جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

‫حفظ حيات و تماميت جسماني، اولين حقي است که هر انساني در طول زندگي براي خود قايل است. در همين راستا، قتل، ضرب و جرح در تمام اقوام و جوامع، جرم تلقي مي‌شود، و براي آن مجازات‌هايي مانند قصاص تعيين شده است. دين اسلام نيز اين مجازات را با شرايطي تأييد نموده، و مهم‌ترين فلسفه آن را حفظ حيات انسان‌ها، برقراري عدالت و تأمين امنيت اجتماعي دانسته است. قصاص يک نوع حق بوده و به‌صورت انحلالي وضع شده است. حق اولي و ذاتي اولياي دم در قتل عمدي، قصاص است؛ اما مقتضاي احتياط در امر دماء آن است که قصاص با اذن ولي امر انجام گيرد. همچنين اولياي دم نمي‌توانند فراتر از قصاص، قاتل را آزار و اذيت نمايند، و عفو از قصاص نيز مورد تأکيد و ترغيب اسلام قرار گرفته است. فرد غيربالغ و همچنين فرد مجنون به‌خاطر قتل عمد، قصاص نمي‌شوند. همچنين اگر کسي که مي‌داند در حال مستي مرتکب قتل مي‌شود، اگر خود را مست کند و مرتکب قتل شود، قصاص خواهد شد. از سوي ديگر، قتل فرد مجنون و فرد مهدورالدم، موجب قصاص نيست. پدر و جد پدري نيز در قبال قتل فرزند خود قصاص نمي‌شوند. مسلمان در قبال کافر نيز قصاص نمي‌شود، ولي اگر مقتول کافر ذمي باشد، قاتل ملزم به پرداخت ديه مي‌شود؛ البته در صورت عادت به قتل کافر ذمي، مسلمان در مقابل او کشته مي‌شود. اين حکم نمي‌تواند موجب ايجاد اين شبهه گردد که دين نبايد در کيفر و مجازات افراد تأثير داشته باشد؛ زيرا هويت حقيقي انسان، همان اعتقاد، اعمال و اخلاق او مي‌باشد. يکي ديگر از احکام اسلامي آن است که قصاص مرد در مقابل زن، مشروط به پرداخت نصف ديه به قاتل مي‌باشد. در قصاص عضو، تساوي از حيث اصلي و زايد بودن، سالم بودن، و تساوي در مقدار جراحات معتبر است. اگر جاني يا مجني‌عليه بعد از قصاص، عضو خود را پيوند دهند، طرف مقابل مي‌تواند دوباره آن را جدا کند.

---

‫اين نوشتار ترجمه کتاب" تحليلي نو بر عقايد وهابيت" تأليف محمدحسين ابراهيمي به زبان اردو است، که به تحليل و نقد ديدگاه‌هاي وهّابيان در مورد برخي مسايل اعتقادي شيعه، مانندِ زيارت، توسّل، شفاعت، تحريفِ قرآن، حجّيت سيره صحابه و... مي‌پردازد و عقايد آنان را در اين زمينه نقل و نقد مي‌کند. نويسنده به آثار منفي ظهور فرقه وهّابيت در پيدايي منازعات و کشمکش‌هاي مذهبي و سياسي در جهان اسلام و وقوع اختلاف ميان مذاهب شيعه و اهل سنت اشاره کرده و نقش استعمارگران در ظهور اين پديده انحرافي فکري وهابيت به وسيله مؤسّس اوّليه آن: محمّد بن عبدالوهاب که خود نيز تحت تأثير عقايد ضد شيعي ابن‌تيميه بوده، و تقويت تفکرات و اقدام هاي افراطي محمّد بن عبدالوهاب توسّط استعمارگران انگليسي و حاکمان عربستان سعودي را از لِحاظ تاريخي تجزيه و تحليل مي‌کند. مطالب کتاب مذکور در ده فصل تدوين و ارائه شده است. در فصل اوّل به بحث درباره اسلام و آيين وحدت و لزوم دوري از کينه‌ورزي و تفرقه ميان مسلمانان پرداخته شده و ضرورت شناخت وهابيت بيان گرديده است. فصل دوم به بررسي زندگاني شيخ محمدبن عبدالوهاب و ابن‌سعود اختصاص دارد و اين مسأله را آشکار مي‌سازد که: محمد بن عبدالوهاب براي پيشبرد اهداف خويش وامدار چه کساني بوده است؟ در فصل سوم تفاوت ديدگاه‌هاي شيعيان و وهابيان در مباني توحيد و شرک و مصاديق آن بررسي گرديده است. توسّل، مرگ و شفاعت و تحليل مباني ديدگاه‌هاي وهابيت و تشيع در اين باره از مباحث فصل چهارم محسوب مي‌شود. در فصول ديگر به احکام زيارتِ قبور و مساجد مسلمانان و نگرش فقهي شيعه و وهابيت در اين زمينه اختصاص دارد. کرامات اولياي الهي، احکام فقهي سوگواري و جشن‌هاي مذهبي، مسأله تحريف قرآن و لزوم اطاعت از صحابه پيامبر، از موضوعات کتاب مذکور است، که به صورت تطبيقي عقايد شيعيان و وهابيان ونيز ديدگاه‌هاي افراطي وهابيت در اين باره نقد شده است.