جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

یکی از برجستگی‏ های حقوق بین‏ الملل در نیمه‏ ی اول قرن حاضر توسعه ‏ی فراوان آن در زمینه‏ ی حقوق بشر و زنان می‏باشد. ایجاد سکون و آرامش همسران در کنار یکدیگر، یکی از اهداف مهم زوجه برشمرده شده است. وجود صفا، یک رنگی و صمیمیت در خانواده، علامت توفیق ازدواج در رسیدن به اصلی‏ترین هدف بوده و نشانه آن است که زن و مرد هر دو به وظایف خود در برابر همسر، عمل می‏کنند. در این میان، با توجه به وجود عواطف بسیار قوی در زنان، نقش آنان در تأمین بهداشت ‏روانی خانواده چشم گیرتر است. زن می‏تواند روحیه خسته و نا امید همسرش را در برابر مشکلات تغییر دهد و یا دست کم، سنگ صبور ناراحتی‏ها و آلام او باشد و هم‏چنان که می‏تواند در تضعیف روحیه همسرش نقش مؤثری داشته باشد و حداقل او را از خود رنجانده و آزرده خاطر ساخته و موجبات تزلزل نظام خانواده را فراهم کند. از این رو تحقیق حاضر محدوده اختیارات زن در خانواده از منظر فقه امامیه و حقوق موضوعه ایران را مورد بررسی قرار داد بتواند خلاء در در این راستا می‏باشد پر نماید.