جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : با مقایسه دیدگاه‌های متعدد در مورد تفکر انتقادی (CT)، درک روشن‌تری از شباهت‌ها و تفاوت‌های مفهومی و ساختاری بین نظریه‌ها پدیدار می‌شود. این دیدگاه فرانظری مجموعه نسبتاً کوچکی از مسائل پیچیده را نشان می دهد که نظرات را تقسیم می کند، چارچوبی از مسائل برای توصیف تضادهای نظری در مورد CT. فاسیون (1990) چهار موضوع کلیدی را شناسایی می کند که پانل پنجاه متخصص CT خود را تقسیم می کند، مسائل مربوط به اجزای CT، رابطه CT با CTer، و عملکرد اصطلاح "CT". جانسون (1992) با شناسایی چهار موضوع اصلی در مورد ارتباط CT با سایر پدیده ها، تمرکز CT و رابطه آن با عمل، رابطه شخصیت با گزارش های CT، و عملکرد مفهوم "CT" نکات مهم اختلاف را آشکار می کند. '. شش مجموعه قابل تشخیص از مسائل مربوط به CT از این تجزیه و تحلیل های فوق ساخته شده است. این مسائل مربوط به: (1) اجزای CT. (2) ارتباط پدیده ها/مفاهیم "CT" و "CTer" با یکدیگر. (3) ارتباط CT با مفاهیم و پدیده های دیگر. (4) تمرکز CT، و ارتباط آن با عمل. (5) عملکرد مفاهیم "CT" و "CTer" در تئوری و عمل. و (6) جنبه های آموزشی CT. این چارچوب یک دستور کار تحقیقاتی را نشان می‌دهد و چشم‌انداز لازم را برای ارزیابی انتقادی حساب‌های CT، برای حل تعارض بزرگ‌تر، و بنابراین، برای دستیابی به اجماع در مورد ماهیت و معنای CT فراهم می‌کند.

ترجمه ماشینی : با شروع ارسطو، بسیاری از فیلسوفان برای قرن‌ها فکر می‌کردند که در نظر گرفتن غایاتی که چیزها، چه زنده و چه غیرزنده، طبیعتاً به آن گرایش دارند، مهم است. این غایات به عنوان علل نهایی چیزها شناخته شده اند. اما در دهه‌های اولیه قرن هفدهم، فیلسوفانی را می‌یابیم که فکر می‌کنند در نظر گرفتن علل نهایی در فیزیک نامطلوب است. دو فیلسوف از این قبیل فرانسیس بیکن و رنه دکارت هستند. برای اینکه بدانیم چرا آنها بر این عقیده هستند، دلایلی را که آنها برای حفظ جایگاه خود بیان می کنند، بررسی و ارزیابی انتقادی می کنیم. با این حال، قبل از انجام این کار، مهم است که گزارش های باستانی از علیت نهایی ارائه دهیم تا بتوانیم بهتر درک کنیم که فیلسوفان مدرن ما چه چیزی را از فیزیک خود طرد کردند. دو روایتی که در ابتدا بررسی خواهیم کرد، مربوط به ارسطو و سنت توماس آکویناس است. گزارش ارسطو از این جهت مهم است که می توان او را به درستی پدر علیت نهایی نامید، در حالی که روایت آکویناس یکی از تأثیرگذارترین تفاسیر مسیحی از ارسطو است. همچنین مهم است که رابرت بویل را در این موضوع در نظر بگیریم زیرا او یکی از فیلسوفان قرن هفدهمی است که با طرد علل نهایی توسط دکارت مخالف بود. در جریان ارزیابی ما از درمان علل نهایی توسط سه فیلسوف مدرن ما، طرح یک سؤال مهم ضروری خواهد بود: آیا آنها درک درستی از آموزه نهایی ارسطویی نشان می دهند؟ اگر این کار را نکنند، واقعاً نمی توان گفت که انتقادی ارائه کرده اند که ارزش جدی گرفتن داشته باشد

