جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

کتاب "اکسیر" شامل "بیست درس معنوی برای آفرینش زندگی دلخواه" است که دکتر "دیپاک چوپرا" آن را به نگارش در آورده است. اخیرا "دیپاک چوپرا" به دنیای داستان ورود کرده و این حرکت او نتایج متفاوتی را به همراه داشته است. این بار ، او مقداری از فرهنگ عامیانه را در "بیست درس معنوی برای آفرینش زندگی دلخواه" آمیخته است. "دیپاک چوپرا" با استناد به افسانه های کاملوت و استفاده از آرتور و مرلین به عنوان استعاره هایی از جوینده ی جاویدان و خرد درونی ، ابزارهایی را برای یافتن افسون در آن ها به خوانندگان می دهد. این کتابی است که حکمت هندو را در داستان شاه آرتور و جادوگر مرلین باز می کند. به جای اینکه مستقیما به خواننده آموزش دهد ، این درس از طریق داستان هایی درباره مرلین و آرتور جوان ارائه می شود. هر درس دارای یک داستان ، یک توضیح از درس و یک توضیح از معنی استفاده از درس در زندگی شما است. این یک روش هوشمندانه برای معرفی این مفاهیم معنوی به فردی است که در فرهنگی متفاوت پرورش یافته است ، خصوصا اگر شخص به داستان های شاه آرتور علاقمند باشد. حتی اگر در جستجوی مفاهیم معنوی هم نیستید ، می توانید از خواندن این کتاب درس های زندگی کسب کنید. بخش نخست کتاب "اکسیر" از دکتر "دیپاک چوپرا" ذهن خواننده را برای ورود به جهان کیمیاگر آماده می کند و پس از آن در بخش دوم کتاب، "بیست درس معنوی برای آفرینش زندگی دلخواه" ارائه می شود. در بخش سوم و آخر کتاب "اکسیر" ، "دیپاک چوپرا" هفت گام کیمیاگری را آموزش می دهد و این گام ها خلاصه ای از همه ی آن چیزی است که مرلین به آرتور آموخته است.

اثر مهم پیش رو حاوی پیامی اضطراری و بی باکانه برای همه ما انسان هاست، ما انسان هایی که غرق در ناامیدی و تاریکی درونی مان شده ایم و از زیبایی ها و معجزاتی که پیش روی مان قرار گرفته اند، غافل مانده ایم. دبی در این اثر از وجود خداوند و قدرت او و از چگونگی تجربه کردن این نیرو در زندگی مان سخن می گوید؛ او ماجرای سقوط خودش و دستگیری پروردگار را به تصویر می کشد و از دگرگونی حاصل شده که در پی دعا کردن برایش رخ داده حکایت می کند؛ در نهایت مخاطب اثر پیش رو به کلیدی که در شادمانی و زندگی دلخواه را به سویش می گشاید دست خواهد یافت و از تقدس درونی اش آگاه خواهد شد.

هدف پژوهش حاضر بررسی الگو و روایت نظریه امنیت مبتنی بر خرد و داد در شاهنامه فردوسی است. امنیت یک جامعه و حکومت، ضامن بقا و حیات آن است. در ادبیات ایرانی اسلامی، مانند شاهنامه فردوسی، ظرفیت عظیمی از مباحث فرهنگی، دینی و سیاسی ارائه شده است که با بهره‌‌گیری از آنها می‌‌توان به مؤلفه‌‌ها، شاخص‌‌ها، الگو و نظریه‌‌ای در مورد امنیت دست یافت. در این راستا، پژوهش حاضر درصدد ظرفیت‌‌سنجی، کشف و استخراج نظریه امنیت از شاهنامه فردوسی با چارچوب تحلیلی نظریه دو فطرت امام خمینی و نظریه امنیت متعالیه و روش گرندد تئوری یا داده‌‌بنیاد در طبقه‌‌بندی داده‌‌ها است. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی بوده و نتایج نشان داد که نظریه امنیت مبتنی بر خرد و داد در شاهنامه فردوسی ارائه شده است؛ به این معنا که اگر خرد و داد در جامعه ایران بر مبنای دین، کشور و رهبر شکل گیرد و در مقابل با بیداد و ظلم و ستم و بی‌‌خردی و جهل مبارزه شود و همیاران و دوستان با اتحاد و همدلی، امنیت را همراهی و تقویت و در همه ابعاد معنوی و مادی و سطوح شخصی و عمومی و ملی گسترش دهند و دشمنان داخلی و خارجی برهم زننده امنیت را رفع نمایند، در نتیجه امنیت مبتنی بر خرد و داد، که به معنای مصونیت، نبود تهدید و خطر، نداشتن ترس، شادی، آسودگی خاطر، آرامش و آبادانی است، در جامعه حکم‌فرما می‌‌گردد و مهم‌‌ترین آثار و برکات آن، گسترش خرد و خردورزی، گسترش داد و دادگری، رشد آبادانی، شادی و آسایش، گسترش نیکی و نیکوکاری، گسترش معنویت و ارزش‌‌های الهی در جامعه، گسترش آخرت‌‌گرایی در بین مردم است. نظریه امنیتی خرد و داد فردوسی، با توجه به بررسی‌‌های پژوهش و یافته‌‌های به دست آمده، مبتنی بر هر دو جنبه مادی و معنوی و دنیوی و اخروی است؛ لذا در طیف مکتب امنیتی متعالیه قرار می‌‌گیرد.