جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

رساله اي کوتاه در اصول و قواعد اثبات توحيد که در پنج باب تنظيم شده است: باب الاول؛ في اثبات وجود واجب لذاته. باب الثاني؛ في اثبات توحيد الالوهي. باب الثالث؛ في اثبات توحيد الذاتي. باب الرابع؛ في اثبات توحيد الصفاتي. باب الخامس؛ في اثبات توحيد الافعالي. آغاز كتاب: نحمده حمدا يوافي رضاه و يکافي العظيم من بره و نداه و نشهد ان لا اله الا الله ... فيقول الملتجي الي باب ربه الباقي عبدالصاحب ... اغاثه الله يوم التلاقي ان هذه لباب علم التوحيد الذي هو ... انجام كتاب: به نختم المقال ان سئل اذا کانت الشرف و ... نعم ان التصفيه في النور المکتسب بالنسبته الي الغريب اکثر من البعيد و ذلک فضل الله ... و جعلنا من اهل فضله و تاييده بمحمد و عترته المسددين بتسديده [الذريعة 2/422؛ مرعشي 21/157؛ عكسي مركز احياء 2/261؛ التراث العربي 1/325-326؛ فهرست عربي مشار ص 100؛ مجلس شورا 32/334]

يکي از امراء نامه اي درسه صفحه خدمت يکي از بزرگان دين نگاشته و در آن از مسلک غلاة و طريقه ابطال آن استفسار کرده است، عالم مسئول درجواب وي رساله حاضر را پرداخته است و در محرم 1262 از تحرير آن فارغ شده است. [مدرسه نمازي ص 175]

رديه اي است با عناوين (قال الناصب) و (قوله -اقول) بر رساله «المنبهه» شاه ولي الله احمد دهلوي حنفي (-1176ق). مؤلف با استناد به آيات و روايات و كتب اهل سنت، ‌ضمن يك مقدمه و نه جواب و خاتمه اي به نه جواب شيخ احمد سرهندي (-1034ق) و دو جواب دهلوي پاسخ گفته است. مقدمه در باب اعتصام بحبل الله، خاتمه در ذكر اسامي برخي منافقين عهد پبامبر (ص) و پس از آن مطالبي درباره پيدايش امويان، معتزله و اسامي فرق دوازدهگانه و انشعابهاي آنها آمده است. مؤلف در 5جمادي الاولي1270برابر با ماده تاريخ (پناه محمد بجو تو احمد خان) از نگارش رساله فراغت يافته است. [اهدائي رهبر4-1]