ترجمه ماشینی : ژان پل سارتر در هستی و نیستی بیان می کند که یک رابطه بین الاذهانی زمانی رخ می دهد که برای خود نگاهی را تجربه می کند، یعنی هستی خود را برای دیگری تجربه می کند. به عقیده سارتر، همه این ظواهر همیشه منفی تجربه می شوند. هدف این پایان نامه بررسی این ادعای سارتر از دو منظر است: آگاهی و رابطه. فصل اول، آگاهی از دیگری، رویارویی با دیگری و تأثیری را که هوسرل، هگل و هایدگر بر سارتر گذاشتند، تعیین می کند. فصل دوم، آگاهی به مثابه رابطه، هویت دیگری را آشکار می‌کند و این ادعای سارترایی را نشان می‌دهد که روابط عینی فرد با دیگری توسط نگرش‌های فرد نسبت به شیئی که برای دیگری است، اداره می‌شود. اگرچه سارتر ممکن است قصد نداشته باشد که بگوید همه روابط بین الاذهانی همیشه از منظری منفی با خود شخص است، با این حال مقدمات او در هستی و نیستی دقیقاً بر این دلالت دارد. فصل سوم این پایان نامه تلاشی است برای ارائه یک قضاوت منصفانه از موقعیت خاص سارتر.

ترجمه ماشینی : بیشتر کتاب ها و مقالاتی که در زمینه فلسفه نوشته شده است جورج برکلی به تجربه گرایی او پرداخته اند. با این حال او خود به صراحت می گوید که نگرانی اصلی او این است با ماده معنوی هدف این پایان نامه است آموزه او در مورد جوهر معنوی را در رابطه مورد توجه قرار دهد به تجربه گرایی او و تلاش برای تعیین اینکه آیا یا نه این دو بخش از فلسفه او با هم جور در می آیند. در فصل مقدماتی اصول اولیه erapiricisraj او یعنی رد ایده های انتزاعی، اصل esse eat peroipi و رد کردن ماده مادی مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرند. این سه اصل هستند پیش فرض در بحث او از جوهر معنوی و از این رو مقدماتی ضروری هستند. اگرچه استدلال ها پیشرفته برای اثبات این که این آموزه ها رضایت بخش نیستند، با این حال، این سه اصل در یک موقعیت سخت ترکیب می شوند.

ترجمه ماشینی : اصطلاح «اگزیستانسیالیسم» به شدت مبهم است اصطلاح "اومانیسم*" با این حال، اگزیستانسیالیسم ممکن است به طور کلی باشد به عنوان اعتراض به جبر اخلاقی یا فیزیکی در مورد انسان مشخص می شود. و «اومانیسم»، در کلی ترین آن کاربرد ممکن است به معنای هر سیستمی باشد که بر مفاهیم متمرکز باشد کرامت و آزادی انسان بنابراین ژان پل سارتر خود را می سازد اگزیستانسیالیسم یک اومانیسم از طریق بنیاد آزادی انسان است. او این کار را با استخراج و ترکیب مفاهیم انجام می دهد کی یرکگور، نیچه و هایدگر. نتیجه یک مفهوم منحصربفرد از آزادی است. سارتر، به شیوه هوسرل، با توصیفی پدیدار شناختی از واقعیت آغاز می کند. این نوع تحلیل فقط آگاهی را آشکار می کند، «موضوع موجود»، که صرفاً به عنوان آگاهی از چیزی وجود دارد، * «موجود ابژه»*. آگاهی واقع در میان اشیاء است که جهان را تشکیل می دهند. بین فاعل و مفعول الف قرار می گیرد رابطه مستمر مخالفت، ترکیب غیرممکن. زیرا، این که خود را یک شی تلقی کند، بدین معناست که آگاهی به وجود خود راه نمی دهد. خودتعیین راهی است که آگاهی خود را حفظ می کند، اما فقط به قیمت دائمی نابودی. هیچ‌گاه نمی‌تواند به فروع خود تأمل کند یا برگردد، مگر اینکه این واقعیت به‌عنوان آگاهی وجود نداشته باشد. بنابراین آگاهی باید در یک حالت مستمر باقی بماند تنش جدا شدن از هر تعیین مشخص.