جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

‫اهل‌بيت(ع) در قرآن کريم و روايات، از جايگاه والايي برخوردار بوده، و نقش آنان در هدايت انسان‌ها، بي‌نظير است، آن‌گونه که تاريخ گواهي مي‌دهد، بعد از رحلت رسول خدا( اگرچه خلافت ظاهري، توسط ديگران غصب شد، اما هدايت انسان‌ها و نجات آنان از گمراهي، توسط ائمه معصومين(ع) که جانشينان بر حق پيامبر هستند صورت مي‌گرفت. در اين زمينه مي‌توان به تعداد قابل توجهي از يهوديان اشاره کرد که در برخورد با امام علي(ع) هدايت شده‌اند؛ برخي از اين افراد، از دانشمندان و پيشوايان قوم خود بودند که پرسش‌هاي مهم و علمي آنان را کسي به‌جز انبيا و اوصيا پاسخ‌گو نبود. همچنين در ميان نصاري نيز، که بسياري از آن‌ها جزء راهبان و دانشمندان بودند، يا در اثر مشاهده اسم و صفات امام علي(ع) در کتب مقدس خود، و يا در اثر مشاهده اعجاز و رفتار حکيمانه از سوي آن حضرت، مسلمان مي‌شدند. افراد زيادي از پيروان معاويه، خوارج و مردم يمن نيز جزء هدايت‌شدگان آن حضرت معرفي شده‌اند. در احوالات امام حسن مجتبي(ع) نيز به هدايت افراد زيادي از جمله 71 يهودي و جمعي از پيروان معاويه اشاره شده است. در عصر امام حسين(ع) هم اين صحنه‌ها تکرار شد و مهم‌ترين مورد آن مربوط به هدايت عده‌اي از افراد سپاه ابن‌سعد است که اکثر آنان نيز در روز عاشورا به شهادت رسيدند. و اما امام سجاد( با شيوه‌هاي خاص خود به اين امر مهم اقدام مي‌کرد؛ آن حضرت بردگان زيادي را خريده و بعد از تعليم و تربيت شايسته، آنان را آزاد مي‌ساخت و چون اين بردگان اکثراً از غيرعرب بودند بعد از مراجعت به وطن خود، در تبليغ معارف اسلامي بسيار مؤثر بودند. همچنين افراد زيادي از مسيحيان، دشمنان اهل بيت و فرقه کيسانيه، توسط امام باقر( هدايت شده‌اند. اخلاق حکيمانه، اعجاز و کرامات، عظمت و مقام علمي ائمه، از دلايل هدايت تعداد زيادي از مشرکان، بت پرستان، اهل کتاب، و پيروان فرقه‌هاي غيراسلامي به‌سوي حقيقت بوده است.