جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

‫در این نگاشته، یک پرسش به همراه پاسخ آن ذکر شده است. پرسش، این است که حقوق و محدودیت های حقوقی اقلیت سیاسی در یک جامعه اسلامی، از دیدگاه قرآن و حدیث و سیره نبوی چیست؟ در پاسخ، آمده است: در هر جامعه ای که دارای سیستم حکومتی است، طبق معمول، دو نوع گروه به نام: اکثریت سیاسی ـ که حکومت جامعه در دست آنهاست ـ و اقلیت سیاسی ـ گرچه که دارای شاخه هایی در درون خودش باشد ـ وجود دارد. همه افراد جامعه که از جانب حاکمان مورد حکومت قرار می گیرند، بر گردن حاکمیت آن جامعه حقوقی دارند. در داشتن این حقوق، تفاوتی بین اکثریت (موافقان) سیاسی و اقلیت (مخالفان، منتقدان و دگر اندیشان) سیاسی، وجود ندارد. بسیاری از حقوقی که تک تک افراد جامعه بر حاکمیت جامعه دارند، از دسته حقوق فطری و طبیعی و انسانی است و در این گونه از حقوق، عنصر اکثری بودن هیچ امتیازی به حساب نمی آید. پژوهش در قرآن و حدیث و سیره معصومان، به خصوص سیره حضرت محمد و حضرت امام علی و حضرت امام حسن که توانستند تا حدودی بر مردم حکومت کنند، حکایت از آن دارد که دین نیز مانند وجدان و عقل و سیره عقلا، همه این دست از حقوق را برای همه افراد جامعه لازم می داند و صرف اقلیت بودن، نفی کننده هیچ یک از این حقوق نیست. اقلیت سیاسی، دارای یک سری محدودیتهایی نیز هست که مهم ترین آنها، پرهیز از فعالیتهای برانداز، پرهیز از فعالیتهای ضدّ امنیتی و محرومیت از پستهای کلیدی کشور است. محدودیت یکم و دوّم، به همه افراد جامعه؛ چه اکثریت و چه اقلیت، برمی گردند؛ ولی به جهت حالت انتقادی و مخالفت اقلیت سیاسی، این برحذرداشتن برای اقلیت سیاسی، قوّت بیشتری می یابد. محدودیت سوّم، ویژه اقلیت سیاسی است؛ چراکه مقتضای طبع و دین و قانون و قاعده سیستم دموکراسی در جهان این است. کلید واژه ها: 1.

چکیدهاسلام‌شناسی به عنوان یکی از مهم‌ترین شاخه‌های شرق‌شناسی، از دیرباز مورد توجه خاورشناسان بوده و آنها را به مطالعه زبان عربی به عنوان زبان اسلام و نیز قرآن، که نماینده زبان عربی فصیح است، علاقه‌مند ساخته است. در مطالعات صورت گرفته توسط مستشرقان، گاه به دلیل غرض‌ورزی و گاه، عدم اطلاعات کافی، دیدگاه‌هایی مطرح شده که خالی از اشکال نیست. پژوهش حاضر در راستای ترجمه و نقد یکی از این آثار به روش اسنادی- کتابخانه‌ای و با رویکرد توصیفی- تحلیلی تدوین یافته است. یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهد که نویسنده‌ی مقاله، علی‌رغم داشتن تخصص لازم در زمینه‌ی زبان عربی و ذکر موارد متعددی از قواعد آیات قرآن، گاهی در بیان مطالب، دچار اشتباهاتی نیز شده است؛ از جمله اختلاط مباحث و دسته‌بندی‌های ناصحیح، برداشت‌های اشتباه از مفاهیم واژگان قرآنی و موارد دیگر. اما در مجموع، چنین به نظر می‌رسد که نویسنده‌ی مذکور، بدون غرض‌ورزی و با بی‌طرفی به بررسی قواعد قرآنی پرداخته است.واژگان کلیدی: ترجمه، نقد، گرامر، دایره‌ المعارف قرآن لیدن، شرق‌شناسی، مستشرقان