنان، هنر خوشبختی و هنور خودشناسی منتشر شده است. در پیشگفتار راهگشای آغاز کتاب، نمونه هایی برجسته از میان نامه های "شوپنهاور" به مادر و خواهرش عینا آمده است، آن هم از میان نامه هایی که هیچ کدام شان تاکنون به فارسی ترجمه نشده اند. نامه ها دانسته های ارزشمندی از زندگی شخصی فیلسوف به خواننده ارائه می دهد و کلید ورود به زندگی یگانه، جنجالی و پرماجرای او نیز به شمار می روند. نامه ها افزون بر بازگویی برخی مسائل شخصی از زندگی "شوپنهاور"، از جمله بگومگوها و دعواهای خانوادگی او با خواهر و مادرش بر سر ارث و میراث، از ذائقه غذایی و ساعات گشت وگذار روزانه اش هم می گویند، و باز به کمک همین نامه ها، پژوهشگری طی جستاری دقیق به محاسبه ارزش املاک و دارایی های شوپنهاور به پول امروز پرداخته و نحوه مدیریت اموالش را به روشنی بازگو کرده است. خواننده ضمن آشنایی با برنامه مطالعاتی و زمان تدوین آثار سرنوشت ساز فلسفی به نکات ناگفته دیگری از زندگی شوپنهاور پی می برد. در نامه نگاری شوپنهاور با خواهرش آدله باز هم نکات جالبی می خوانیم. این فیلسوف دوستدار افلاطون و کانت، دشمن هگل و هگل گرایان، و آموزگار معنوی نیچه، در خلال این نامه ها، علاقه عجیبی به دانستن نظرات خواهرش نسبت به آثار خود دارد و با وجود پی گیری سمج مجلات خانوادگی، همچنان منتظر خبر بازتاب آثارش در میان خوانندگان از زبان آدله نیز هست. هنر زنده ماندن، همان گونه که از نامش برمی آید، دربردانده دیدگاه های گوناگون شوپنهاور در باب زندگی است. کتاب با تعریف دقیق، عینی و هوشمندانه شوپنهاور از دوره های مختلف حیات آدمی و تفاوت های افراد در سنین مختلف آغاز می شود و چون سمفونی به هم پیوسته و رنگارنگی از دیدگاه های فلسفی در باب زندگی انسان، با مرگ و ترسیم ابعاد و خط و ربط های آن به زندگی پایان می یابد. هنر زنده ماندن، از یک سو، عینا از میان یادداشت های منتشر نشده شوپنهاور در باب زندگی فراهم شده و از سوی دیگر، دربردارنده گلچینی دقیق است از میان آثار مهم وی در مورد زندگی، اراده ورزی و خواست زیستن، در باب غایت زندگی، زمان حال، مصائب و رنج های آن، همچنین دل مشغولی های کاری و حرفه ای انسان در طول زندگی و در نهایت بیان معناها و تعابیر گوناگون مرگ، البته تا آنجا که به شناخت بیشتر ما از زندگی یاری می رساند. در این کتاب به زبانی دقیق و عینی، و نیروی استدلال کم نظیر، و در عین حال با بیان روراست و رک و پوست کنده، با دیدگاه کامل شوپنهاور در مورد زندگی از تمام جوانب آن روبه رو می شویم و وحدت موضوعی آن، خواننده و پژوهشگر را از مراجعه به آرای پراکنده وی در این باب، در لابه لای انبوه آثارش بی نیاز می کند. هنر زنده ماندن هم مانند سایر دفترهای موضوعی شوپنهاور، رساله ای است کوتاه و خواندنی در باب زندگی، از زبان فیلسوفی که در عین مهارت کامل در پرداختن به موضوعات کلان و نخبه فهم فلسفی، قادر است با بهره بردن از تجارب شخصی خود با آدم های دورو بر و دانسته های خود از آثار دیگران، کتاب های بالینی جذاب برای خوانندگان غیرحرفه ای فلسفه نیز بنویسد و پیش کسوت بسیاری از امروزیان در پرداختن به امور روزمره با زبانی شفاف و صریح است.

فیلسوف رواقی رومی، اپکتتوس (حدود 55 تا 135 پس از میلاد) که به عنوان برده به دنیا آمد، تعلیم داد که آزادی ذهنی برتر است، زیرا می تواند فرد را در هر کجا، حتی در زندان، آزاد کند. کتاب "چگونه آزاد باشیم؟راهنمای باستانی به زندگی رواقی"- یک نسخه عالی جدید از راهنمای مشهور" اپیکتتوس" برای فلسفه زندگی رواقی را همراه با مجموعه ای از تأملات مرتبط در گفتارهای او در خود دارد. از نظر اپیکتتوس، آزادی یک حق انسانی یا یک امتیاز سیاسی نیست، بلکه یک دستاورد روانی و اخلاقی است، موهبتی که ما به تنهایی می‌توانیم به خود بدهیم. همه ما می‌توانیم آزاد باشیم، اما تنها در صورتی که یاد بگیریم برای آنچه که می‌توانیم کنترل کنیم (انگیزه‌ها و واکنش‌هایمان) ارزش قائل شویم، با چیزهایی که نمی‌توانیم کنترل کنیم با آرامش رفتار کنیم، و شرایط خود را به عنوان فرصت‌هایی برای انجام کارهای خوب و خوب در نظر بگیریم. آنچه از طریق بدبختی یا اعمال دیگران برای ما اتفاق می افتد.

این کتاب به بحث در مورد قدم عالم و ردیه‌ای بر دیدگاه‌های پروکلوس می‌پردازد.

این کتاب به بحث در مورد قدم عالم و ردیه‌ای بر دیدگاه‌های پروکلوس می‌پردازد.

«فهم پساساختارگرایی» نوشته‌ی جیمز ویلیامز، کتابی روشنگرانه درباره‌ی یکی از تأثیرگذارترین مکاتب فکری در فلسفه و تئوری ادبی معاصر است که در عین‌حال، اغلب اشتباه برداشت شده است. همانطور که ویلیامز به شیوایی بیان می‌کند: «پساساختارگرایی بسیاری از مفروضات اساسی ما در مورد دانش، زبان، هویت و خود واقعیت را به چالش می‌کشد.» در این کتاب روشنگر، ویلیامز خوانندگان را از طریق زمینه‌ی پیچیده‌ی نظریه‌ی پساساختارگرایی راهنمایی می‌کند و مفاهیم کلیدی، بحث‌ها و مفاهیم آن را با وضوح و عمق آشکار می‌کند. پساساختارگرایی، همانطور که ویلیامز توضیح می‌دهد، یک بازاندیشی بنیادی در بنیادهای درک ما از جهان است. ویلیامز با تکیه‌بر آثار متفکران مهمی مانند ژاک دریدا، میشل فوکو و جودیت باتلر، سیر تحول اندیشه‌ی پساساختارگرایی و تأثیر گسترده‌ی آن را در زمینه‌های متنوعی مانند فلسفه، ادبیات، جامعه‌شناسی و مطالعات فرهنگی دنبال می‌کند. در قلب پساساختارگرایی، یک پرسش اساسی از معانی ثابت و هویت‌های پایدار نهفته است. ویلیامز ماهرانه در میان مفاهیمی مانند ساختارشکنی، تفاوت‌ و نقد ذات‌گرایی حرکت می‌کند و روش‌هایی را که نظریه‌پردازان پساساختارگرا مخالفت‌ها و سلسله‌مراتب‌های دوتایی را که زیربنای تفکر غربی است، به چالش می‌کشند، روشن‌ می‌کند. او از طریق تحلیل‌های ظریف و مثال‌های متقاعدکننده نشان می‌دهد که چگونه پساساختارگرایی راه‌های جدیدی را برای درک پیچیدگی‌های زبان، قدرت و ذهنیت باز می‌کند. زمان انتشار کتاب به‌ویژه در عصری که با تغییرات سریع اجتماعی، تکنولوژیکی و فرهنگی مشخص‌شده است مهم است. همانطور که ویلیامز اشاره می‌کند: «پساساختارگرایی در اواخر قرن بیستم ظهور کرد، دوران عدم‌اطمینان و تحول‌عمیق». در عصری که با جهانی‌شدن، دیجیتالی‌شدن و پویایی قدرت در حال تغییر مشخص می‌شود، بینش‌های پساساختارگرایی ابزارهای ارزشمندی برای پیمایش پیچیدگی‌های جامعه معاصر ارائه می‌دهند. وعده‌ی این عنوان مبتنی‌بر «فهم» پساساختارگرایی هم فریبنده و هم جاه‌طلبانه است. ویلیامز این وعده را با ارائه‌ی یک مرور کلی از موضوعات‌ اصلی، بحث‌ها و مناقشات درون نظریه پساساختارگرایی به خوانندگان ارائه می‌کند. ویلیامز از ریشه‌های آن در زبان‌شناسی ساختاری گرفته تا تلاقی آن با فمینیسم، پسااستعمارگرایی و نظریه دگرباش، در تلاش خود برای ابهام‌زدایی از پساساختارگرایی برای خوانندگانش سنگ تمام می‌گذارد. در هسته خود، «فهم پساساختارگرایی»، فراخوانی است برای پذیرش پیچیدگی و ابهام در تفکر ما. ویلیامز خوانندگان را تشویق می‌کند که از راحتی معانی ثابت و مقوله‌های مرتب فراتر رفته و از آنها دعوت می‌کند که سیالیت و اقتضای زبان و هویت را بپذیرند. او پیشنهاد‌ می‌کند که با انجام این‌ کار، راه‌های جدیدی را برای دیدن و بودن در جهان باز کنیم. همانطور که خوانندگان در صفحات «فهم پساساختارگرایی» سفر می‌کنند، از آنها دعوت می‌شود که به‌طور انتقادی و تأملی با مطالب درگیر شوند. ویلیامز خوانندگان را به چالش می‌کشد تا مفروضات و سوگیری‌های خود را زیر سوال ببرند و از آنها می‌خواهد که با ذهنی باز و تمایل به دست‌و‌پنجه نرم کردن با مفاهیم آن به نظریه پساساختارگرایی نزدیک شوند. به این معنا، کتاب نه‌تنها به یک ظرف منفعل از دانش، بلکه به یک شرکت‌کننده فعال در گفتگوی مداوم ایده‌ها تبدیل می‌شود. به قول خود ویلیامز: «درک پساساختارگرایی یک نقطه پایان نیست، بلکه یک آغاز است.» این دعوتی است برای شروع سفری برای کشف فکری و خود‌اندیشی، برای کشف خطوط فکری پساساختارگرا و پیامدهای آن برای درک ما از خود و جهان اطرافمان. برای هر‌کسی که مشتاق به کندوکاو در پیچیدگی‌های نظریه معاصر و ارتباط آن با زندگی ما است، «فهم پساساختارگرایی» نوید یک تجربه‌ی روشنگر و غنی را می‌دهد.

