جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : این مقاله پیشنهاد می‌کند که پروژه طبیعت‌گرایانه در معرفت‌شناسی را با چشم‌اندازی به سمت ناقص بودن پروژه برای خدمت به عنوان یک پروژه معرفت‌شناختی قوی ارزیابی کند. معرفت شناسان خانواده معینی از سؤالات را غنیمت می شمارند و خود را با چند دغدغه خاص به دوش می کشند که به نظر من طبیعی گرایان معرفتی نمی توانند به مهمترین آنها پاسخ دهند. من استدلال خواهم کرد که نادیده گرفتن این سؤالات اساساً به معنای کنار گذاشتن تنش اصلی است که اساساً نظریه‌پردازی معرفت‌شناختی را برانگیخته و به درستی هدایت می‌کند. این تنش، تمایز ظاهری در مقابل واقعیت است و مشخصه چیزی است که من آن را نقطه عطف کلاسیک یا سنگ مرز برای نظریه‌پردازی معرفت‌شناختی می‌نامم. من از این ادعا دفاع خواهم کرد که جایگزینی کامل پروژه معرفت‌شناختی سنتی/کلاسیک با یک معرفت‌شناسی طبیعی‌شده، معرفت‌شناسی را از طرح ادعاهای مهم مورد نیاز در یک نظریه دانش بشری می‌بندد و به همین دلیل، باید در برابر جایگزینی کامل مقاومت کرد. این ادعاها مبنی بر اینکه باید از یک معرفت شناسی انتظار داشت که از آنچه من نقطه عطف کلاسیک برای تحقیق معرفت شناختی می نامم، موضوع را مطرح کند. طبیعت گرایان عملاً این نقطه عطف را نادیده می گیرند و من با روح ضرب المثل به آنها هشدار می دهم که "نقطه عطف باستانی را که پدران شما تعیین کرده اند را حذف نکنند.

نگاه ملاصدرا به فلسفه و معرفت شناسی تا حد زیادی متفاوت تر از دیگر دیدگاه است. ایشان فلسفه و به تبع آن معرفت شناسی را وسیله رشد و شکوفای کمالات انسان و راه رسیدن او به خداوند می داند و چون آموزه‌های دینی از یک افق برتر به این هدف که حکمت متعالیه دارد نگاه نموده و والاترین راه سعادت و شکوفای کمالات را برای انسان ارائه کرده، نقش بسزایی در هستی شناسی و معرفت شناسی حکمت متعالیه داشته است. همین جهت نیز بی تاثیر در برتری دستگاه معرفتی و هستی شناسی حکمت متعالیه نسبت به مکاتب دیگر نمی باشد. این نوشتار تا حد زیادی در مسائل مختلف معرفت شناسی حکمت متعالیه نشان داده است که نشو و نمای آنها متاثر از آموزه های دینی می باشد؛ مسائل مهم معرفت شناسی همچون چیستی معرفت، تشکیک معرفت، تطابق عوالم وجود و معرفت، تبیین حکایت گری، اتحاد عالم و معلوم، تجرد معرفت، حقیقت و گستره علم حضوری، امکان معرفت و گستره آن، تبیین جدید از ارکان معرفت و منابع معرفت و راه های دست یابی به معرفت که پایه و اساسی معرفت شناسی را تشکیل می دهند، از آموزه های دینی الهام گرفته شده است و مباحث پیرامون آنها از آیات و روایات استخراج شده اند. تاثیر گذاری آموزه‌های دینی در این نوشتار که با روش تحلیلی مورد بحث واقع شده است، در هر مساله معرفت شناسی ثابت گردیده که آن مساله با تاثر از آموزه های دینی در حکمت متعالیه طرح شده و با مبرهن شدن - که برهان قوام فلسفه و معرفت شناسی است- وارد معرفت شناسی گردیده.

