جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

‫یتیم به کودک نابالغی اطلاق می‌شود که قبل از بلوغ پدرش را از دست دهد. تمام ادیان الهی به ویژه اسلام آحاد جامعه را به رعایت حقوق یتیم ترغیب وملزم کرده‌اند. قرآن به عنوان اصیل‌ترین و جامع‌ترین کتاب آسمانی، حقوق اجتماعی وفردی ارزشمندی را پیرامون موضوع یتیم وضع نموده است. و با استفاده از شیوه‌ی تدریجی، توانست، مفاسد و عادات زشت عصر جاهلی را ریشه کن ساخته و عقاید بر حقش را جایگزین آن نماید. قرآن کریم، حقوق اجتماعی و نیاز‌های عاطفی، وروحی یتیم را، مقدم‌تر از حقوق فردی و نیازهای مادی‌اش قرار داده، ودر سور آغازین مکی، مردم را به تکریم، محبت، یتیم نوازی و ترک خشونت و راندن یتیم دعوت کرده است. سرپرستی و کفالت از امور یتیم یکی از حقوق اجتماعی وی است،‌ که در منابع اسلامی این سرپرستی، در محیط خانه و در کنار فرزندان خانواده، نه در دارالأیتام و پرورشگاه‌ها، توصیه شده است واحسان به یتیم که به همراه عبادت خداوند، بعد از احسان به والدین و خویشاوندان ذکر شده، و نیز انفاق ـ واجب و مستحب ـ از حقوقی است که همة مردم به انجام آن ملزم شدند. قرآن کریم دستورات و تعالیم جامعی را پیرامون حقوق فردی یتیم وضع فرموده، که نگهداری از اموال یتیم، نهی از تصرف ناروا در اموالش، تهدید به عقوبت دنیوی واخروی برای ظالمان و خیانت‌کنندگان به یتیم و پس دادن اموال یتیم به وی، از مهمترین حقوق فردی و مادی یتیم می‌باشد. از دیگر حقوقی که قرآن کریم برای یتیم ایجاد کرد، تعیین سهمی از میراث و ما ترک و رعایت انصاف و عدالت در امر ازدواج با دختران یتیم و پرداختن مهریه آنان است. واژگان کلیدی: قرآن کریم،‌ یتیم، حقوق اجتماعی، یتیم حقوق فردی یتیم.