جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

تربیت دارای ابعاد و گونه‌های مختلفی است که توجه به همه گونه‌ها در تربیت انسان، امری است که گریزی از آن نمی‌باشد. از میان گونه‌های تربیت، تربیت اجتماعی دارای اهمیت زیادی می‌باشد چرا که انسان موجودی است اجتماعی و باید خود را برای ‌این نهاد آماده کند. برخی از ‌اندیشمندان دینی بر‌آنند که بنای زندگی انسان، برپایه زندگی اجتماعی شکل گرفته است و این امر در فطرت و ذات او به امانت قرار داده شده و به علت نیاز او نمی‌توان انسان را از آن دور کرد. این نظر به خلاف برخی دیگر از ‌اندیشمندان است که قایلند، پیدایش جامعه و نیز تن‌دادن انسان به زندگی اجتماعی محصول تکامل طبیعی و تاریخی اوست. (طباطبایی، 1360) اخلاق و تربیت اجتماعی در عصر حاضر از بنیادی‌ترین موضوعات بشریست که همواره مورد توجه اندیشمندان و صاحبنظران مختلف در اقصا نقاط جهان بوده است. تربیت اجتماعی یکی از اصلی ترین و مهمترین مباحثی است که در جوامع امروزی مطرح است. تربیت به عنوان نیاز امروز و دیروز بشر درگذر زمان به شکل های مختلفی اعمال شده اند. از جمله تربیت جسمانی، اخلاقی، روانی و بحثی که در اینجا ما به دنبال آن هستیم یعنی تربیت اجتماعی. دلایل اهمیت تربیت اجتماعی برای افراد ولزوم به کارگیری این نوع تربیت توسط مدارس و خانواده ها. از این رو با بررسی مبانی تربیت اجتماعی از دیدگاه علامه طباطبایی که بیشتر بر مبنای تقرب انسان به سوی خدا می‌باشد، و دیدگاه طبیعت‌گرایانه روسو روشن می شود، که عمده هدف آن ها جامعه پذیر کردن افراد می باشد. یکی از بهترین آثار تربیت اجتماعی، تحقق مهمترین آرمان اندیشمندان و متفکران یعنی تشکیل جامعه سالم ‌نام برده شده است. در بستر جامعه رشد یافته است که می‌توان افرادی سالم و صالح ساخت و‌ این امر با جامعه‌گریزی به ‌دست نمی‌آید و این خود نشان از اهمیت و ضرورت بسیار بالای تحقیق و تفحص در این زمینه را روشن میسازد. (امیدی و همکاران؛1396). تمامی روابط نسل‌ آینده یک جامعه، متاثر از تربیتی است که در عصر حاضر حاکم بر جامعه است. اگر جامعه‌ای ظالم بوده و تعدی و خیانت در آن جامعه رواج داشته باشد، همین صفت‌ها را می‌توان در نسل‌های بعدی ‌ایشان دید و اگر جامعه‌ای راه رستگاری را بپیماید، نسلی که در آن زندگی می‌کند در زمانی‌که خود حاکم بر سرنوشت خویش شود همین راه را می‌پیماید؛ چرا که فواید زندگی همراه با عدالت را چشیده است.در تربیت اجتماعی، فرد از خود‌محوری گذشته و با خروج از سلطه‌ مدار فردی، هر دو مدار را مورد توجه قرار می‌دهد؛ یعنی هم برای اجتماع ارزش قایل است و هم برای خویشتن خویش و بیهوده هیچ‌کدام را فدای دیگری نمی‌کند. در بستر جامعه هست که صلاح خویش را بهتر می‌شناسد و با مقایسه خود با دیگر افرادی که در‌ این اجتماع هستند می‌تواند مطلوب را بشناسد و آن‌چه به‌عنوان انسان از او خواسته می‌شود را درک کند. فرد با تربیت اجتماعی می‌تواند در جامعه به‌درستی انتخاب کند و از آسیب‌های اجتماعی که ممکن است با حضور فرد در اجتماع پدید بیاید، خود را دور کند. همزیستی درست اجتماعی و زیستن آسوده در کنار هم با داشتن آرامش و امنیت‌خاطر یکی دیگر از فوایدی است که در‌ این تربیت عاید انسان می‌شود.

