جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

‫از ديدگاه فقهاي مسلمان طهارت به‌معناي پاکي از حدث و خبث مي‌باشد. طهارت از خبث به‌معناي ازاله‌نجاست از بدن و لباس بوده، و طهارت از حدث نيز شامل وضو، غسل و تيمم مي‌شود. علماي شيعه و اهل سنت بر اساس تفسير آيه‌وضو در سوره مائده، پيرامون برخي از مسببات وضو اتفاق نظر دارند؛ در آيه مذکور، در مورد واجبات وضو از شستن صورت، دست‌ها و مسح سر و پاها سخن به ميان آمده است، و بيان جزئيات آن را خداوند به‌عهده‌پيامبر اکرم (ص) و ائمه ‌اطهار( گذاشته است. علماي مذاهب اسلامي اگرچه درباره اصل وجوب اين چهار عمل اتفاق نظر دارند، اما درباره کيفيت آن مثل اندازه‌شستن صورت، جهت شستن دست‌ها، اندازه‌مسح ‌سر، و مسح يا شستن پا اختلاف نظر دارند. از سوي ديگر، در مورد وجوب غسل، علماي فريقين به آيه‌43 سوره نساء، استناد کرده‌اند. علماي مذاهب اسلامي به اسباب وجوب غسل جنابت شامل جماع و خروج مني؛ اهداف غسل جنابت شامل اقامه نماز و مس قرآن؛ واجبات غسل جنابت مانند رساندن آب به تمام بدن؛ اشاره‌کرده‌اند. علماي شيعه و اهل ‌سنت حکم تيمم را نيز از آيه‌6 سوره مائده استنباط کرده‌اند، و در بدليت تيمم از وضو اتفاق نظر دارند؛ اما بعضي از علما، بدليت تيمم از غسل را انکار مي‌کنند. همچنين در مورد چيزهايي که تيمم بر آن‌ها جايز است به آيه‌43 سوره نساء، استناد شده، و همه‌مذاهب اسلامي تيمم را بر خاک و ريگ غبارآلود جايز دانسته‌اند. آن‌ها همچنين اتفاق ‌نظر دارند که تيمم بر طلا، نقره و خاکستر به‌دليل اين‌که از مصاديق صعيد خارج است، جايز نيست. ولي در مواردي مانند تيمم بر سنگ، آهن، مس، سرب، نفت، نمک، سرمه، سنگ‌‌عقيق و فيروزه، گچ، درخت، گياهان و اشياء ديگر ديدگاه‌هاي متفاوتي از سوي فقها مطرح شده ‌است.

‫اعتقاد به مصلح آخرالزمان و قيام وي، امري مسلم و پذيرفته شده نزد تمام مذاهب اسلامي است، هرچند در برخي ويژگي‌ها و خصوصيات ذکر شده براي شخص مصلح، اختلاف نظر وجود دارد. در اين راستا، پژوهش حاضر به بررسي مسأله امام مهدي( در تأويل آيات قرآن و نصوص روايات، از ديدگاه منابع اهل سنت پردخته است. اعتقاد به مهدويت داراي آثار فردي و اجتماعي متعددي است که انتظار، لزوم صالح بودن منتظران، فراهم نمودن زمينه‌هاي ظهور، امتحان منتظران و لزوم تبيعت از ولايت فقيه، از جمله اين آثار است. شناخت امام زمان و متعهد شدن به اطاعت از وي امري است که اختصاص به طايفه خاصي از مسلمانان ندارد، و عقيده به مهدويت نيز يک اعتقاد عمومي و اسلامي است. بررسي کتب تفسيري اهل سنت نشان از توجه آنان به ويژگي‌هاي خاص حضرت مهدي( و مسأله مهدويت دارد، که در قرآن با اصطلاحاتي مانند خلافت الهي، غلبه نهايي اسلام بر اديان ديگر، غلبه قطعي صالحان، ظهور دولت کريمه و نويدهاي قرآن درباره ظهور قطعي وي ياد شده است. همچنين در اخبار مذکور در جوامع روايي اهل سنت با بشارت‌هاي نبوي درباره حضرت مهدي( روبرو مي‌شويم. بزرگان اهل سنت بر تواتر اين اخبار، تصريح نموده، و در مقام بيان ويژگي‌هايي آن حضرت به مواردي همچون انتساب به خاندان پيامبر و اين‌که جزء اولاد فاطمه(، و از فرزندان امام حسين( است اشاره کرده‌اند. برخي نيز او را از فرزندان امام حسن مجتبي( دانسته‌اند. همچنين اهل سنت به عدد ائمه اثني‌عشر و قريشي بودن آن‌ها بر اساس نص پيامبر( اعتراف کرده‌اند؛ هرچند برخي سعي نموده‌اند مصاديقي غير از ائمه شيعه را بر آن حمل نمايند. علماي بزرگ اهل سنت با قاطعيت معتقدند که حضرت مهدي( متولد شده و فرزند امام حسن عسکري( است. نزول عيسي(، و اقتداي او به مهدي موعود( از ديگر اعتقادات اهل سنت است.