پایان‌نامه: لیکاف و جانسون با نقد رویکرد ارسطویی در حوزۀ استعاره، دامنۀ کاربرد استعاره‌های مفهومی را به اغلب شئون اندیشۀ بشری توسعه دادند. نظریۀ استعاره‌های مفهومی در زبان شناسی شناختی، ابزاری برای فهم بهتر و عمیق‌تر مکاتب فکری و فلسفی فراهم کرد که می‌توان از طریق بررسی استعاره‌های حاکم بر نظام فکری متفکر و فیلسوف، ماحصل اندیشه‌های او را دقیق‌تر کاوید. در این پژوهش، ابتدا به تفاوت‌های رویکرد کلاسیک با نظریۀ استعاره‌های مفهومی پرداخته شده است. سپس نظریۀ استعاره‌های مفهومی و هم‌چنین مسالۀ ذهن در آن، با بررسی آثاری از لیکاف و جانسون، به صورت اجمالی معرفی شده است. در ادامه در فصلی مختصرا نگاه ملاصدرا به مسالۀ معرفت تبیین شده است. و در نهایت با عینکی استعاری به معرفت شناسی صدرایی نگریسته شده و برای نخستین بار به معرفی کلان استعارۀ این موضوع یعنی استعارۀ«معرفت به مثابه ادراک حسی» پرداخته شده است.

ترجمه ماشینی : این تز استدلالی را در دفاع از عینیت گرایی اخلاقی ارائه می کند. مکی را منتقد عینیت‌گرایی می‌داند و با این پیشنهاد به پایان می‌رسد که بهترین دفاع از عینیت‌گرایی را می‌توان در آنچه من شهودگرایی کانتی می‌نامم، که عناصر شهودگرایی راس و معرفت‌شناسی کانتی را گرد هم می‌آورد، یافت. این استدلال اساساً شکلی استعلایی دارد و ابتدا با بیان آنچه به طور شهودی به آن اعتقاد داریم، رد حملات شک‌آمیز به آن باورها، و سپس ارائه نظریه‌ای که می‌تواند آنچه را که قبلاً به آن اعتقاد داریم، مشروعیت بخشد، ادامه می‌یابد. فصل اول درک شهودی ما از اخلاق را بیان می کند: (1) اینکه اخلاق شناختی است، باورهای اخلاقی می توانند درست یا نادرست باشند. (2) اینکه اخلاق واقعی است، ما آن را نمی سازیم. (3) اینکه اخلاق عقلانی است، ما می‌توانیم با بررسی عقلانی درباره آن بیاموزیم. و (4) اینکه اخلاق ما را تحت یک محدودیت مطلق قرار می دهد. فصل با روشن شدن ماهیت آن مطالبه مطلق و با این استدلال به پایان می رسد که ایده انتقادی در اخلاق، ایده تکلیف است. در فصل دوم، حمله شکاکانه مکی به عینیت گرایی مورد بررسی قرار می گیرد. چهار استدلال کلیدی شناسایی شده است: (1) اینکه باورهای اخلاقی نسبت به عوامل مختلف هستند. (2) اخلاق مبتنی بر علل غیرعقلانی است. (3) اینکه ایده خصوصیات یا موجودیت های اخلاقی آنقدر عجیب و غریب است که نمی تواند پایدار باشد. و (4) که عینیت گرایی اخلاقی شامل تعهدات معرفت شناختی عجیب و غریب است. اساساً همه این استدلال ها مبهم هستند. با این حال پیشنهاد می‌شود که مکی یک نظریه معرفت‌شناختی و متافیزیکی اساسی دارد، تجربه‌گرایی علمی، که (الف) با عینیت‌گرایی خصمانه است و (ب) نظریه‌ای که بسیاری آن را به دلایل مستقل از اخلاق جذاب می‌دانند. فصل سوم به بررسی ماهیت عقلانیت اخلاقی می‌پردازد و اینکه آیا تجربه‌گرایی علمی می‌تواند از ایده تعادل بازتابی برای ارائه گزارشی معقول از عقلانیت اخلاقی استفاده کند. این نتیجه می‌گیرد که در حالی که تعادل بازتابی شرح مفیدی از عقلانیت اخلاقی است، نمی‌توان آن را به طور مؤثر با تجربه‌گرایی علمی تطبیق داد. برای اینکه به عنوان یک فرآیند عقلانی به طور مؤثر عمل کند، تعادل بازتابی باید به طور عقلانی توسط قضاوت های اخلاقی و اصول اخلاقی ما محدود شود. فصل چهارم فرآیند کاوش در برخی معرفت‌شناسی‌های جایگزین را آغاز می‌کند و استدلال می‌کند که تنها توضیحی که به عینیت‌گرایی و نیازهای تعادل انعکاسی صادق می‌ماند، گزارش شهودگرایی است که توسط راس پیشنهاد شده است. با این حال، این گزارش را می توان با استفاده از تعدادی ایده کانتی و استفاده از آنها برای تکمیل شهودگرایی راس توسعه داد. بنابراین، فصل پنجم از تعدادی از ایده‌های کانت، به ویژه برخی از مفاهیم کلیدی نقد داوری استفاده می‌کند. این عقاید عبارتند از: (1) اینکه ما دارای اراده ای عقلایی هستیم که تابع قانون اخلاقی است و با عقل عملی تعیین می شود. (2) اینکه ما دارای قوه قضاوت هستیم که ما را قادر می سازد از ویژگی های اخلاقی آگاه شویم و (3) اینکه این دو قوه همراه با قوه فکر سوم می توانند برای تشکیل درک اخلاقی عمل کنند. با استفاده از این ایده ها، پایان نامه بررسی می کند که آیا آنها می توانند توضیح دهند که چگونه شهودها می توانند عقلانی باشند و چگونه عینیت گرایی را می توان توجیه کرد.