ترجمه ماشینی: در این کتاب، جفری برکوسن تأثیرات عظیم و در عین حال عمدتاً ناشناخته ژان ژاک روسو و گئورگ ویلهلم فردریش هگل را بر جان رالز، مهم‌ترین فیلسوف سیاسی قرن بیستم، ارائه می‌کند. در حالی که تأثیر مستند امانوئل کانت بر رالز عمیق و عمیق است، ویژگی‌های کانتی و تفسیر عدالت به‌عنوان انصاف، کل داستان را در مورد آن دکترین بیان نمی‌کند. برکوسون با تکیه بر سخنرانی‌های رالز درباره تاریخ فلسفه اخلاق و سخنرانی‌های او درباره تاریخ فلسفه سیاسی، گزارش دقیق‌تر و دقیق‌تری از فلسفه اخلاقی و سیاسی رالز در پرتو این تأثیرات ناچیز به خواننده ارائه می‌دهد. این تصویر جدید و غنی‌تر از فلسفه سیاسی رالز نشان می‌دهد که تصور رالز از معقول‌بودن - تصور او از نوع و میزان تعهدات ما در قبال افرادی که با آن‌ها درگیر همکاری اجتماعی هستیم - به‌طور آشکاری خواستارتر و در نتیجه جذاب‌تر از بسیاری است. مفسران و منتقدان فرض می کنند. رالز به روسو و هگل روی می‌آورد، که هر دو تصاویر جذابی از شهروندی درگیر ارائه می‌دهند که شایسته تقلید است.

ترجمه ماشینی : روایتی بزرگ از زندگی درهم تنیده والتر بنیامین، مارتین هایدگر، لودویگ ویتگنشتاین و ارنست کاسیرر، فیلسوفان بزرگی که ایده‌هایشان قرن بیستم را شکل داد. سال 1919 است. وحشت جنگ جهانی اول هنوز برای قهرمانان زمان جادوگران تازه است، که هر کدام خود را در یک مقطع حساس می بینند. والتر بنجامین که در طول همه‌گیری 1918 از آنفولانزا جان سالم به در برده است، سعی می‌کند از پدر مستبد خود فرار کند و در حرفه‌ی تحصیلی‌اش دست و پنجه نرم کند. در مقابل، لودویگ ویتگنشتاین به‌طور چشمگیری تصمیم گرفته است که خود را از ثروت عظیمی که به عنوان فرزند یکی از ثروتمندترین خانواده‌های صنعتی در اروپا به ارث می‌برد، در جستجوی وضوح معنوی مطلق، رها کند. در همین حال، مارتین هایدگر که توانسته بود با خدمت به عنوان هواشناس از جنگ در جنگ اجتناب کند، با دقت در حال پرورش حرفه خود است. سرانجام، ارنست کاسیرر به شدت در دانشگاه کار می کند و به شدت خود را به نوشتن و امکان شغلی در دانشگاه هامبورگ می پردازد. صحنه برای یک درام فکری بزرگ آماده شده است که در دهه آینده رخ خواهد داد. زندگی و ایده‌های این رباعی فلسفی خارق‌العاده با تبدیل شدن به شخصیت‌های تاریخی جهان به هم نزدیک می‌شوند. اما با نزدیک شدن به جنگ جهانی دوم، سرنوشت آنها بسیار متفاوت خواهد بود. Wolfram Eilenberger مسیرهای این زندگی‌های شگفت‌انگیز و پرتلاطم را که نه تنها فلسفه، بلکه برخی از مهم‌ترین شخصیت‌های دیگر قرن از جمله جان مینارد کینز، هانا آرنت و برتراند راسل را در خود جای داده است، به‌طرز شیک دنبال می‌کند. او با انجام این کار، داستانی گیرا در مورد چهار تن از بلندپروازترین و پرشورترین متفکران تاریخ تعریف می‌کند و با وضوح و صرفه‌جویی نادری ایده‌های درخشان آنها را که غالباً مرموز یا مبهم تلقی می‌شوند، روشن می‌کند.

