جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

‫بدون ترديد آشنايي دقيق با يک مکتب و يا فلسفه سياسي، منوط به آشنايي با مباني و اصول فکري آن است. نقد و ارزيابي يک مکتب و انديشه نيز بدون آگاهي عميق از مباني و شاخص‌هاي آن مقدور نيست. اين پژوهش در پي بررسي اصول و زيرساخت‌هاي مکتب ليبرال دموکراسي از منظر اسلام مي‌باشد، و هدف اصلي آن تحليل اصول و مؤلفه‌هاي دموکراسي ليبرال از نگاه انديشه سياسي اسلامي است. بر اين اساس، مي‌توان گفت که آن‌چه باعث اختلاف اساسي ميان مباني فکري انديشه اسلامي با انديشه ليبراليسم شده است مسأله خدامحوري در اسلام است که اراده و خواست بشر را در طول اراده خداوند مي‌داند، ولي مکتب ليبراليسم دموکراسي بر انسان‌محوري محض مبتني گرديده، و در نتيجه با سکولارسيم، کثرت‌گرايي و فردگرايي همراه گرديده، و داعيه‌دار آزادي مطلق و سرمايه‌محور مي‌باشد. بدين ترتيب، به نظر مي‌رسد که برابري واقعي و آزادي حقيقي در اين نظام جايي ندارد. تفاوت ديگر انديشه ديني و اسلامي با دموکراسي ليبرال، اختلاف در مسأله مشروعيت مي‌باشد، که از نظر دموکراسي ليبرال، مشروعيت حکومت بر خواست مردم و بر پايه قرارداد و توافق عده‌اي از مردم که اکثريت را تشکيل مي‌دهند، استوار است؛ ولي در انديشه سياسي اسلامي، مشروعيت يک امر الهي است که از جانب خداوند اعطا مي‌شود؛ البته مقبوليت و پذيرش حکومت از طرف مردم است، و مردم زمينه‌ساز تحقق آن هستند. همچنين اصولي مانند برابري، آزادي، مشارکت مردمي و حقوق شهروندي در انديشه اسلامي کاملا مورد توجه است، اما با توجه به موضع خاص ليبراليسم در قبال آزادي سياسي، ديدگاه اسلام در نقطه مقابل آن قرار مي‌گيرد. بنا بر اين، ناسازگاري اسلام با دموکراسي ليبرال، به‌خاطر مباني خاص ليبراليسم است که در دموکراسي نهادينه شده است.