جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

‫چکيده : در اين پژوهش به بحث درباره روش تفسيري آيت‌الله سيد عبدالاعلي موسوي سبزواري در کتاب تفسير"مواهب الرّحمن في تفسير القرآن" پرداخته و ابعاد مختلف اين کتاب تفسير را بررسي کرده است. نويسنده در سه فصل ضمن بيان مفهوم تفسير و حقيقت آن به مؤلفه‌هاي مهم تفسيري سيد عبدالاعلي سبزواري در اين تفسير پرداخته است. در فصل اول، گوشه‌اي از حيات سيد عبدالاعلي سبزواري و شخصيت علمي وي و تحصيلات ايشان در علوم مختلف ديني مانند فقه، اصول فقه، کلام، فلسفه، تفسير، عرفان و همچنين سيره اخلاقي، عبادي، عرفاني و علمي ايشان را بيان کرده و سپس تاريخچه‌اي از تفسير قرآن و روش‌هاي تفسيري ارائه شده و فرق تفسير و تأويل و معناي روش‌تفسيري و نيز روش تفسيري به کار رفته در"مواهب الرّحمن في تفسير القرآن" را معرفي کرده است. نويسنده در فصل دوم، روش‌آيه‌الله سيد عبدالاعلي سبزواري در تفسير را توصيف نموده و استفاده ايشان از مسايل ادبي، فقهي، روايي، کلامي، فلسفي، عرفاني، اخلاقي، قرآني، علمي، تاريخي و اجتماعي در قرآن کريم را بررسي کرده است. در ادامه به بحث در مورد علوم قرآن و استفاده سيد عبدالاعلي سبزواري از علوم قرآن و لغت و اِعراب و روش‌هاي بياني(معاني و بيان) در تفسير خويش پرداخته است. وي در فصل سوم، خطوط کلي و تفصيلي روش تفسير قرآن نزد آيت‌الله سيد عبدالاعلي سبزواري و جايگاه تفسير قرآن به قرآن، روايات تفسيري، اقوال ساير مفسران، استفاده از سياق و بهره‌گيري از مسايل عرفاني در تفسير مواهب الرحمن في تفسير القرآن را بيان نموده است.

هنر بعد از انقلاب در ایران شاهد گسترش حوزه ی نقاشی و حضور زنان در این عرصه می باشد. امروزه با گشوده شدن در های آموزش به روی زنان، با آثار زیادی روبه رو هستیم که زنان خالق آن ها هستند .یکی از موضوع های شایعی که توسط زنان نقاش به کار برده می شود، خود "زن" است. با توجه به زن بودناین نقاشان، انتظار می رود نحوه ی ارائه ی زن و مسائل مرتبط با آن همچون "جنس" و "جنسیت"، دو مقوله ی مهمی که در تئوری فمینیستی و هنر فمینیستی بدان پرداخته می شود، متفاوت باشد. در این راستا آنچه که هدف اصلی این رساله را تشکیل می دهد، بررسی نمود "جنس" بر اساس دیدگاه هستی شناسانه ی لوس ایریگارای از این مقوله و "جنسیت" بر اساس آراء جودیت باتلر از جنسیت به عنوان آنچه ناپایدار در آثار نقاشان زن بعد از انقلاب است. دو نمونه ی مطالعه که از جامعه ی نقاشان زن بعد از انقلاب برای بررسی در این رساله انتخاب شده ، شادی نویانی برای تبیین مفهوم جنس و سمیرا اسکندرفر برای مفهوم جنسیت است. روش پژوهش توصیفی تحلیلی و ابزار پژوهش کتابخانه ای و مصاحبه می باشد. نتایج حاصله از بررسی و تحلیل آثار دو نمونه ی یاد شده به عنوان نمایندگان نقاشان زن بعد از انقلاب در بطن چارچوب نظری آراء ایریگارای و باتلر بدین شرح می باشد:نقاشان زن بعد از انقلاب با رویکردی آسیب شناسانه دریافت های سنتی درباره ی جنس و جنسیترا به چالش می کشند و در عین حال درآثار خود سعی می کنند ارائه دهنده ی راهکارها وامکان های تغییرباشند به گونه ایی که جنس و جنسیت زنبتواند هویت مثبتی به زنان اعطا کند.

---