جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

این تحقیق با هدف بررسی الحان خوش و آثار آن در قرائت قرآن به انجام رسیده و در دو بخش به این شرح به نگارش درآمده است: در بخش اول، از معنای الحان از نظر لغت و اصطلاح، موسیقی، بررسی فقهی موسیقی و رابطه آن با قرائت قرآن سخن رفته است. در بخش دوم، به بررسی صوت حسن و الحان و تأثیر آن در قرائت قرآن، صوت حسن و قرائت قرآن و تاریخچه آن در احادیث اسلامی، و الحان مختلف در قرائت قرآن پرداخته شده است.

یکی از جلوه‌های بدیع و شگفت‌انگیر نهج‌البلاغه خروج الفاظ از دایره تنگ معانی و تجلی واژگان و جملات بسان نمادهایی دقیق و عمیق، تصاویری زنده و تابلوهایی گویا و جذاب است؛ تا بدانجا که می‌توان نهج‌البلاغه را رستاخیز سخن نامید؛ رستاخیزی که پس از آیات روشنگر قرآن کریم و سخنان شیوای پیامبر اکرم(ص) همانندی ندارد. این نوشتار با تبیین موضوع «نماد» و جایگاه آن در زبان، از تفاوت نماد با استعاره و تمثیل سخن گفته و با ارائه نمونه‌هایی از نهج‌البلاغه به تحلیل زبانی کارکرد نماد در بیان امیر مؤمنان(ع) پرداخته است. نظر به فراوانی کاربرد نماد در زبان نهج‌البلاغه، در این پژوهش تنها نمادسازی حضرت امیر(ع) از برخی حیوانات تحلیل و بررسی شده است و این نوشتار مقدمه‌ای بر تحلیل زبان‌شناسانه و معناشناسانه نماد و نمادپردازی در نهج‌البلاغه به‌شمار می‌رود. کران ‌ناپیدایی سخن، صورت‌بخشی به اندیشه و عمق‌دهی و ژرفابخشی به مفاهیم در نهج‌البلاغه از رهگذر کاربست نماد در بیان امام علی(ع) به زیبایی رنگ تحقّق یافته است.