ترجمه ماشینی: معرفت شناسی، فلسفه معرفت، هسته اصلی بسیاری از بحث ها و مسائل محوری در فلسفه است و مفاهیم حقیقت، عینیت، اعتماد، باور و ادراک را مورد پرسش قرار می دهد. Routledge Companion to Epistemology یک بررسی جامع و به‌روز از معرفت‌شناسی ارائه می‌کند، تاریخچه آن را ترسیم می‌کند، گزارشی کامل از متفکران و جنبش‌های کلیدی آن ارائه می‌کند و به پرسش‌های پایدار و تحقیقات معاصر در این زمینه می‌پردازد. این همراه که از نظر موضوعی سازماندهی شده است به ده بخش تقسیم می شود: مسائل بنیادی، تحلیل دانش، ساختار معرفت، انواع دانش، شک گرایی، پاسخ به شکاکیت، معرفت و اسناد معرفتی، معرفت شناسی رسمی، تاریخ معرفت شناسی معرفت شناختی، و . هفتاد و هشت فصل، هر کدام بین 5000 تا 7000 کلمه و نوشته شده توسط معرفت شناسان برجسته جهان، راهنمای برجسته و قابل دسترس دانش آموزان را در این زمینه ارائه می دهد. این متن که برای تناسب با جامع ترین برنامه درسی در این رشته طراحی شده است، منبعی ضروری برای هر علاقه مند به این حوزه مرکزی فلسفه خواهد بود. روتلج همراه با معرفت شناسی خواندنی ضروری برای دانشجویان فلسفه است.

ترجمه ماشینی : این پایان نامه به بررسی معرفت شناسی اصلاح شده می پردازد که در نوشته های آبراهام کویپر، کورنلیوس ون تیل و آلوین پلانتینگا بیان می شود. این به دنبال توسعه سه موضوع اصلی از این نوع رویکرد است تا ببیند آیا پایه و اساس کافی برای یک گزارش منسجم از ایمان را تشکیل می دهند و اهمیت آنها را برای نظریه آموزشی بررسی می کند. مضامین مورد مطالعه عبارتند از: اعتقاد به خدا ممکن است به درستی در یک ساختار معقول عقلانی اساسی باشد. وحي الهي مي تواند خود تصديق كننده باشد. و گناه آثار معنوي دارد. بحث سومین مورد بر استقلال عقلانی و به ویژه بر شکلی که در عقل گرایی پانکریتی دبلیو بارتلی به خود می گیرد متمرکز است. موضع توسعه یافته شکلی معتدل از مبناگرایی است که می‌خواهد ایمان به خدا را در آگاهی فوری از صحبت کردن او از طریق گزاره‌های کتاب مقدس استوار کند. این آرمان با آرمان پاسخ مطلق به وحی الهی در مقابل آرمان استقلال عقلانی نامحدود است. مطالعه مسائل آموزشی با بررسی رابطه بین جهان بینی مسیحی اصلاح شده و ساخت نظریه آموزشی (یا دیگر) آغاز می شود و برای دگرگونی از درون حوزه های دانش از طریق معرفی پیش فرض های مسیحی در آنها بحث می کند. مطابق با این استراتژی برای ادغام ایمان و یادگیری، مطالعه ای در مورد پیامدهای نقد اصلاح شده خودمختاری برای اهداف و روش های آموزشی و برای بحث در مورد موضوع تلقین انجام شده است. موضوع نهایی که به آن پرداخته می شود این است که آیا درست یا ضروری است که مکاتب جداگانه ای از دیدگاه های مسیحی اصلاح شده و سایر دیدگاه ها در جامعه کثرت گرای معاصر ما راه اندازی شود یا نه. نتیجه‌ای که به دست آمده این است که جایی برای مدارس مسیحی اصلاح‌شده خوب وجود دارد، اما با این وجود، معلم مسیحی اصلاح‌شده ممکن است با وجدان خوب، در یک مدرسه دولتی تدریس کند.

