جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

در «زندگی و تفکر هایدگر»، آلن بدیو و باربارا کاسین خود را در مکاتبات فیلسوف با همسرش الفرید غرق می‌کنند تا به این پرسش‌ها پاسخ دهند، زیرا با هایدگر و همه متفکرانی که در برابر سیاست‌های زمانه‌شان آسیب‌پذیر هستند، ارتباط دارند. آنها بر رابطه عذاب‌آور هایدگر با همسرش، با هانا آرنت، و زنان متعدد دیگر تمرکز می‌کنند و سطحی غیرعادی از صمیمیت را به دنیای شخصی و فکری او می‌آورند.

هدف کتاب هنر زندگی الکساندر نهاماس گشودنِ فضایی است برای گونه‌ای دیگر از فلسفه ورزیدن؛ گونه‌ای متفاوت از مفهوم امروزی فلسفه، اما الزاماً نه در تقابل و رقابت با آن. نهاماس معتقد است شیوه‌ای یگانه از زندگی وجود ندارد گه بهترین نوع زندگی برای همه باشد اما می توان گفت که زندگی فلسفی تنها روش در میان انبوه روش های ارزشمند دیگر است. او می‌گوید که اصراری ندارد بر فلسفه به عنوان شیوه‌ای از زندگی پافشاری کند. اما باور دارد در پذیرش چنین مفهومی ناگزیریم و باید بررسی کنیم که چگونه این مفهوم تا امروز به حیاتش ادامه داده و وارد کار بعضی از فیلسوفان مدرن شده و چگونه برخی از ما هنوز در حقیقت بر مبنایِ چنین مفهومی زندگی می‌کنیم.

هگل در تأثیرگذارترین فصل مهم‌ترین اثر فلسفی‌اش، یعنی پدیدارشناسی روح، این ادعاهای محوری و خلع سلاح‌کننده را مطرح می‌کند که «خودآگاهی خود میل است» و این که «ارضاء» خود را تنها در خودآگاهی دیگری به دست می‌آورد. هگل در مورد خودآگاهی، تفسیر جدیدی از این ادعاهای انقلابی ارائه می‌کند که ریشه‌های آن‌ها را در فلسفه کانت جستجو می‌کند و ارتباط مستمر آنها را با تفکر معاصر نشان می‌دهد. همانطور که رابرت پیپین در کتاب «خودآگاهی نزد هگل» نشان می دهد، هگل استدلال می کند که ما باید روایت کانت از ماهیت خودآگاه را به عنوان ادعایی در فلسفه عملی درک کنیم، و بنابراین ما به دیدگاه های کاملا متفاوتی از احساسات انسانی، شرایط شناخت ما از جهان، و ماهیت اجتماعی سوبژکتیویته و هنجاری منتقل میشویم. پیپین توضیح می دهد که چرا این فصل از پدیدارشناسی هگل را باید به عنوان اساس فلسفه قاره ای بسیار متأخر و سنت های مارکسیستی، نئومارکسیستی و نظریه انتقادی دانست. او همچنین تفسیر خود از اظهارات هگل را با تفاسیر تأثیرگذار فصلی که فیلسوفان جان مک داول و رابرت براندوم ارائه کرده‌اند، مقایسه می‌کند.

در این اثر کلاسیک فلسفه ی روشنفکری ، ارنست کاسیرر هم ترکیبی منسجم و هم تحلیلی نافذ از یکی از بزرگترین دوره های فکری تاریخ را ارائه می دهد: یعنی عصر روشنگری. وی با استدلال بر اینکه زیربنای مختلف تفکر این دوره یک بنیان مشترک وجود دارد ، نشان می دهد که چگونه فیلسوفان عصر روشنگری از ایده های قرن های گذشته استفاده می کردند حتی در زمانیکه آنها را کاملا متناسب با دنیای مدرن متحول می کردند. از دیدگاه ارنست کاسیرر، روشنگری فلسفه را از قلمرو ی اندیشه ناب آزاد کرد و آن را به عنوان یک نیروی فعال و خلاق در بدنه اجتماع و زیست افراد قرار داد. همگان از عصر روشنگری که به طور رسمی از قرن هجدهم آغاز شد، به عنوان دوره گذار از فلسفه قرون وسطا به اندیشه ای مدرن یاد می کنند. حال نویسنده در این کتاب سعی دارد تا شرح دقیقی از تحولات فکری در این دوره تاریخی را برای خوانندگان ارائه دهد. این کتاب برای علاقه مندان فلسفه و پژوهشگران رشته های علوم انسانی بسیار مفید است. برگردان فارسی این کتاب برعهده "یدالله موقن" بوده است. ارنست کسیرر (1845-1945) فیلسوف یهودی-آلمانی بود که در چندین دانشگاه در آلمان و ایالات متحده تدریس می کرد. وی نویسنده کتابهای بسیاری از جمله افسانه دولت ، مقاله ای درباره انسان و زبان و افسانه بود.

