جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

آقای آکی رو ماتسوموتو استاد بخش مطالعات ایرانی دانشگاه اوساکا در ایالت هیوکو (ژاپن) و از شاگردان پروفسور توشیکوایزوتسو است. وی تحصیلات دانشگاهی خود را در سالهای دهه ۱۳۵۰ در تهران پی‌گرفت و سپس در حوزه علمیه مشهد به طلبگی پرداخت.

(متولد ۳ نوامبر ۱۹۲۹- درگذشت ۸ ژانویه ۲۰۱۱) پروفسور هنر های زیبا در دانشگاه هاروارد و تاریخ‌نویس و باستان‌شناس هنری بود. تخصص او در زمینهٔ تاریخ هنر اسلامی و هنر ایرانی بوده است.

نویسنده در سال ۲۰۰۷ دکترای علوم اجتماعی با گرایش فلسفه را از دانشگاه یووسکولا (فنلاند) دریافت کرد. او رسالهٔ دکترای خود را به فلسفه ابن‌سینا اختصاص داد و از آن پس اغلب فعالیت‌های پژوهشی او در رابطه با فلسفه اسلامی به‌خصوص فلسفهٔ ابن‌سینا ادامه یافته است. او پژوهشگر فرهنگستان فنلاند، پژوهشگر دانشکده مطالعات عالی سوئد و همچنین پژوهشگر مدعو دانشگاه اوپسالا بوده است. او علاوه بر زبان فنلاندی با زبان‌های انگلیسی، آلمانی، فرانسه، عربی و لاتین آشنا است.

