جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

---

‫در اين پژوهش موازين اخلاق اجتماعي از منظر قرآن کريم و آموزه‌هاي اسلامي به ويژه روابط اجتماعي بررسي شده و مباني و ضوابط رابطه با ديگران در جامعه اسلامي تبيين گرديده است. نويسنده در پنج فصل اصول کلي همزيستي با ساير مردم و ديگر اديان را بيان کرده و آموزه‌هاي قرآن و سنت را در اين زمينه تبيين نموده است. در فصل اوّل ضمن بيان مقدمات تحقيق، کيفيت تشکيل مجتمعات بشري و ضرورت آن، چگونگي ارتباط افراد بشر يا يکديگر و لزوم آن، تعددّ جوامع بشري از لحاظ ديني و سياسي و مذهبي، اهداف و رسالت جامعه اسلامي در ايجاد رابطه با جوامع غير اسلامي و قوانين اسلامي در اين زمينه آمده است. در فصل دوم مفاهيم مربوط به زندگي و همزيستي مسالمت‌آميز با غيرمسلمانان از لحاظ لغوي و اصطلاحي و نيزمعاني لغوي و اصطلاحي واژگاني مانند عفو، صفح، حوار (گفت وگو)، تعارف تعايش و فلسفه تعدد در زمينه جوامع ديني و انساني بيان شده است. همچنين به ضرورت عقلي گفت وگو و ارتباط جوامع مختلف انساني، فارق از هر گونه دين يا فرهنگ خاص، اشاره کرده است. در فصل سوم با عنوان "تعايش ديني" ضوابط همزيستي ديني جوامع اسلامي و غير اسلامي مورد بررسي قرار گرفته و آيات و روايات در اين زمينه و نيز موضع‌گيري و سيره پيامبر اسلام(ص) و اهل بيت(، ضرورت احترام متقابل اديان و مذاهب، مباني فقهي روابط مسلمانان با غير مسلمانان و معيارهاي همزيستي و جنگ بيان شده است. در فصل چهارم به ضرورت همزيستي بين مذاهب مختلف اسلامي از لحاظ مذهبي اشاره گرديده و مباني قرآني، روايي و فقهي و ديدگاه‌هاي فقهاي مسلمان در اين باره شرح داده شده و اهداف و نتايج همزيستي مسلمانان با ساير مجامع ديني، مذهبي و انساني بيان گرديده است.