نظام اخلاق عرفی نخستین اثر دستنوشت و بر جای مانده از هگل فیلسوف آلمانی است. هگل در این اثر درخشان یکی از مفاهیم اساسی نظام فکری خود یعنی تحقق ایده را به شیوه نظام مند مورد مداقه قرار می دهد. در واقع در این اثر مهم ، به بیان صورت بندی اجتماعی و سیاسی اندیشه خود می پردازد که بعدها به صورت مفصل تر و به شکل سلیس و پخته تری در پدیدار شناسی روح و سپس در دایره المعارف علوم فلسفی و عناصر فلسفه حق به آن پرداخته است. هگل در این اثر سترگ ، به مدد مفاهیمی چون تفاوت ، شناخت..و برخی مفاهیم دیگر به فرآیند شکل گیری جامعه و بستر تکوین اخلاق عرفی می پردازد. هگل باور دارد فردی دانستن اخلاق نادیده گرفتن جهانی ، اجتماعی و سیاسی را در پی دارد که در پس عمل اخلاقی فرد نهفته است. کتاب در فاصله بین سال های ۱۸۰۲ تا ۱۸۰۳ به نگارش درآمده است و یکی از درخشان ترین اثار هگل است.

کتاب حاضر، حاصل مواجهه مستقیم مارتین هیدگر با جان درمانی است. مواجهه ای که منجر به پدید آمدن طیف های وسیعی از جان درمانی موسوم به «جان درمانی اگزیستانسیال »گردید در این کتاب که به دوره متأخر فکری این متفکر تعلق دارد ما شاهد ارجاعات متعدّد وی به وجود و زمان هستیم ارجاعاتی که نشان می دهد نه تنها هیچ گسستی میان هَیدِگر متقدم و متأخر وجود ندارد، بل تفکر متأخر او ما حصل بسط و تعمیق مفاهیم بنیادین کتاب «وجود» و «زمان» است. کتاب ،حاضر علاوه بر اینکه می تواند مورد استفاده علاقه مندان و پژوهشگران فلسفه و خاصه فلسفه های اگزیستانس واقع شود، برای جان پزشکان و جان شناسان نیز می تواند راهگشا باشد.

کتاب «گاه‌شمارهای فلسفی» با زیرعنوان «چشم‌اندازهایی در فلسفۀ قاره‌ای» به قلم ژان لوک نانسی، تشکیل شده از یازده گفتگوی جذاب است که در ابتدا از رادیوی عمومی فرانسه پخش می‌شد. در این کتاب، نانسی، استاد برجسته‌ی فلسفه در دانشگاه استراسبورگ، شرحی ساده و روان از برخی از پرسش‌های مبرم عصر ما ارائه کرده و به مسائل مزمن در تحقیقات فلسفی می‌پردازد. این کتاب بازتابی از توجه و دغدغۀ نانسی راجعبه جهان و تفکر درباره‌ی آن طریق فلسفه است. سوال اساسی نانسی که در سراسر کتاب تکرار می‌شود این است که آیا فلسفه محدود به جهانی است که فیلسوف در آن زندگی می‌کند یا اینکه باید بدون قید و شرط شخصی، آن جهان جدای از تفکرات فیلسوف در نظر گرفته شود. نانسی ذیل این پرسش موضوعات مختلف و متنوعی را مورد بحث قرار می‌دهد، از جمله: رابطه‌ی دین و سرمایه‌داری، ارتباط فلسفه با زندگی و اینکه آیا فلسفه می‌تواند شکلی از زندگی باشد، ارتباط «سیاست» آن گونه که امروزه تعریف می‌شود، فلسفه‌ی هایدگر و پیامدهای آن برای امروز، جنگ، نقش منفیگرایی در گفتمان‌های فلسفی و فرهنگی، «هنر» و کثرت معانی آن و استعاره‌ی خورشید. این مقالات را می‌توان به طور جداگانه خواند، اما اگر با یکدیگر در نظر گرفته شوند، دیدی خیره‌کننده از فیلسوفی را تشکیل می‌دهند که کاملا از زمانه‌ایی که در آن زندگی می‌کند آگاه است و در تلاش است تا مسیر فلسفی خود را در آن طی کند. به عبارت دیگر، اندیشه‌ی نانسی محدود به فلسفه دانشگاهی نیست، بلکه او عمیقا با جهان و رویدادهای آن درگیر است. این کتاب به خوانندگان فرصتی منحصربه‌فرد برای درگیرشدن با افکار یک فیلسوف برجسته‌ی معاصر را می‌دهد و می‌تواند هم برای خوانندگان عمومی و هم تخصصی جذاب و پر از درس باشد.

