جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ما در عصر سکولار زندگی می‌کنیم، عصری که ایمان و اعتقاد دینی هرلحظه با چون‌وچرایی تازه روبه‌رو می‌شود؛ گویی امر الهی در پسِ پرده نشسته و به محاق رفته است. ساکنان این عصر با نوعی پریشانی مواجه‌اند: نه می‌‎توانند به‌راحتی دین را بپذیرند و نه می‌توانند به‌سادگی آن را کنار بگذارند و طوری رفتار کنند که انگار دینی نبوده و نخواهد بود. اما چگونه می‌توان از این پریشانی و مواجهه با آن سخن گفت؟ چارلز تیلور، در کتاب سترگ عصر سکولار، کوشیده است که راهی به رهایی از این مخمصه بگشاید و زبانی برای سخن‌گفتن از این وضعیت پیدا کند. جیمز اسمیت در کتاب حاضر شاخ‌وبرگ انبوهِ تحلیل و استدلال تیلور را هرس می‌کند و می‌کوشد آن را در قالبی ساده‌تر عرضه کند. بنابراین کتاب اسمیت هم راهنمایی است برای خواندن اثر تیلور و هم، فراتر از آن، سرآغازی است برای اندیشیدن به تحولات مهمی که زمانۀ ما را شکل داده‌اند.

واژه نامه تاریخی فلسفه شوپهناور را می توان به عنوان مرجعی معتبر و یا به عنوان گزارشی نسبتا جامع نگریست. این کتاب سه بخش عمده فراهم آورده است که نماییی کلی از زندگی و اندیشه شوپهناور به دست می دهد؛ واژه نامه که بسط موضوعی در آمد است و کتابنامه که منابع و نهادهای ذی ربط تا هنگامه انتشار اثر را معرفی میکند.

در صف مقدم روشنفکران قرن نوزدهم، کارل مارکس، زیگموند فروید و فردریش نیچه ایستاده اند. از این میان فقط نیچه بود که نگرش ها و اندیشه هایش در افـقـی فـراسـوی آگاهـی انسـان مـدرن باقـی مانـد: رقابتـی آزاردهنـده و حتـی وحشتناک که نیچه خود می دانست در زمان حیاتش پذیرفته نخواهد شد. امروز بیش از صد سال از آن زمان می گذرد و ما همان طور که نیچه پیش بینی کرده بود به تدریج از تغییرات عمیق ایجادشده در رابطهٔ خود با حقیقت، علم و اخلاق آگاه می شویم. این کتاب نظری مختصر به زندگی و آرای نیچه است.

کتاب عشق دانایی حاصل سال‌ ها پرداختن به متون و فیلسوفان کلیدی در مجله‌ های آکادمیک، کنفرانس‌ ها، گفتگوها و کلاس‌ های درس است؛ چه به عنوان دانشجو و چه به عنوان استاد. گاهی این کتاب صدای دانشجو یا همصحبت را پیدا می‌ کند و گاهی، هر چند بسیار کم، صدای استاد را به خود می‌ گیرد. در هر حالت، صفحات آتی نتیجۀ خوانش دقیق یا به طور دقیق ‌تر، نتیجۀ نوع خاصی از خوانش است؛ خوانشی که بر عملکرد و اثر تأکید دارد و این ابزار را برای پیام فلسفی مهم تلقی می ‌کند. دغدغۀ اصلی کتاب در عنوانش بیان شده است: عشق دانایی. البته این عنوان تحریفی از ترجمۀ پذیرفته‌شدۀ «فیلوـ‌سوفیا» به عنوان «عشق دانایی» است. باید در همین ابتدا اعتراف کنم که این کتاب تعریفی قاطع و مشخص ارائه نمی‌ دهد. در عوض، این اصطلاح به پرسشی مبدل می ‌شود که محرک هر فصل خواهد بود و با هر بخش جدید تغییر شکل می‌ یابد. این همان طریقی است که من تجربه‌ اش کرده‌ ام.

کتاب دانش پدیدارشناسی روح، اثری نوشته ی گئورگ ویلهلم فریدریش هگل است که نخستین بار در سال 1807 منتشر شد. این کتاب خارق العاده از هگل را می توان در زمره ی انقلابی ترین و جریان سازترین آثار فلسفی تمام تاریخ دسته بندی کرد. هگل در پیش گفتار این کتاب، به توضیح هسته و جان مایه ی روش خود می پردازد و عواملی را متذکر می شود که نقطه ی تمایز روش او با سایر متدهای فلسفی پیشین به حساب می آیند. او سپس در بخش آغازین کتاب، تفکرات امانوئل کانت درباره ی شک گرایی را به شکل خلاصه توضیح می دهد و آن ها را کامل می کند. کتاب دانش پدیدارشناسی روح به شش بخش تقسیم می شود که «آگاهی»، «خودآگاهی»، «عقل»، «روح»، «دین» و «دانش کامل» نام دارند. طیف گسترده ی موضوعات مورد پرداخت در این کتاب، به شکلی کاملاً منحصر به فرد و آن قدر با توازن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند که این روش با نام «دیالکتیک هگلی» شناخته می شود. این کتاب، پژوهشی شگرف درباره ی رشد ذهن از آگاهی مستقیم به فلسفه ی علمی است و به عنوان یکی از تأثیرگذارترین و ماندگارترین آثار فلسفی غرب شناخته می شود.

کتاب دانش پدیدارشناسی روح، اثری نوشته ی گئورگ ویلهلم فریدریش هگل است که نخستین بار در سال 1807 منتشر شد. این کتاب خارق العاده از هگل را می توان در زمره ی انقلابی ترین و جریان سازترین آثار فلسفی تمام تاریخ دسته بندی کرد. هگل در پیش گفتار این کتاب، به توضیح هسته و جان مایه ی روش خود می پردازد و عواملی را متذکر می شود که نقطه ی تمایز روش او با سایر متدهای فلسفی پیشین به حساب می آیند. او سپس در بخش آغازین کتاب، تفکرات امانوئل کانت درباره ی شک گرایی را به شکل خلاصه توضیح می دهد و آن ها را کامل می کند. کتاب دانش پدیدارشناسی روح به شش بخش تقسیم می شود که «آگاهی»، «خودآگاهی»، «عقل»، «روح»، «دین» و «دانش کامل» نام دارند. طیف گسترده ی موضوعات مورد پرداخت در این کتاب، به شکلی کاملاً منحصر به فرد و آن قدر با توازن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند که این روش با نام «دیالکتیک هگلی» شناخته می شود. این کتاب، پژوهشی شگرف درباره ی رشد ذهن از آگاهی مستقیم به فلسفه ی علمی است و به عنوان یکی از تأثیرگذارترین و ماندگارترین آثار فلسفی غرب شناخته می شود.