سارتر در «روانکاوی وجودی» با اتکا به نظریات اگزیستانسیالیستی خود در باب وجود و ماهیت انسان به نقد دیدگاه‌های فروید درباره ناخودآگاه و جبر غریزه می‌پردازد. نقد سارتر به آراء فروید درباره روان انسان بر مبنای این عقیده اگزیستانسیالیستی اوست که وجود بر ماهیت مقدم است و انسان ماحصل انتخاب‌های خود است و شخصیت و ماهیت هر انسانی بر اساس انتخاب‌های او شکل می‌گیرد نه بر اساس غرایزی که پیشاپیش در وجود او هستند و همچون نیروهایی جبری او را به این سو و آن سو می‌کشانند و شخصیت او را می‌سازند و اعمالش را رقم می‌زنند. سارتر در «روانکاوی وجودی» هر انسان را، بر اساس انتخاب‌هایش، فردی متمایز از دیگری قلمداد می‌کند و بر این باور است که نمی‌توان شخصیت و اعمال همه انسانها را بر اساس اصولی کلی و انتزاعی تحلیل کرد. به باور سارتر این اعتقاد که شخصیت و رفتارهای انسان تابع مجموعه‌ای از اصول کلی است به تقلیل انسان به موجودی مکانیکی می‌انجامد.

سارتر در «روانکاوی وجودی» با اتکا به نظریات اگزیستانسیالیستی خود در باب وجود و ماهیت انسان به نقد دیدگاه‌های فروید درباره ناخودآگاه و جبر غریزه می‌پردازد. نقد سارتر به آراء فروید درباره روان انسان بر مبنای این عقیده اگزیستانسیالیستی اوست که وجود بر ماهیت مقدم است و انسان ماحصل انتخاب‌های خود است و شخصیت و ماهیت هر انسانی بر اساس انتخاب‌های او شکل می‌گیرد نه بر اساس غرایزی که پیشاپیش در وجود او هستند و همچون نیروهایی جبری او را به این سو و آن سو می‌کشانند و شخصیت او را می‌سازند و اعمالش را رقم می‌زنند. سارتر در «روانکاوی وجودی» هر انسان را، بر اساس انتخاب‌هایش، فردی متمایز از دیگری قلمداد می‌کند و بر این باور است که نمی‌توان شخصیت و اعمال همه انسانها را بر اساس اصولی کلی و انتزاعی تحلیل کرد. به باور سارتر این اعتقاد که شخصیت و رفتارهای انسان تابع مجموعه‌ای از اصول کلی است به تقلیل انسان به موجودی مکانیکی می‌انجامد.

ترجمه ماشینی : روانکاوی اگزیستانسیال سارتر، اگزیستانسیالیسم را همانطور که به روانشناسی مدرن مربوط می شود، در نظر می گیرد. فیلسوف فرانسوی با چارچوب‌بندی «وضعیت انسانی» حول یک روانکاوی اگزیستانسیالیستی، با این ادعا که انسان‌ها بر انتخاب‌ها، رفتارها و تصمیم‌های خود کنترل کامل دارند، فروید را در تضاد قرار می‌دهد و آشکارا با ایده فروید درباره میل جنسی ناخودآگاه مخالف است. سارتر با تطبیق فلسفه با روانشناسی و استدلال علیه متفکر مشهور دیگر (فروید)، از خواننده می خواهد که در تعریف معمولی نظریه اگزیستانسیالیستی تجدید نظر کند.

ترجمه ماشینی: نیچه یکی از مهم ترین فیلسوفان مدرن است و نوشته های او درباره ماهیت هنر از تأثیرگذارترین فیلسوفان قرن نوزدهم و بیستم است. این کتاب راهنما معرفی و ارزیابی می کند: زندگی نیچه و پس‌زمینه‌ی نوشته‌های او درباره‌ی هنر، ایده‌ها و متون آثار او که به هنر کمک می‌کنند، از جمله تولد تراژدی، انسان، بیش از حد انسانی و این‌گونه گفت که اهمیت مستمر نیچه برای فلسفه و تفکر معاصر به این شکل است. این کتاب راهنما برای همه دانش‌آموزانی که برای اولین بار به نیچه می‌آیند، خواندنی ضروری خواهد بود.