جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ویکتور هوگو سخنرانی های بیشماری در مجالس مختلف قانونگذاری ایراد کرده است. لازم به یادآوری است که بر اثر حوادث این دوره پرتلاطم که انقلاب 1848 از مهمترین وقایع قابل ذکر آن می باشد، تحولات عمیقی در نحوه نگرش سیاسی هوگو روی می دهد. وی که تا چندی قبل از نقطه نظر سیاسی در کنار جناح راست قرار داشته پس از وقایع 1848 به مرور تغییر موضوع داده و به مخالفت با یاران قدیم خود می پردازد. در سال 1875 هوگو تصمیم به جمع آوری سخنرانی های مختلف خود گرفته و آنها را به صورت کتابی تحت عنوان «کردارها و گفتارها» به چاپ می رساند. وی به منظور توجیه سیر تحولات فکری خویش در بعضی موارد مشخص اصلاحاتی در متن سخنرانی ها به نفع خود انجام می دهد.مقاله حاضر به بررسی این اصلاحات و علل آن می پردازد.

مجوز شرعى علنى بودن اجراى حدود چیست و گستره علنى بودن آن تا کجاست؟ نگاه کتاب و سنت در این موضوع چگونه است؟ دلایل موافقان و مخالفان اجراى علنى حدود کدام است؟ اینها پرسشهایى است که نگارنده در صدد پاسخ به آنها بوده و در دو مقام، همراه با طرح نظریه‏هاى فقها و کارشناسان حقوقى و بررسى آنها، اجراى علنى حدود را مجاز دانسته و به آثار مثبت و منفى فردى و اجتماعى آن پرداخته است . اجراى علنى حدود در ماههاى گذشته با چالشهاى متعددى روبرو شده و عده‏اى آن را فاقد مجوز شرعى و یا فاقد وجاهت فقهى دانسته و عده‏اى دیگر نیز از اجراى علنى حدود دفاع کرده‏اند . از این رو ما در مقاله حاضر راجع به این مساله، در دو مقام بحث مى‏کنیم: 1- آیا اجراى علنى حدود، مجوز شرعى دارد؟ 2- بعد از فرض داشتن مجوز شرعى آیا اجراى علنى حدود، به حد زنا اختصاص دارد، یا در سایر ابواب حدود هم جارى است؟

‫زنان که نيمي از جمعيت جامعه بشري را تشکيل مي‌دهند، مي‌توانند نقش تعيين‌کننده‌اي در عرصه‌هاي اجتماعي، سياسي، اقتصادي و تربيتي جامعه داشته باشند. اما در طول تاريخ و به‌ويژه در دوران پيش از اسلام، اين نقش اساسي، از سوي مردان انکار گرديده، و زنان از هيچ جايگاهي در جامعه برخوردار نبوده و هميشه مورد ستم قرار گرفته‌اند. با ظهور اسلام، حقوق فردي و اجتماعي زنان مورد توجه قرار گرفته و آنان تا حد زيادي به حقوق خود دست يافتند. اين تحقيق سعي دارد نقش سياسي ـ اجتماعي زنان را در عصر نبوي مورد بررسي قرار دهد. در حالي که زنان در جزيره العرب و پيش از ظهور اسلام، وضعيت و جايگاه بسيار نامناسبي داشته، و حتي به‌عنوان کالا خريد و فروش مي‌شدند، يا آن‌که در هنگام ازدواج حق اظهار نظر نداشتند، بعد از ظهور اسلام زنان موقعيت واقعي خود را يافتند، و در صحنه‌هاي مختلف اجتماعي حضور فعال پيدا کردند، و از حقوق برابر با مردان در جامعه برخوردار شدند. بررسي‌هاي تاريخ صدر اسلام نشان مي‌دهد که زنان در جنگ‌ها، هجرت‌ها و بيعت‌ها حضور فعال داشته‌اند. البته برخي از آنان، نقش منفي در جامعه داشتند و با برانگيختن احساسات قومي و قبيله‌اي، مردان را به جنگ با پيامبر اسلام(ص) ترغيب مي‌کردند. حضور عيني و معنوي زنان مسلمان در ايفاي نقش اجتماعي موجب توسعه اقتصادي و رشد استعدادها شده، و آنان براي تأمين نياز هم‌نوعان خود ترغيب مي‌شدند. زنان در عصر پيامبر در فعاليت‌هاي جمعي و عبادات گروهي مانند حج، نماز جمعه و جماعات، و اعياد مذهبي شرکت مي‌کردند. هنگام غزوات، زنان به‌عنوان امدادگر به مجروحان جنگ ياري مي‌رساندند، و نيازهاي رزمندگان را در پشت جبهه تأمين مي‌کردند. از سوي ديگر، در جامعه با شغل‌هايي مانند پارچه‌فروشي، آرايشگري، دامداري، طبابت، معلمي و آشپزي ايفاي نقش مي‌کردند. پيامبر نيز در تصميم‌گيري‌هاي جمعي و بيعت‌ها از زنان مشورت مي‌گرفت، و به نظرات ايشان احترام مي‌گذاشت.