جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

‫يکي از جلوههاي عفّت زن حجاب است و آن نوعي ستر و پوشش است که اسلام زنان را به رعايت آن توصيه کرده است. اساس حجاب در اسلام حفظ شخصيت و هويت انساني زن است، و علاوه بر اين، حجاب عاملي براي حفظ سلامت جامعه و استحکام خانواده است. پژوهش حاضر در ضمن پنج فصل، به بررسي مسئله پوشش مردان و زنان از ديدگاه فقهاي اماميه و حنفيه پرداخته است. در اين پژوهش، نخست مفاهيم ستر و حجاب بيان شده و تاريخچه حجاب در اديان الهي و غير الهي بررسي شده است. پس از آن، حکم پوشش بانوان از جهات گوناگون، مانند پوشش بانوان در حال نماز، در مقابل محارم، در مقابل نامحرمان، در مقابل مماثل، و در مقابل اطفال و مجانين، به صورت مقايسهاي از نظر فقهاي اماميه و حنفيه بررسي شده و دلايل هريک، شامل آيات، روايات، اجماع، شهرت، سيره و عقل بيان شده است. برخي از نتايج به دست آمده عبارتاند از: 1. به نظر فقهاي اماميه، پوشش تمام بدن به جز صورت، کفين و قدمين براي بانوان در نماز واجب است و به جز صورت و کفّين، پوشش تمام بدن در برابر نامحرم الزامي است. از نظر فقهاي حنفيه براي بانوان در حال نماز واجب است که تمام بدن خود را به جز صورت و باطن کفّين و ظاهر قدمين بپوشانند و در نزد نامحرم، پوشش تمام بدن، به جز صورت و کفّين فرض و الزامي است. 2. همه فقهاي اماميه اتفاق نظر دارند که پوشش از ديوانگان و افراد غير مميز براي بانوان الزامي نيست. ازنظر فقهاي حنفيه، پوشش از ديوانگان و افراد کمتر ار چهار سال، براي بانوان الزامي نيست. 3. از نظر فقهاي اماميه، براي مردان واجب است که عورت خود را از مردان و زنان، محارم و غير محارم، مکلّف و غير مکلّف و کودک غير مميز بپوشانند. از نظر فقهاي حنفيه براي مردان در حال غير نماز واجب است که بدن خود را از زير ناف تا بالاي زانو بپوشانند.