جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : از افلاطون تا پست مدرنیسم تاریخ فرهنگی غرب را در یک مجلد مختصر ارائه می کند. نزدیک به چهار هزار سال از تاریخ غرب در یک داستان در حال گسترش با هم تنیده شده است که در آن می بینیم که چگونه جنبش ها و افراد به فلسفه، ادبیات و هنری که جهان امروز را شکل داده اند، کمک کردند. داستان با خاستگاه یونانی-رومی و یهودی-مسیحی غرب آغاز می شود و از قرون وسطی، رنسانس، روشنگری و رمانتیسیسم به پست مدرنیته قرن بیست و یکم می رسد. نویسنده چهره های کلیدی مانند موسی، میکل آنژ، موتسارت و مارکس را پوشش می دهد، آنها را در زمینه قرار می دهد و مشارکت های اصلی آنها را برجسته می کند. تصاویر و یک واژه نامه جامع به توضیح اصطلاحات مهمی مانند «گوتیک»، «باروک»، «جریان آگاهی» و «مرگ خدا» کمک می کند و جنبش هایی مانند نوافلاطونیسم، اومانیسم رنسانس و اگزیستانسیالیسم را روشن می کند. برای دانش‌آموزان، این کتاب شکاف بین آنچه در مدارس تدریس می‌شود و دانش فرهنگی مورد نیاز در دانشگاه را پر می‌کند و زمینه‌ای ضروری در داستان فرهنگ غرب فراهم می‌کند. برای همه خوانندگان، دعوتی است برای یک تور لذت بخش در تاریخ شگفت انگیز اندیشه، ادبیات و هنر غرب.

آموزۀ ایده‌های افلاطون را می‌توان مهم‌ترین آموزۀ او دانست. در طول تاریخ فلسفه، هرکدام از فیلسوفان باتوجه‌به مسئله‌ای که با آن روبه‌رو بوده‌اند، به این آموزه رجوع کرده‌اند. یکی از مسائلی که فیلسوفان غربی در عالم معاصر با آن مواجهه داشته‌اند، نیست‌انگاری و بی‌معنایی تمدن غربی است. مارتین هیدگر ریشۀ این بی‌معنایی را فراموشی وجود و فراموشی حقیقت در معنای ناپوشیدگی (اَلثئیا) و نامستوری می‌داند. در نظر او، آموزۀ ایده‌های افلاطون عامل این فراموشی است؛ زیرا افلاطون بنیادِ موجودات را ایده‌ها قرار داد و این معنایی جز فراموشی وجود ندارد. هیدگر با استفاده از پدیدارشناسی به تمثیل غار افلاطون رجوع می‌کند تا چگونگی این فراموشی را وضوح ‌ببخشد. تفسیر هیدگر از ایده‌ها به‌مرور تغییر می‌کند؛ زیرا هیدگر در تفکر متأخرش از پدیدارشناسی دازاین گذر می‌کند و به گشودگی وجود توجه می‌کند. هیدگر متأخر ایده و آیدوس را براساس گشودگی توضیح می‌دهد و حضورِ امر حاضر را وابسته به این گشودگی می‌داند. در این نوشتار، سعی می‌شود نسبت میان وجهه‌نظرهای هیدگر متقدم و متأخر راجع به ایده‌های افلاطون بررسی شود.

