جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

‫انقلاب اسلامي ايران بدون شک، يکي از تحولات بزرگ سياسي و اجتماعي در دوران معاصر است، که به ثمر رسيدن آن به‌دست يک روحاني سالخورده و شکست اسطوره استکبار، دو ويژگي بارز اين انقلاب مي‌باشد. اين رساله به تبيين نقش مذهب و روحانيت در پيروزي انقلاب اسلامي ايران پرداخته، و زواياي مختلف آن را با روش توصيفي و تحليلي مورد بررسي قرار داده است. درباره پيدايش انقلاب، نظريه‌هاي گوناگوني از قبيل نظريه توطئه، اقتصاد، مدرنيزاسيون، استبداد، و مذهب ارايه شده، که به نظر مي‌رسد نظريه مذهب و نقش روحانيت از همه مهم‌تر بوده و تأثير بسياري در پيروزي انقلاب داشته است. حضور روحانيت در سياست و حکومت، اگرچه سابقه ديرينه‌اي دارد، اما درباره انقلاب اسلامي، اقدامات ناموفق و گاهي ضدديني برخي گروه‌ها و احزاب قبل از انقلاب و پس از پيروزي، منجر به دخالت روحانيت و ايفاي نقش آنان در عرصه‌هاي مختلف گرديد. تکيه بر تعاليم الهي، تئوري ولايت فقه، تبعيت از اصول قرآني، نفي ظلم و ستم، اقامه عدل و قسط، حاکميت دستورات الهي، مبارزه در راه خدا، و توجه به اصول مترقي مکتب تشيع مانند عدالت، امامت و اجتهاد از جمله دلايل و عوامل برتري نقش روحانيت در پيروزي انقلاب اسلامي است. البته زمينه‌هاي چنين حضوري را بايد در روند تاريخي مسايل جامعه ايران جستجو نمود که از جمله مي‌توان به نهضت سيد جمال، نهضت تنباکو، انقلاب مشروطه و ملي شدن صنعت نفت اشاره کرد. رهبري امام خميني( در مبارزه با رژيم پهلوي از سال 1342 تا 1357 شمسي و همراه کردن روحانيت با نهضت و مردم، عوامل مؤثري در پيروزي انقلاب بود. خدامحوري، سازمان‌دهي انقلاب با روحانيت، به‌کارگيري اصول مبارزه کارآمد، نظريه ولايت فقيه، و همراهي علما و مراجع، از ويژگي‌هي خاص رهبري امام خميني( بود که در جهت شروع يک انقلاب عظيم و رسيدن به اهداف مترقي آن، مؤثر بوده است.

---