هدف کتاب هنر زندگی الکساندر نهاماس گشودنِ فضایی است برای گونه‌ای دیگر از فلسفه ورزیدن؛ گونه‌ای متفاوت از مفهوم امروزی فلسفه، اما الزاماً نه در تقابل و رقابت با آن. نهاماس معتقد است شیوه‌ای یگانه از زندگی وجود ندارد گه بهترین نوع زندگی برای همه باشد اما می توان گفت که زندگی فلسفی تنها روش در میان انبوه روش های ارزشمند دیگر است. او می‌گوید که اصراری ندارد بر فلسفه به عنوان شیوه‌ای از زندگی پافشاری کند. اما باور دارد در پذیرش چنین مفهومی ناگزیریم و باید بررسی کنیم که چگونه این مفهوم تا امروز به حیاتش ادامه داده و وارد کار بعضی از فیلسوفان مدرن شده و چگونه برخی از ما هنوز در حقیقت بر مبنایِ چنین مفهومی زندگی می‌کنیم.

پلامناتز در شرح و نقدی بر فلسفه ی اجتماعی و سیاسی هگل بیشتر متأثر از تعابیر جناح چپ مکتب هگل است و با استفاده از همین تعابیر به استدلال پدیدارشناسی روح توجه بیشتری دارد. به نظر او اندیشه ی هگل درباره ی آگاهی و پویش های ذهن انسان اندیشه ای ارزشمند است. یکی از مسائل همیشگی وضع بشری این است که انسان همواره نیاز دارد جایگاه خود را در جهان بیابد و از لحاظ فکری و عاطفی با خود و با جهان به سازش برسد و خرسند شود. به نظر پلامناتز یکی از علایق مهم فلسفه ی هگل همین پویش ذهن انسان به سوی خرسندی است. از سوی دیگر پلامناتز به نقد دستگاه کلی فلسفه ی هگل و اندیشه ها و پیش فرض های آن و انسجام منطقی آن ها می پردازد. هدف او عرضه ی دورنمایی کلی نیست بلکه «وارد خانه می شود و به تجسس می پردازد.» به علاوه هدف نویسنده صرفا یافتن هماهنگی یا ناهماهنگی درونی آن فلسفه یا بهترین و وفادارترین تعبیر آن نیست بلکه می کوشد تا اهمیت آن را از لحاظ مسائل همیشگی انسان روشن سازد.

رهنمودهای اونتینوم برای سرگشتگان مقدمه ای روشن، مختصر و در دسترس برای اندیشمندان، نویسندگان و موضوعاتی است که دانشجویان و خوانندگان می توانند به ویژه چالش برانگیز باشند. با تمرکز ویژه بر آنچه که فهم موضوع را دشوار می کند، این کتابها موضوعات و ایده های اصلی را توضیح داده و بررسی می کنند، خواننده را به سمت درک کامل مطالب مطالبه گر راهنمایی می کنند. بدون شک ژیل دلوز یکی از شخصیتهای اساسی در اندیشه قاره مدرن است. با این حال، فلسفه وی مطالبات قابل توجهی را از دانشجو ایجاد می کند.