جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

محمد عزت دروزه یکی از مفسران معاصر است که قرآن کرمی را برحسب ترتیب نزول، تفسیرکرده است. التفسیر الحدیث از جمله تفاسیر اجتهادی - عقلانی به شماره می آید که مولف بر پایه منابع و مصادر و بیشتر با تکیه بر سیاق و توجه به نظم آیات و دقت درنکات و دقایق نحوی و بیانی و به خصوص توجه به مقتضیات نزول و ... به تفسیر آیات پرداخته است. مفسر دریک نگاه کلی، سوره ها را به دوبخش کلی - مکی و مدنی - تقسیم می کند و پس از آن، براساس روش اجتهادی خود از روایات در تفسیر بهره می گیرد. این تفسیر، نخستین تفسیری است که بر این سبک نگارش یافته است. این نوشتار به بررسی این تفسیر و تحلیل شیوه تفسیری آن پرداخته است.

تفسیر طبری از تفاسیر مهم قرآن است و ابوجعفر محمد بن جریر طبری از مفسران بزرگ مسلمان به شمار می رود. طبری گو اینکه از مبانی تفسیری خود به صراحت سخن نگفته، اما روشن است که با تامل در زوایای تفسیر وی و چگونگی تعامل او با آیات و آرا‌ مفسران، می توان تا حدودی به مبانی وی دست یافت. این مقاله در پی آن است که به گونه یاد شده به مبانی تفسیری طبری دست یابد. از این روی، درضمن بحث، از ظاهر آیات، سیاق، حکم عقل، روایات معتبر، اجمال اهل تاویل و یا رای اکثریت آنها، شیوه بیانی معمول عرب، اصالت تعمیم، فرهنگ روزگار نزول، قیاس، به عنوان مبانی طبری در جامع البیان یاد شده است.

از دیرباز درک معانی باطنی قرآن در کنار معانی ظاهری و به تعبیری گرایش به تاویل همراه تفسیر، در کانون توجه اندیشمندان این حوزه قرار داشته است. در این میدان فیض کاشانی با اندوخته های فلسفی ـ عرفانی از یک سو و بهره های قرآنی ـ حدیثی از سوی دیگر، تفسیر روایی خود را بر اساس تاویل باطنی آیات سامان داده است. وی تاویل را فراتر از مدلول لفظ و به مثابه معانی حقیقی و روح و باطن الفاظ می داند. تاویلات فیض از ابعادی چون: مفهوم و حقیقت تاویل، گونه های آن و مبانی وی در تاویل آیات، مورد توجه است. در این میان، شناخت حقیقت تاویل و تاویل آیات قرآن در شان اهل بیت (علیهم السلام) نیازمند نقد و بررسی افزون تر است. زیرا برخی با نقد این گونه نگرش، چنین برداشت هایی را دور از ذهن و غیر منطبق با سیاق و شان نزول آیات دانسته اند. تبیین و ارزیابی تاویلات فیض مستلزم بررسی نگرش وی به رمز و راز تاویل و مبانی او در این زمینه است.

ترجمه ماشینی: هرمنوتیک علم تفسیر است. منبع هرمنوتیک متون و سایر گفته هاست و هدف دستیابی به درک معانی آنهاست. در دین پژوهی، مطالعه متون و گفته ها به خودی خود هدف نیست، بلکه وسیله ای برای بیان مطالبی درباره دین و فرآیندهای دینی در جامعه است. از آنجا که این رشته علوم توسط دانشمندان غربی به نام تفسیر کتاب مقدس آغاز شد و برخلاف معدودی از متکلمان مسلمان که آن را در تفسیر کتاب آسمانی خود قرآن به کار بردند، بسیاری با آن مخالفت کردند و آن را توطئه ای علیه اسلام برای انحراف مسلمانان از حقیقت دانستند. آموزه های کتاب آسمانی قرآن. این مقاله ابتدا به شرح مختصری از تعریف، انواع و تاریخچه هرمنوتیک، چگونگی و نقش هرمنوتیک در تفسیر و تفسیر متون الهی می پردازد. ثانیاً نظرات دانشمندان مسلمان را در مورد این رشته از علم به اشتراک می گذارد. و در نهایت نکات پایانی را بیان کنید.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

اسرائیلیات به مجموعه تاثیری گفته می شود که فرهنگ یهودی و مسیحی بر تفسیر قرآن داشته است و از آنجا که روایات و تفاسیر قرآنی در ادبیات فارسی تاثیر زیادی داشته به تناسب موضوع از طریق شاعران و نویسندگان همان مسائل فرهنگ یهودی و مسیحی در ادبیات فارسی (نظم و نثر) وارد شده است.بی تردید آن تاثیرات مستقیم و غیر مستقیم موجب غنا و زیبایی ادبیات به ویژه در متون عرفانی شده اند تحقیق این امر که آیا درافزوده های داستان ها و حکایت های منقول در متون ادبی به ویژه متون صوفیه با اصل حکایات و قصص قرآنی تطبیق دارد یانه؛ در بررسی هر یک از قصص مولانا، عطار، نجم رازی و ... و حاشیه ها و لابلای روایات، چنین هنرمندی ها و شگفت کاری ها به کرات مشاهده می شود که اگر همه آثار مثبت، هنر آفرینی، تعالیم عرفانی آن ها را قدر بدانیم رسالت علمی اقتضا می کند حقیقت های قرآنی را متمایز کنیم و حداقل شاخ و رگ های اضافی و برافزوده های قصص اسلامی را بازشناسی کنیم.تحقیق حاضربا هدف دست یابی به معیارها و موازینی برای تحلیل صحیح اسرائیلیات، در متون عرفانی فارسی از دیدگاه دینی و قرآنی شکل گرفته است.

عرفان اسلامى با قرآن و حدیث، پیوندی تنگاتنگ و ناگسستنى دارد. قرآن، نسخه گوهرین و روشمند رستگاری انسان هاست که افزون بر سویه های آیینی و دینى، از متنى پرمایه ادبى و هنرى برخوردار است، و همه ویژگی های یک اثر هنرى را به لحاظ ساختار و درون مایه، دارد. صوفیه در قرآن و حدیث دستاویزهایی یافته اند، تا از آن رشته یی که انسان فناپذیر را با خداوند پیوند می دهد؛ نشان دهند. لذا از آن سوی که موضوع سخنانشان، در نگرش همگانی، ناشناخته و مفاهیم رازآلود بی مرز و به رمز است، بر این باورند که قرآن، فراتر از روساخت جمله و روخوانی، باید فهمیده شود. پس معانى نهفته در آن، فرامادى و ژرف اند، و هنگامی به نیکی دریافت مى شوند که با شهود و یا از راه تجلى، درک شوند. این نگرش زمینه ساز گرایش به تفسیر و تاویل براى دست یابى به گونه ای از نهان شناسی درباره حقایق هستى شده، که آنان را به برداشت هاى تازه و دریافت های نوینی از آیات و روایات، رهنمون ساخته و شیوه ای خاص و متفاوتی از تفسیر و تاویل قرآن، پدید آورده است. با توجه به گستردگی مفاهیم قرآنی و احادیث، و پیوند و درآمیختگی آن با اندیشه های عرفانی این مقاله با بررسی اجمالی این پیوند، رویکرد تاویل گرایانه عرفا را از آیات و روایات بازنموده است.