جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

‫لويه‌جرگه، مجلس مشورتي اقوام و قبايل ساکن در افغانستان بوده، و برگرفته از فرهنگ جوامعي است که ساختار اجتماعي آن‌ها بر اساس ايل و طايفه استوار باشد. لويه‌جرگه در افغانستان داراي سابقه طولاني و ارزش سياسي فراواني است، و بيشتر براي تعيين پادشاه يا تصويب قانون اساسي و تصميم‌گيري درباره مسائل مهم مملکتي داير مي‌شده است. لويه‌جرگه براي نخستين بار توسط ميرويس خان هوتکي جهت انتخاب پادشاه انجام شد. در سال 1747م لويه‌جرگه در عمارت مزار شيرسرخ تشکيل شد، و احمدخان ابدالي به‌عنوان پادشاه انتخاب گرديد. در زمان امان‌الله خان، جرگه‌اي متشکل از 782 عضو به قانون اساسي رأي دادند. افغانستان پس از جنگ اخير نيز دو انتخابات لويه‌جرگه اضطراري و لويه‌جرگه تصويب قانون اساسي را تجربه کرده است. با سقوط طالبان و تشکيل دولت موقت در اواخر سال 1380 شمسي، مسير تاريخ سياسي افغانستان دگرگون شد، و توافق‌نامه بين‌المللي بن، مردم را به‌عنوان مرجع اصلي تصميمات سياسي به رسميت شناخت. مطابق دستور‌العمل انتخابات لويه‌جرگه تصويب قانون اساسي، تعداد اعضاي اين جرگه، به پانصد نفر مي‌رسيد، که چهارصد و پنجاه عضو آن انتخابي، و پنجاه عضو انتصابي بودند. اين انتخابات به‌گونه‌اي تنظيم شده بود که زمينه مشارکت تمام اقوام و پيروان مذاهب مختلف را فراهم سازد. حدود بيست درصد اعضاي لويه‌جرگه را زنان تشکيل مي‌دادند، و اين در کشوري که تا چندي قبل، زنان هيچ هويت رسمي نداشتند، رقم بسيار بالايي بود. به‌منظور مشارکت همه اقوام و مذاهب در انتخابات، نظام انتخاباتي نيمه‌تناسبي يا مختلط، با شيوه تک‌رأيي غيرقابل انتقال، پذيرفته شد. با اين وصف، انتخابات تصويب قانون اساسي به‌دليل وجود مشکلاتي در حوزه‌هاي انتخابي، در عمل نتوانست يک تصوير عادلانه از نمايندگي عمومي ارائه دهد. اما با اين وجود، بايد اذعان کرد که انتخابات لويه‌جرگه تصويب قانون اساسي، در نوع خود يک پديده بي‌نظير در تاريخ افغانستان بوده است.

‫پژوهش حاضر با عنوان تحلیل و بررسی روایات نحوه ی حاکمیت امام زمان علیه السلام می باشد. که در آن به چگونگی شکل گیری و آغاز حکومت مهدوی پرداخته شده است. هدف از انجام این پژوهش رسیدن به پاسخی متقن در مورد اقدامات حضرت ولی عصر علیه السلام پس از ظهور و نوع برخورد ایشان با مشکلات موجود در آن عصرمی باشد. منابع استفاده شده در این پایان نامه کتب روائی دست اول شیعه و اهل سنت می باشد. در مورد نحوه ی به حکومت رسیدن حضرت ولی عصر علیه السلام دو نظر عمده وجود دارد که در مورد هر یک نقدهائی نیز وارد می باشد. نظر اول، حاکمیت ایشان از طریق جنگ و کشتار بی حد و حصر می باشد تا جائی که خون در زمین جاری شده و رنگ آب رودخانه ها (مثلاً رود فرات) تغییر می کند. نظر دوم، حاکمیت ایشان را بدون هیچ گونه جنگ و خون ریزی بیان می کند به نحوی که این حکومت به آرامی و حتی ریخته نشدن مقدار کمی خون (به اندازه حجامت) تشکیل می شود. در این میان یک دیدگاه اعتدالی نیز وجود دارد و ما در این پژوهش آن را پیشنهاد می¬کنیم؛ این دیدگاه و چنین است. حکومت مهدوی برای رسیدن به اهدافی والا تشکیل می¬شود که مهم¬ترین آن برقراری دین مقدس اسلام و فرهنگ ناب اسلامی در سراسر جهان است. امام زمان علیه¬السلام برای پیشبرد این هدف بزرگ ابتدا به فراخوان عمومی پرداخته و پس از اتمام حجت، ناگزیر باید اخلال گران و ستمگران را نابود کنند، ایشان این مهم را به بهترین نحو و در کمترین زمان ممکن انجام می¬دهند و علاوه بر نابودی ظلم و بیداد از چهره جهان، با انتقام از ظالمان و مفسدان، باعث شادی محرومان و مظلومان می¬شوند. در واقع امام زمان علیه السلام ابتدا از روش فرهنگی و بیان خطبه، در برخورد با جهانیان استفاده می¬کنند و همگان را به سوی خدا و دین اسلام دعوت می¬کنند و با معرفی خود به عنوان بقیةالله و جانشین همه پیغمبران، حجت را بر مردم تمام می¬کنند. پس از آن دوستان و یاران، در کنار حضرت و در رکاب ایشان قرار می¬گیرند و دشمنان و مستکبران رو به روی امام صف می¬کشند و حضرت نیز در مرحله بعد وارد عملیات نظامی شده و ظلم و بی¬عدالتی را در مدت زمان هشت ماه از بین می¬بردند و جهان پر از عدل و داد می¬نمایند. حضرت بقیة الله الاعظم علیه¬السلام علاوه بر استفاده از نیروهای نظامی قدرتمند، از امدادهای غیبی نیز در این مسیر بهره می¬جویند که از جمله این امدادهای الهی رعب و ترس است که به عنوان سلاح امام و در دل دشمنان کارگر می¬شود و علاوه بر آن این فرشتگان الهی هستند که بخشی از سپاهیان امام را تشکیل می¬دهند. البته بعضی کرامات و معجزات نیز مانند بر روی آب راه رفتن در سپاه امام دیده می¬شود که به همراه موارد بالا عواملی هستند که باعث تسخیر قسمتی از کشورهای جهان بدون نزاع و جنگ می¬شوند. کلید واژه: مهدی علیه السلام، حاکمیت، قیام و جنگ، یاران و سپاه، سلاح امام.