ترجمه ماشینی : مارتین هایدگر در تعقیب معنایی وجود، مکررا معرفت شناسی را کوته بینانه، ناکارآمد و بی فایده رد کرد. به نوبه خود، بسیاری از انتقادات هایدگر بر عدم وجود توجیه معرفت شناختی کافی برای ادعاهای خود متمرکز شده است. بنابراین، به نظر می رسد تنها رابطه ممکن بین هایدگر و معرفت شناسی، محکومیت متقابل باشد. این پایان نامه این مفهوم را به چالش می کشد. از نظر هایدگر، معرفت شناسی بیان یک هستی شناسی تقلیل گرایانه است که کل سنت غربی را القا می کند. بنابراین، معرفت شناسی همه هستی را به حضور صرف تقلیل می دهد و همه دانش را وادار می کند تا با یک معیار واحد مطابقت داشته باشد. هایدگر معرفت‌شناسی را محکوم می‌کند زیرا نه مقدمات هستی‌شناختی ناکافی آن را تحمل می‌کند و نه نتیجه‌گیری‌های معرفت‌شناختی متکبرانه آن را. برای پرهیز از این محدودیت‌ها، هایدگر اولیه (H I) می‌خواست هستی‌شناسی را از طریق نمایشگاهی پدیدارشناسانه از ساختارهای متعالی بیابد که درک هستی را برای انسان ممکن می‌سازد. درک هستی خود شرط امکان همه اشکال معرفت است. بنابراین، H I نیز در تلاش برای پایه‌گذاری معرفت‌شناسی بود. «دید» پدیدارشناختی قرار بود دانش لازم برای این پایه گذاری را فراهم کند. با این حال، هایدگر متأخر (H II) یک جهش معرفت‌شناختی از دانش به عنوان دید پدیدارشناختی و به دانش به عنوان بینش هنری انجام داد. او که نگران یافتن هستی‌شناسی یا معرفت‌شناسی نبود، فقط می‌خواست شاعرانه درباره هستی تأمل کند. چنین معرفت انعکاسی از هستی، مانند بینش هنری، نیازی به توجیه ندارد، زیرا هیچ ادعایی برای حقیقت ندارد. صرفاً بینش‌های ایمان‌مانند شخصی را بیان می‌کند که هدف آن روشنگری و تفکر است. به نظر من، تلاش H I برای زمینه سازی متعالی دانش شکست خورد، و اندیشه H II یک دوگانگی غیرضروری بین بینش هنری و سایر اشکال دانش ایجاد می کند. اما هنوز هم می‌توان از هایدگر بینش‌هایی کسب کرد که با معرفت‌شناسی مرتبط باشد. H I ضرورت قرار دادن هرگونه بحث شناخت را در چارچوب کامل وجود انسان به عنوان یک کل نشان می دهد. H II اجتناب ناپذیری داشتن برخی اعتقادات اساسی ایمان مانند را نشان می دهد که چارچوبی را تشکیل می دهند که در آن ما جهان خود را تجربه کرده و می شناسیم. این بینش ها نقطه شروع امیدوارکننده ای برای توسعه معرفت شناسی به اندازه کافی گسترده است که دانش دینی، زیبایی شناختی و اخلاقی و همچنین دانش علمی را پوشش دهد.

