جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

شرحي است بر مطالع الانوار تأليف سراج الدين ابو الثناء محمود بن ابي بکر ارموي (594-682) که گويا شمس الدين ابوالثناء محمود بن عبدالرحمن اصفهاني درگذشته 749 بنام نظام الدين جلال الاسلام محيي السنة ساخته است (ص ع: اصفهاني). (دانشگا ش 3578 و 6831، چلبي بروکلمن ذيل 1: 5/849). شارح فاضل در شرح اين كتاب، همان شيوه را به كار برده كه در شرح تجريد الاعتقاد موسوم به تشييدالقواعد، انجام داده است. اوبخشي از متن را كه قصد شرح دارد، به صورت كامل و با مركب قرمز آورده سپس به شرح گسترده آن پرداخته است. سبكي عسقلاني، سيوطي، طاش كوپري زاده و چلبي شرح مطالع از اصفهاني ياد كرده اند اما در اين مدارك نامي خاص براي اين شرح ياد نشده. حاج خليفه پس از اين كه از شرح اصفهاني و از حاشيه محمد شاه بن يوسف فناري (م-929) بر آن سخن گفته، از شرحي ديگر بر مطالع ياد ميكند كه تنوير المطالع نام دارد و از مؤلف آن سخن نميگويد. برو كلمان نيز شرح اصفهاني و تنوير المطالع را جدا ياد كرده و دومين را مجهل المولف ميپندارد اماجاي شك نيست كه تنوير المطالع - كه صدر آن در كشف الظنون نقل شده - همان شرح اصفهاني است زيرا علاوه بر اين كه در حاشيه داود - بر حاشيه گرگاني عبارتي از شرح اصفهاني نقل شده كه پيداست از همين كتاب تنوير المطالع است، بهترين گواه نسخه شماره 3873 (جاي سخن) است كه در زندگي اصفهاني نوشته شده و بر پشت نخستين برگ آن با خط كهن چنين آمده «‌ كتاب شرح مطالع الانوار من مصنفات المولي الامام المحقق شمس اعملة والدين المشهور بالاصفهاني دامت بركاته » نويسنده اين شرح در آنجا كه مؤلف (ارموي) از زين الدين كشي ياد كرده و از كتاب حدائق او مطالبي نقل ميكند. (عبدالحسين حائري) متن از سراج الدين ابو الثنا محمد بن ابي بكر ارموي در گذشته 689 است، جز تنوير المطالع و تبصير المطالع دواني است كه حاشيه ايست بر همين مطالع الانوار ارموي. (محمد تقي دانش پژوه) المطالع لسراج الدين بن أبي بكر الأرموي المتوفي سنة 982هـ و يصفه صاحب الكشف بأنه كتاب اعتني بدراسته الفضلا، و يشتمل أربعة أقسام في الأمور العامة في الجواهر، في الأعراض، في العلم الإلهي، و قد صنف حوله كثيرون، منها كتابنا هذا، مبتور من أوله [کتابخانه ملک 1/131؛ مرعشي و 32/610و30/474؛ فهرست كتابخانه مجلس شوراي ملي 4/1906/10 و 10/1906؛ كشف الظنون 2/1717؛ سبكي طبقات الشافعيه 294: 6 مفتاح السعاده 299: 1 و 179: 2 الدر الكامنه 100: 5 بغية الوعاه سيوطي (چاپ جديد 200: ... ؛ دانشگاه تهران 12/2595 و 16/263 و 16/373؛ ش 3587 و 6831 دانشگاه؛ ملك 2462ص 131 فهرست عربي؛ ذيل بروكلمن 5/849؛ چلبي؛ مجلس 1/1906؛ سپه 3/521 ش 3033؛ دانشگاه 4558؛ نشريه 5/456 و 9/303]

رديه اي است بر رساله جوابيه محقق حلي در مسأله اثبات المعدوم. رديه اي است با عناوين (قوله-قوله) بر رساله «اثبات اعاده المعدوم» محقق حلي (-672ق) - مذكور در همين فهرست- كه مؤلف در پايان رساله خواننده را به مطالب تفصيلي رساله پدرش ابوالقاسم عودي ارجاع داده است. آغاز كتاب: بسمله. قال الشيخ الامام العالم الفاضل الكامل المتقن المحقق المفنن العلامة شرف الدين ابو عبدالله الحسين بن ابي القاسم بن الحسين بن محمد العودي الأسدي الحلي عفا الله عنه: وقفت علي الجواب الذي أجاب به ابوالقاسم جعفر بن سعيد رحمه الله عن معتقد الاثبات هل هن كافر أو مؤمن‌، فرأيت قد تخطي الصواب و تعداه و تعاما عن الحق و تناساه، فأحببت ان ابين فيه غلطه و اكشف للناظرين سقطه ... . قوله في حكاية مذهبهم و تقرير اعتقادهم القدر و العلوم. انجام كتاب: و هذا النقض أوردناه علي جهة الاختصار، و ان كان قد خرج عن والدي متع الله الكافة بطول بقائه مسألة كبيرة في المعني فمن أرادها وقف عليها هناك ذكر فيها جميع ذلك ... النهايات. [عكسي مرعشي 3/214]

چون يكي از گمراهان بابيه جزوه اي در حقانيت باب نوشته و به حديث « ذو كتاب جديد و أمر جديد » استدلال نموده بود، مؤلف ما كتاب حاضر را در رد آن جزوه نوشته و طي يك مقدمه و چند مقصد و يك خاتمه او را پاسخ مي گويد در اين نسخه فقط مقدمه و دو مقصد اول اين كتاب آمده و ناتمام مانده است بدين تفصيل: مقدمه: در علت خلقت بني آدم مقصد اول: در شرح حديث مذكور مقصد دوم: در چگونگي استدلال به اين حديث (سيد احمد اشكوري) [مرعشي 9/21]

شرحي مزجي توضيحي است بر بخش کلام رساله <التهذيب> سعد الدين تفتازاني است که آن را به خواست برخي از بزرگان تأليف کرده است. گزارش بخش كلام آن متن است، در 6 «باب» : يكم، مقدمه كتاب است، شرحي حامل متن. (احمد منزوي) آغاز كتاب: نحمد من هدانا طريق الاسلام حمداً يوافي نعمه و نشکر الذي وفقنا علي تهذيب الکلام ... لما كان قسم التهذيب من الكلام الذي صنفه قدوة الانام انجام كتاب: و الصلوة و السلام علي خير المرسلين و علي آله و اصحابه و التابعين لهم اجمعين. تصديت لشرح هذا الکتاب ... و زيادة ما تفردت به مما لابد منه و نقصان ما تخرجت عنه مما لاعدّ له و الحمد لله اولاً و آخراً و علي نبية الصلوة و السلام السائر ان باطنا و ظاهراً [الفبائي آستان قدس ص139؛ مرعشي 19/179؛ مركز مطالعات و تحقيقات اسلامي 1/189؛ مرعشي 19/175؛ ش 7375 كه آغاز آن با نسخه حاضر برابر است؛ دائرة المعارف بزرگ اسلامي 2/54؛ بغدادي، ايضاح 1/314؛ بغدادي، هديه 1/605؛ زركلي 4/44؛ سركيس 2/1291: نشاني 1چ؛ كتابخانه نوربخش 2/251؛ فهرست الفبائي آستان قدس ص 139؛ رايانه ملي 1166؛ شورا 1/145/33 و 41/232؛ الاوقاف العامة موصل 4/133؛ دانشگاه تهران 20/461؛ رايانه آستان قدس] شرح و حواشي: حاشية تقريب المرام داش آغلوجي، محمد (-)