ترجمه ماشینی : این کتاب بررسی رابطه درونی بین نماینده ترین نویسندگان و متفکران آلمانی قرن هجدهم، نوزدهم و بیستم: گوته، نیچه و توماس مان است که محتوای اندیشه آنها را که در نگرش آنها نسبت به هنر منعکس می شود بررسی می کند. ، جامعه و سیاست زمان خود. در نتیجه، از یک سو، یک مطالعه تلفیقی است، زیرا زمینه تاریخی این سه قرن محوری و اهمیت استراتژیک آنها را برای توسعه فرهنگی و اجتماعی آلمان مدرن و به طور کلی اروپا در نظر می گیرد. از سوی دیگر، تحلیل مفصلی از جنبه‌های کلیدی در اندیشه گوته، نیچه و توماس مان ارائه می‌کند که به شکل‌گیری مضامین و مفاهیم مشترک در آثار آنها و در نتیجه به پیام متمایز آنها منجر شد. هدف اصلی پژوهش اثبات این موضوع است که این مضامین مشترک، وضعیت و نقش هنرمند در جامعه، انحصار نبودن هنر به عنوان مرتبط با سیاست، لزوم فراتر رفتن از سیاست های نابسامان ناسیونالیستی و... در واقع از ویژگی های خاص آن است. میراث مستقیم گوته در اندیشه نیچه و مان. این واقعیت دو نتیجه ضمنی دارد. نخست، پیام آنها برای جامعه اخلاقی و رویایی بود که نشان دهنده هدف تولیدات ادبی - فلسفی آنها بود. همه آنها در جستجوی معنای رویدادهای داخلی و خارجی زندگی خود و عقاید آشکار نسبت به نقاط عطف سیاسی مانند انقلاب فرانسه، فرهنگ بیسمارک یا دو جنگ جهانی بودند. ثانیاً، اعتقادات اخلاقی آنها به امروز مربوط است، زیرا تعداد فزاینده‌ای از مورخان و منتقدان ادبی سعی می‌کنند در آثار گوته، نیچه و توماس مان آنچه را می‌توان به عنوان پاسخی به پرسش‌های کنونی که مشابه آن‌ها هستند، تعریف کرد. در گذشته. بالاخره هنر نویسندگی هنری است با پیام.

یکی از مهم‌ترین مقاطع تاریخ معاصر ایران که نتیجه تلاش‌های سیاسی ـ اجتماعی ملت پس از شهریور 1320 است، دوره نهضت ملی می‌باشد. دستاورد تلاش‌های مردم در این دوره به همان میزان که بسیار بزرگ و با اهمیت بود، به آسانی نیز از دست رفت. شناخت عوامل افول، به ویژه در میان رهبران نهضت ملی، برای اصلاح مسیر امروز و فردای این ملت در نیل به توسعه و سعادت پایدار، ضرورت دارد. از میان خیل اسناد متعلق به رهبران نهضت ملی، دو سند تک‌برگی، یکی نامه آیت‌الله کاشانی و دیگری نامه دکتر محمد مصدق به یکدیگر، بسیار در خور توجه و شاخص می‌باشند. این دو، رهبران مقتدر جنبش مردم در وقایع نهضت ملی می‌باشند که در اواخر عمر دولت مصدق به سختی با یکدیگر در افتادند؛ جدالی که دستاوردهای فوری و سوء استفاده دشمنان از آن، سرکوبی نهضت ملی و از بین رفتن آسان نتایج آن بوده است. محتوای دو نامه رد و بدل شده میان مصدق و کاشانی، بیان‌گر عمق فاجعه‌ای است که در پی عدم مدیریت و اختلافات در آن زمان، در کشور ما رخ داده بود، از این رو باز شناسی عوامل شکل‌گیری آن‌ها بسیار ضروری می‌نماید. این نوشتار ابتدا در صدد است تا با بستر‌شناسی تاریخی، زمینه‌ها و علل شکل‌گیری نامه‌ها را بررسی کند و با به کار گیری اصول سند‌شناسی، جایگاه آن‌ها را بشناسد، سپس نگاه منابع گوناگون به این‌دو نامه را ارائه و تحلیل کند، و پس از آن با توجه به محور‌های عمده موجود در اسناد و تحلیل جدا‌‌گانه محتوای هر یک از آن‌ها، حدود اعتبار و علل پذیرش یا رد نامه‌ها را روشن نماید.