ترجمه ماشینی : تصور کنید یک روز زندگی کنید بدون اینکه حتی یک سوال بپرسید. چرا آن را امتحان نکنید. چه مدت قبل از اینکه یک سوال در ذهن شما ظاهر شود. چه مدت قبل از آن که مجبور شوید، به زور یا عادت، آن را بپرسید. سوال کردن بخشی جدایی ناپذیر از زندگی روزمره ماست. ما از آن برای یادگیری، برقراری ارتباط، بیان خود و درک دنیای خود استفاده می کنیم. سؤال کردن ما را به اهداف مشترک پیوند می دهد، به ما امکان می دهد زمینه های مشترک ایجاد کنیم و ابزاری حیاتی در جستجوی روزانه ما برای اطلاعات است. آنچه می‌پرسیم، چگونه می‌پرسیم و کجا، کی، و از چه کسی می‌پرسیم، بخش بزرگی از آنچه را که در مورد دنیای خود و افرادی که آن را با آنها به اشتراک می‌گذاریم می‌دانیم تعیین می‌کند. به همین دلیل است که سؤال کردن اهمیت دارد. صرف نظر از اینکه ما چه کسی هستیم، پرسشگری جایگاهی آشنا، همه جا حاضر و ضروری در زندگی ما را اشغال می کند. این پایان نامه به بررسی ماهیت و ارزش پرسشگری می پردازد. در فصل اول با مروری بر تاریخچه پرسشگری در سنت فلسفی غرب، کشف نقش‌های متفاوت برای پرسشگری در زمینه‌های تاریخی متمایز، و تغییر نگرش نسبت به این عمل در راستای تعهدات معرفت‌شناختی، آغاز می‌شود. در فصل دوم، زمینه‌ای معاصر برای معرفت‌شناسی پرسش ارائه می‌شود، که نشانه‌ای از ماهیت و دامنه تحقیقات فلسفی معاصر در مورد پرسشگری ارائه می‌کند، و یک زمینه معرفت‌شناختی معاصر را برای تحقیق ترسیم می‌کند. فصل سوم بررسی تحلیلی را آغاز می‌کند و توصیفی از پرسش را به‌عنوان یک عمل معرفتی اجتماعی، و توصیفی از پرسش‌ها را به‌عنوان اعمال، با تکیه بر نتایج یک نظرسنجی آنلاین بزرگ ارائه می‌کند. فصل چهارم ارزش پرسشگری را بررسی می‌کند و نقش آن را در کسب کالاهای معرفتی، مانند دانش و درک، و در انتشار این کالاها در جوامع معرفتی برجسته می‌کند. فصل پنجم ماهیت و عملکرد پرسش‌های خوب را بررسی می‌کند، گزارشی مبتنی بر مؤلفه از پرسش‌های خوب ارائه می‌کند، و از نتایج یک مطالعه تجربی اولیه که با دانش‌آموزان انجام شده است، استفاده می‌کند. فصل ششم ماهیت پرسشگری فضیلت‌آمیز را بررسی می‌کند، توصیفی از فضیلت فکری کنجکاوی ارائه می‌دهد و نقش متمایز کنجکاوی را در زندگی فضیلت‌آمیز فکری برجسته می‌کند. در نهایت، فصل هفتم نقشی را که پرسشگری در تعلیم و تربیت بازی می‌کند بررسی می‌کند و استدلالی در حمایت از آموزش برای پرسشگری فضیلت‌آمیز ارائه می‌کند. بررسی معرفت‌شناختی پرسشگری ماهیت و اهمیت اساسی آن را در بر می‌گیرد. سؤال کردن به دلیل هدفی که انجام می دهد اهمیت دارد. که پیدا کردن چیزها ما سؤالاتی را مطرح می کنیم تا اطلاعاتی را جمع آوری کنیم که بر اساس آن باورها را شکل می دهیم و تصمیم می گیریم که چگونه عمل کنیم. از طریق اطلاعاتی که جمع آوری می کنیم و باورهایی که شکل می دهیم به دانش و درک می رسیم. سؤال کردن اهمیت دارد زیرا اساس آنچه را که ما به عنوان افراد و جوامع می دانیم و درک می کنیم، تشکیل می دهد. این پایان نامه پرسشگری را در پرتو اهمیت معرفتی محوری آن بررسی می کند. به این ترتیب، زمینه را برای معرفت شناسی پرسشگری فراهم می کند.