جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

سید بن طاووس رضوان الله علیه این کتاب را در پاسخ به ادعای ابن ابی الحدید از علمای اهل سنت صحابه نوشته که مدعی شده بود حدیثی موجود نیست که انصار و مهاجرین حضرت امام علی علیه السلام را با لقب «امیر المومنین» خطاب کرده باشند، نوشت تا با نقل احادیث حضرت پیامبر خدا محمد مصطفی صلی الله علیه و آله و اقرار صحابه از کتب مختلف، مخاطب را به یقین برساند که حضرت علی عظیم علیه السلام، امیر المومنین است. همچنین این کتاب مهم از دو بخش دیگر تشکیل شده که سید احادیثی را پیرامون اختصاص لقب «امام المتقین» و «یعسوب المومنین» به حضرت علی عظیم علیه السلام نقل کرده است. علاوه بر موضوع کتاب، نقل حدیث از منابع و کتب مختلف که بسیاری از آن‌ها از بین رفته‌اند (مانند بخش‌های مفقوده کتاب شریف دلائل الامامة) ارزش این کتاب را چند برابر کرده است و این کتاب حاوی متفردات حدیثی مهمی است. مترجم علاوه بر ترجمه کتاب الیقین، پس از ترجمه این کتاب، بخشی را به عنوان الحاق به کتاب اضافه کرده و احادیث هم‌موضوع با کتاب الیقین در کتاب شریف بحار الانوار را نیز ترجمه کرده است.

مطلع الصباحتین و مجمع الفصاحتین یکی از میراث روایی ارزشمند شیعی است که متاسفانه کمتر به آن توجه شده است. ابو السعادات اصفهانی در این کتاب، با تاکید بر اینکه حضرت پیامبر خدا محمد مصطفی صلی الله علیه و آله و امیر المومنین علی عظیم علیه السلام یک نور واحد هستند، به تطبیق کلام و احادیث حضرت محمد صلی الله علیه و آله (با تاکید بر کتاب شهاب الاخبار) و امیر المومنین علیه السلام (با تاکید بر کتاب نهج البلاغة) در موضوعات مختلف می‌پردازد تا اثبات کند که کلام هر دو حضرت یکی است. امری بی‌نظیر که توسط هیچ شخص دیگری [چه قبل مولف چه بعد او] انجام نشده، اما متاسفانه این کتاب نزد شیعیان با وجود ارزش بالای محتوای کتاب و جایگاه مولف، مغفول و مهجور و ناشناخته مانده است. از نکات مهم دیگر کتاب اهمیت تاریخی آن است که به عنوان سندی بسیار مهم پیرامون هجوم مغول و سقوط اصفهان محسوب می‌شود. او که اهل اصفهان است و در زمان هجوم مغول زندگی می‌کرده، در مقدمه کتاب به شرح وقایع زمانش و سقوط اصفهان به علت خیانت شافعیان و باز کردن دروازه شهر توسط آنان برای مغولان می‌پردازد. به گزارش او، در زمان هجوم مغول و رسیدنشان به دروازه‌های شهر اصفهان، شافعیان شهر به فرماندهان مغول پیشنهاد می‌دهند که دروازه‌های شهر را برای سربازان مغول باز کنند، به شرط آنکه سربازان مغول حنفی‌مذهبان شهر را قتل عام کنند. آل خجند که ریاست شافعیان را برعهده داشتند، به ابو السعادات اصفهانی دستور می‌دهند که وی مامور رساندن این پیشنهاد به مغولان باشد، اما وی از این امر و خیانت به وطن سرباز می‌زند و آل خجند وی را به زندان می‌اندازند؛ اما بنا به گفته مولف، وی به معجزه امیر المومنین علیه السلام از زندان آزاد و بلافاصله به نجف می‌رود. مولف گزارش می‌دهد که پس از ترک شهر توسط وی، شافعیان بالاخره دروازه‌های شهر را برای مغولان باز می‌کنند، اما مغولان نه فقط حنفیان، بلکه شافعی و حنفی رو با هم دیگر قتل عام می‌کنند و اینگونه مزد خیانت مقلدین شافعی را می‌دهند.