جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

يکي از امراء نامه اي درسه صفحه خدمت يکي از بزرگان دين نگاشته و در آن از مسلک غلاة و طريقه ابطال آن استفسار کرده است، عالم مسئول درجواب وي رساله حاضر را پرداخته است و در محرم 1262 از تحرير آن فارغ شده است. [مدرسه نمازي ص 175]

حاشيه ايست بر شرح قوشچي بر تجريد طوسي از محمد هادي بن معين الدين محمد شيرازي که آن را براي شاه عباس صفوي نوشته و در آن به حاشيه قديم دواني و حاشيه ميرزا جان باغنوي و حواشي ديگران نگريسته است. در ديباچه از محشي و کتاب و شاه نامبرده شده است. او مدتي به مباحثه شرح جديد تجريد و حاشيه قديم علامه دواني و آنچه به آنها مربوط است مثل حاشيه حبيب الله جان باغنوي شيرازي و سائر حواشي اشتغال داشته، و خود مي نويسد كه اين كتاب را فراهم آوردم و نقد الحواشي ناميدم و به ابوالغازي شاه عباس ثاني صفوي موسوي حسيني بهادرخان اهداء كردم. (احمد منزوي) آغاز كتاب: بسمله. الحمدلله رب العالمين ... اما بعد فيقول العبد المذنب ... محمد هادي بن معين الدين محمد الشيرازي. [فهرست سپهسالار 5/724؛ مجلس شورا 16/249؛ رايانه آستان قدس]

حاشيه اي است با عنوان «قوله» بر كتاب حياة الارواح في اصول الدين تأليف: محمد جعفر فرزند سيف الدين شريعتمدار استرآبادي (سيد محمود مرعشي) [مرعشي 31/225؛ فصلنامه ميراث شهاب: نشريه كتابخانه بزرگ حضرت آية الله العظمي مرعشي نجفي تابستان و پاييز 1377، ص 67و 2؛ الذريعة 6/82]