جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

‫ای‍ن‌ رس‍ال‍ه‌ ض‍م‍ن‌ ب‍رش‍م‍ردن‌ وی‍ژگ‍ی‌ ه‍ای‌ ان‍دی‍ش‍ه‌ دف‍اع‌ از زن‌ در ای‍ران‌ و ب‍ی‍ان‌ چ‍ارچ‍وب‌، روی‍ک‍رده‍ا و م‍ش‍خ‍ص‍ات‌ ک‍ل‍ی‌ آن‌، ت‍لاش‌ م‍ی‌ک‍ن‍د. ی‍ک‌ ت‍ب‍ی‍ی‍ن‌ ن‍ظری‌ از زم‍ی‍ن‍ه‌ه‍ا، م‍وان‍ع‌ و چ‍ش‍م‌ ان‍دازه‍ای‌ ت‍ح‍ق‍ق‌ ن‍ظری‍ه‌ اج‍ت‍م‍اع‍ی‌ ف‍م‍ی‍ن‍ی‍س‍م‌ در ای‍ران‌ ارائ‍ه‌ ک‍ن‍د روش‌ پ‍ژوه‍ش‌ ک‍ت‍اب‍خ‍ان‍ه‌ای‌ (م‍طال‍ع‍ه‌ اس‍ن‍ادی‌) اس‍ت‌ در ای‍ن‌ پ‍ژوه‍ش‌ اب‍ت‍دا ب‍ح‍ث‍ی‌ پ‍ی‍رام‍ون‌ ن‍ظری‍ه‌ اج‍ت‍م‍اع‍ی‌ ارائ‍ه‌ ش‍ده‌ و س‍پ‍س‌ ب‍ا ت‍وج‍ه‌ ب‍ه‌ رون‍د ش‍ک‍ل‌ گ‍ی‍ری‌ ف‍م‍ی‍ن‍ی‍س‍م‌ در غ‍رب‌، چ‍ارچ‍وب‍ی‌ ب‍رای‌ م‍طال‍ع‍ه‌ وض‍ع‍ی‍ت‌ ان‍دی‍ش‍ه‌ دف‍اع‌ از ح‍ق‍وق‌ زن‌ در ای‍ران‌ ت‍ه‍ی‍ه‌ ش‍ده‌ اس‍ت‌ ب‍راس‍اس‌ ای‍ن‌ پ‍ژوه‍ش‌ ب‍ه‌ دل‍ی‍ل‌ ع‍دم‌ ش‍ک‍ل‌ گ‍ی‍ری‌ ه‍وی‍ت‌ گ‍روه‍ی‌ در زن‍ان‌ و ف‍ق‍دان‌ دم‍وک‍راس‍ی‌، م‍س‍ئ‍ل‍ه‌ زن‌ ه‍ن‍وز دچ‍ار گ‍س‍ی‍خ‍ت‍گ‍ی‌ ن‍ظری‌ اس‍ت‌ و ه‍م‍ی‍ن‌ آش‍ف‍ت‍گ‍ی‌ ه‍ا س‍ب‍ب‌ ن‍ات‍وان‍ی‌ ت‍ب‍ی‍ی‍ن‌ واق‍ع‍ی‍ت‌ اج‍ت‍م‍اع‍ی‌ در م‍س‍ئ‍ل‍ه‌ زن‌ ش‍ده‌ اس‍ت‌.

‫پژوهش حاضر، به بررسي ابعاد مختلف اصول عمليه و شرايط جريان اين اصول و ادله عقلي و نقلي مشروعيت آن‌ها مي‌پردازد. نويسنده در پنج فصل ابعاد اين موضوع را فراروي مخاطبان خود مي‌نهد. در فصل اول ابتدا تعريفي از علم اصول فقه، ادوار و تطور مباحث و تبويب اين علم و نخستين تدوين کننده آن بيان شده، سپس تطور مباحث مربوط به شکل‌گيري علم اصول فقه از زمان ائمه( تا زمان علامه وحيد بهبهاني، تبديل صورت‌هاي ابتدايي علم اصول فقه به صورت‌هاي پيچيده، انسجام علم اصول فقه از زمان شيخ مرتضي انصاري، بيان تفاوت‌هاي ميان اصل و اماره و ايجاد زمينه مناسب براي مباحث جديد علم اصول فقه تبيين گرديده است. فصل دوم به مباحث مربوط به اصل استصحاب و مقايسه آن با ساير اصول عمليه اختصاص دارد و زمان پيدايي اصل استصحاب از لحاظ تاريخي بررسي گرديده و مقايسه‌اي بين اصل استصحاب با ساير اصول عمليه صورت مي‌پذيرد. در ادامه قلمرو جريان اصل استصحاب و شرايط جاري شدن آن و اقوال مختلف در حجيت اصل استصحاب توضيح داده و ديدگاه اخباريان در عدم حجت دانستن اصل استصحاب نقد مي‌شود. در فصل سوم مباحثي درباره حجيت اصل برائت، چگونگي پيدايي و تطور تاريخي، تقسيمات، قلمرو جريان، شرايط جريان آن و ادله عقلي و نقلي مشروعيت اين اصل شرح داده شده است. فصل چهارم از اين نوشتار ضمن بحث درباره اصل احتياط و نيز بيان معناي لغوي و اصطلاحي احتياط، به بررسي زمان پيدايي، تطور تاريخي، تقسيمات، ادله عقلي و شرعي و حجيت و مشروعيت آن و قاعده اشتغال و تبيين وحيد بهبهاني از اين اصل پرداخته مي‌شود. در فصل پنجم مفهوم اصل تخيير، پيدايي، تطور تاريخي، شرايط جريان، اقسام تخيير، دوران امر بين محذورين و ديدگاه‌هاي شيخ مرتضي انصاري در اين زمينه را مرور مي‌کنيم.

این مطلب که امام حسین(علیه السلام) حج تمتّع خود را نیمه تمام گذاشته، به عمره تبدیل کرد و مکه را به هدف عراق ترک نمود، براى برخى از تاریخ نویسان، گویندگان و نیز مدّاحان، امرى است مسلّم و به عنوان نظریه اى مشهور جا افتاده است. در مقابل این، نظریه دیگرى است که باور دارد اینگونه نبوده است که آن حضرت مُحرم به احرام حج تمتع شده و آن را از باب حکم مصدود، به عمره مفرده بدل ساخته است، بلکه امام(علیه السلام) با عمره مفرده وارد مکه شد و با طواف وداع یا با عمره ماه ذى حجه از مکه خارج گردید. اگر برخى از مورخان و گویندگان در نقل هاى تاریخى خود، دقت بیشترى مى کردند و آن را با روایات صحیح تطبیق مى دادند، قول مشهور را برمى گزیدند. نتیجه این دو نظریه این است که عمل امام(علیه السلام)به عنوان یک سنت عملى، قاعده فقهى است. اگر نظریه نخست را بپذیریم، باید فقها در فتواى خود به آن استناد کرده باشند، که در ظاهر این گونه نیست.در این پژوهش با استناد به روایات صحیح و دقت در نقل هاى تاریخى و به پشتوانه استنباط فقیهان، نظریه صحیح غیرمشهور را برگزیده ایم: