جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

‫التزام به اعتقادات اسلامي، بسياري از مشكلات انسان امروزي را حل كرده و در ترسيم هدف متعالي در زندگي، نقش اساسي ايفا مي‌كند. شرور و بي‌عدالتي‌ها، رنج و مصيبت‌ها، ترس از مرگ و نيستي، و بسياري از معضلات زندگي بشر، با اعتقاد به اصول دين پاسخ داده مي‌شود؛ در نتيجه انسان از زندگي خود راضي بوده و لذت مي‌برد. در اين نوشتار نقش اعتقادات اسلامي شامل اصول پنج گانه ديني در معنابخشي زندگي بررسي شده است. به اعتقاد نگارنده دين در سه سطحِ اعتقادات، احکام و اخلاق، در معنابخشي زندگي نقش مهم و اساسي دارد و بي‌توجهي به دين و آموزه‌هاي ديني باعث از دست دادن يک منبع مهم براي معنادار شدن زندگي مي‌شود و تبعات منفي بسياري را در پي خواهد داشت. نگارنده اين موضوع را در سه بخش بررسي کرده و نخست به تعريف واژه‌هاي دين، زندگي، معناي زندگي، هدف زندگي، معنادرماني و نهيليسم (پوچ‌انگاري) پرداخته است. وي آثار زندگي معنادار را رضايت‌مندي از زندگي، احساس مسئوليت، زندگي با نشاط، دوري از پوچي و نيست‌انگاري، دوري از تنهايي و افسردگي، تحمل‌پذير شدن مشکلات و رنج‌ها، و کاهش جرم و جنايت ذکر کرده است. در ادامه به تأثير اعتقادات اسلامي بر معنابخشي به زندگي پرداخته و آثار فردي و اجتماعي اصول اعتقادي شيعه شامل توحيد، نبوت، عدل، امامت و معاد را در زندگي بررسي نموده است. در اين نوشتار تأکيد شده است که جهان‌بيني توحيدي، ساختارهاي ذهني و شخصي افراد را وسعت مي‌بخشد و باعث مي‌شود انسان جهان هستي را مجموعه‌اي بي ارتباط، تصادفي، بي‌نظم و بدون علت نداند؛ بلکه جهان را پديده‌اي نظام‌مند، داراي قانون و پيچيده ببيند که حتي در پس پديده‌هاي به ظاهر ناخوشايند و متناقض نيز نوعي تدبير و معنا نهفته است. بدين ترتيب در انسان معتقد به دين، احساس آشفتگي، عدم کنترل و رهاشدگي رخ نمي‌دهد. او همچنين محورهاي اعتقادي ديگر مانند نبوت، عدل، امامت و معاد را آرام‌بخش و معنابخش زندگي انسان موحد مي‌داند و به تحليل و تفسير آثار يکايک آنها مي‌پردازد.