جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

‫اين نوشتار، ضمن بررسي زوايايي از حيات امام صادق (ع) و اوضاع سياسي، اجتماعي و فرهنگي آن دوران، به نقش ايشان در عرصه هاي گوناگون مي‌پردازد و هدايتگري ديني، جلوگيري از انحراف هاي فکري و عملي جامعه و پايه‌ريزي مکتب مهم فقهي و کلامي توسط آن حضرت را تشريح مي‌کند. پژوهش حاضر در چهار فصل سامان يافته است. در فصل اول کلياتي از مسأله امامت و حيات امام صادق (ع) ارائه شده و ظرفيت‌هاي مختلف سياسي، اجتماعي، فکري، ديني و اقتصادي جامعه اسلامي در دوران قبل از امامت حضرتش و موضعگيري ائمه معصومين از اين اوضاع بيان گرديده است. نگارنده با همين هدف به تبيين مسأله امامت از ديدگاه مکتب اهل بيت (ع) و ديگر مکتب هاي اسلامي پرداخته و ادله روايي مبتني بر اين که قيادت و رهبري جامعه فقط با نصّ الهي بوده و امام در هر دوره اي با وصيت امام پيشين منصوب مي‌شود، ارائه کرده است. فصل دوم به نقش سياسي ائمه (ع) در عصر حکومت امويان و رهبري و مديريت جنبش‌هاي شيعي مي‌پردازد. نگارنده در فصل سوم با اشاره به نقش امام صادق (ع) از لحاظ سياسي و اجتماعي و فکري، عمل به تقيه توسط آن امام (ع) در ايام سفاح و منصور و موضعگيري ايشان در مقابل قيام‌هاي شيعيان، مانندِ قيام محمّد نَفس زکيه، قيام ابناء الحسن (ع) و... را بيان مي‌کند. در فصل چهارم نيز روش امام صادق (ع) در تبليغ دين اسلام، اصلاح فکري جامعه آن روز و پرورش شاگردان متعدد در زمينه فقه، کلام، تفسير و... بيان شده و نقش آن حضرت درتصحيح عقايد مردم، تدوين احکام فقهي و جلوگيري از انحراف هاي فکري و موضعگيري ايشان در برابر فرقه‌هاي نوظهور اسلامي تبيين شده است.