جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

‫پژوهش حاضر، مباني و روش تفسيري سيد قطب را با روش توصيفي ـ تحليلي و با توجه به فضا و بستر تاريخي آن مورد بررسي قرار داده و اين فرضيه را آزمون نموده که خاستگاه تفسيري سيد قطب ريشه در جريان اصلاح انديشه ديني در مصر دارد. تفسير سيد قطب به دلايل متعددي، از جمله مبناي هنري او، از مهم‌ترين تفاسير معاصر به‌شمار مي‌رود. وي با تکيه بر دو اصل "تخيل حسي" و "تجسم فني"، و با استفاده از جلوه‌هاي هنري، نظير صحنه‌سازي، شخصيت‌پردازي و تصويرپردازي به تفسير قرآن پرداخته است. اين مبنا برگرفته از ادبيات مدرن است و به‌همين دليل، سيد قطب از تفسير لغوي، نحوي و جدلي خودداري کرده است. او براي فهم بهتر، معناي محوري متن را مطرح کرده و با تبيين ارتباط پاره‌هاي هر کلام با کلام ديگر، نظام‌واره بودن کل قرآن را نشان مي‌دهد. پرهيز از عقل‌گرايي، يکي ديگر از مباني تفسيري سيد قطب است و آن را اصل اساسي براي فهم قرآن به‌شمار آورده است. وي عقل را محدود، مقيد و تابع هوا و هوس دانسته و به‌همين جهت، تفسير قرآن را بر اساس خِرد انساني رد کرده و بر لزوم پرهيز از مباحث فلسفي، عقلي و کلامي تأکيد کرده است. سيد قطب براي دستيابي به مفاهيم واقعي و دقيق آيات قرآن، از روش تفسير قرآن به قرآن، بهره فراواني برده است؛ وي در استفاده از اين روش، توجه و عنايت ويژه‌اي به سياق آيات دارد، و بر اساس آن، در مورد مکي يا مدني بودن برخي آيات مورد اختلاف، داوري نموده است. او همچنين به اهميت و نقش روايات، و همين‌طور اسباب نزول و ميزان تأثيرگذاري آن در فهم دقيق معاني آيات توجه کامل داشته است، و به‌همين دليل، از روايات و اسباب نزول هم در تفسير او استفاده شده است، اما روش غالب در تفسير "في ظلال القرآن" روش تفسيري قرآن به قرآن است.

‫چکیده الکترونیکی در پیوستها موجود می باشد