ترجمه ماشینی : آن ماری شولتز در کتاب سقراط در مورد سقراط افلاطون: خود افشای سقراطی و عمل عمومی فلسفه، مفاهیم فلسفی و سیاسی ارائه افلاطون از سخنرانی خودافشاگرانه سقراط را در چهار گفت و گو تحلیل می کند: Theaetetus، Symposium، Physioaedology و. شولتز استدلال می کند که این لحظات خودافشایی سقراطی نشان می دهد که ارائه افلاطون از «سقراط راوی» بسیار فراگیرتر از آن چیزی است که ادبیات ثانویه معمولاً تصدیق می کند. علیرغم ظاهر فراگیر یک سقراط که تجربه خود را در طول دیالوگ ها توصیف می کند، خود افشای زندگی نامه سقراطی به طور شگفت انگیزی مورد توجه محققان کمی قرار گرفته است. استفاده افلاطون از روایت، به‌ویژه شعر «سقراط راوی»، اغلب در بحث‌هایی درباره ماهیت دراماتیک دیالوگ‌ها به‌طور کلی‌تر و نه اینکه به تنهایی مورد مطالعه قرار گیرد، قرار می‌گیرد. شولتز نشان می دهد که چگونه این اظهارات روایی با دقت طراحی شده به غنای و عمق متون افلاطونی در سطوح مختلف می افزاید. نویسنده برای نشان دادن اینکه چگونه این روایت‌های سقراطی جاسازی‌شده به تصویر سقراط به‌عنوان فیلسوف عمومی در گفت‌وگوهای افلاطون کمک می‌کند، شیوه‌های خودافشاگری سقراطی را در آثار بل هوک، کتی خانگ و تا نیشی کوتس بررسی می‌کند و حتی به تمرین می‌پردازد. هنر خود افشاگری سقراطی.

ترجمه ماشینی : این کتاب در سال 1995 نقطه شروع خود را از ادغام ژانرهای خاص شعر و بلاغت توسط افلاطون در دیالوگ های خود می گیرد. نویسنده استدلال می کند که «گفتگوهای» افلاطون با ژانرهای سنتی بخشی از تلاش او برای تعریف «فلسفه» است. قبل از افلاطون، «فلسفه» «تزکیه فکری» را در گسترده‌ترین معنای آن تعیین می‌کرد. زمانی که افلاطون این اصطلاح را برای پروژه فکری خود به کار گرفت، رشته ای جدید و تخصصی ایجاد کرد. افلاطون برای تعریف و مشروعیت بخشیدن به «فلسفه» باید آن را با ژانرهای گفتمانی که در آتن دموکراتیک دارای اقتدار و اعتبار بودند، تطبیق دهد. افلاطون با ترکیب متن یا گفتمان یک ژانر دیگر، برند جدید خرد خود را در تقابل با شیوه‌های سنتی تفکر و گفتار «تعریف» می‌کند. افلاطون با هدف قرار دادن ژانرهای منفرد گفتمان، مرزهای «فلسفه» را به عنوان یک گفتمان و به عنوان یک عمل اجتماعی مشخص می کند.

ترجمه ماشینی : در این متن مختصر، روی باسکار به تشخیص، توضیح و حل «مشکلات فلسفه» می پردازد. افلاطون و غیره تمام حوزه های اصلی موضوع را مرور می کند: نظریه دانش و فلسفه علم. فلسفه منطق و زبان؛ فلسفه های مکان، زمان و علیت؛ فلسفه علوم اجتماعی و زیستی و دیالکتیک. اخلاق، سیاست و زیبایی شناسی؛ و تاریخ و جامعه شناسی فلسفه. از جمله موضوعاتی که مورد بحث قرار گرفت، مشکلات استقراء و کلیات، مسئله نسبی گرایی، «رسوایی فلسفه» هایدگر (جستجو برای اثبات واقعیت جهان خارج)، ماهیت حقیقت اخلاقی و معمای اراده آزاد و جبرگرایی دو فصل آخر شامل گزارشی تلفیقی از توسعه فلسفه غرب از دوران پیشاسقراطی تا پساساختارگرایی است. افلاطون و غیره به دنبال احیای پروژه فلسفی است، و نشان می دهد که «رئالیسم انتقادی دیالکتیکی» نویسنده قدرت مقوله ای برای اصلاح زمینه های مشکل فلسفه دارد. این کتاب هم به عنوان یک مقدمه انتقادی برای فلسفه و هم به عنوان منبعی ارزشمند برای محقق عمل می کند.