کریستوفر ملچرت[۱] کارشناس و اسلام‌شناس آمریکایی در سال ۱۹۵۵ متولد شد. دوران کودکی را در منطقه خلیج سانفرانسیسکو سپری کرد و در سال ۱۹۷۳ تحصیلات متوسطه را در دبیرستان برکلی به پایان رساند. مابین سال‌های ۱۹۷۶ تا ۱۹۸۲ در دوره‌های فشرده دانشگاه پنسلوانیا در برکلی شرکت کرد و زبان‌های عربی و فارسی را آموخت. تحصیلات تکمیلی را در دانشگاه پرینستون ادامه داد و در سال ۱۹۹۲ مدرک دکترای خود را در رشته تاریخ از دانشگاه پنسیلوانیا اخذ کرد. رساله دکترای او بعدها به صورت مستقل و در کتابی به نام” تشکیل مکاتب فقهی اهل سنت” توسط انتشارات بریل به چاپ رسید. موضوع پژوهشی او جنبش‌ها و نهاد‌های اسلامی در قرن نهم و دهم و عصر حاضر است. وی به تدریس دررشته‌های گوناگون اسلامی چون حدیث، فقه اسلامی، عرفان و نیز ادبیات عرب در “کالج کمپروک ” پرداخته است. تحقیقات و مقالات او جوایز و دست‌آوردهایی متعددی را چون جایزه کمک هزینه تحصیلی ماری کوری برای مقاله ” الگوهای فقه و تقوا در صدر اسلام”برایش به ارمغان آورد. از جمله مقالات پرسر و صدای او مقاله ای درباره اینکه آیا زنان می توانند رهبری جامعه اسلامی را بر عهده بگیرند است که در این مقاله به بررسی دیدگاه‌های مربوط شیعه و سنی پرداخته است. کریستوفر ملچرت در حال حاضر استاد و عضو هیئت علمی موسسه شرق‌شناسی دانشگاه اکسفورد است و اخیرا تحقیقاتی را در زمینه “زندگی و آثار احمد ابن حنبل ” و “عرفان ودیگر جنبش‌های مورد بحث پیش از جندیان” در دست دارد. کتابشناسی Ahmad ibn Hanbal. Oxford: Oneworld, 2006. (in 116 World Cat libraries) [۲] The Formation of the Sunni Schools of Law, 9th-10th Centuries C.E. ( Studies in Islamic law and society, v. 4). Leiden: Brill, 1997. Review by W B Hallaq International Journal of Middle East Studies ۳۱, no. 2, (1999): 278-280 Review by P Sanders American Journal of Legal History43, Part 1 (1999): 98   گزیده‌ مقالات ‘Three Qur’anic Terms (Siyāḥa, Ḥikma and Ṣiddīq) of Special Interest to the Early Renunciants’. Pages 89-116 in The Meaning of the Word: Lexicography and Qur’anic Exegesis. Edited by S. R. Burge. London: Oxford University Press, 2015. ‘Basra and Kufa as the Earliest Centers of Islamic Legal Controversy’. Pages 173-94 inIslamic Cultures, Islamic Contexts: Essays in Honor of Professor Patricia Crone. Edited by Behnam Sadeghi, &al. Islamic History and Civilization, Studies and Texts, 114. Leiden: Brill, 2015 ‘Origins and early Sufism’ (۸,۵۰۰ words). Pages 3-23 in The Cambridge Com­panion to Sufism. Edited by Lloyd Ridgeon. Cambridge companions to religion. Cambridge: University Press, 2015. ‘Ibn al‑Mubārak’s Kitāb al‑Jihād and Early Renunciant Literature’. Pages 49-69 inViolence in Islamic Thought from the Qur’ān to the Mongols. Edited by Robert Gleave and István Kristó-Nagy. Legitimate and Illegitimate Violence in Islamic Thought 1. Edinburgh: University Press, 2015. ‘The Early Ḥanafiyya and Kufa’, Journal of Abbasid Studies ۱ (۲۰۱۴): ۲۳-۴۵ ‘The Destruction of Books by Traditionists’, Al‑Qanṭara ۳۵ (۲۰۱۴): ۲۱۳-۳۱. ‘The Life and Works of Al‑Nasā’ī’, Journal of Semitic Studies ۵۹ (۲۰۱۴): ۳۷۷-۴۰۷. ‘Whether to keep unbelievers out of sacred zones: a survey of medieval Islamic law’,Jerusalem Studies in Arabic and Islam, no 40 (2013), 177-94. ‘Renunciation (zuhd) in the Early Shi‛i tradition’. Pages 271-94 in The Study of Shiʿi Islam: History, Theology and Law. Edited by Farhad Daftary and Gurdofarid Miskinzoda. The Institute of Ismaili Studies Shi‛i Heritage Series 2. London: I. B. Tauris, 2014. ‘The Life and Works of Abu Dawud al-Sijistani’, Al-Qantara ۲۹ (۲۰۰۸): ۹-۴۴. ‘When Not to Recite the Qur’an’, Journal of Qur’anic Studies ۱۱/۱ (۲۰۰۹): ۱۴۱-۵۱. ‘Whether to Keep Women out of the Mosque: A Survey of Medieval Islamic Law”. Pages 59-69 in Authority, Privacy and Public Order in Islam: Proceedings of the 22nd Congress of l’Union Européenne des Arabisants et Islamisants. Edited by B. Michalak-Pikulska and A. Pikulsi. Orientalia Lovaniensia Analecta 148. Leuven: Peeters, 2006. Ahmad ibn Hanbal. Makers of the Muslim World. Oxford : Oneworld, 2006. ‘Basran Origins of Classical Sufism’, Der Islam ۸۲ (۲۰۰۵): ۲۲۱-۴۰. ‘The Musnad of Ahmad ibn Hanbal: How It Was Composed and What Distinguishes It from the Six Books’, Der Islam ۸۲ (۲۰۰۵): ۳۲-۵۱. ‘Hasan al-Basri, al-‘. Pages 121-7 in Dictionary of Literary Biography 311: Arabic Literary Culture, 500-925. Edited by Michael Cooperson and Shawkat M. Toorawa. Detroit: Thomson Gale, 2005. “Ahmad ibn Hanbal and the Qur’an”, Journal of Qur’anic Studies ۶/۲ (۲۰۰۴): ۲۲-۳۴ [۱] – Christopher Melchert سیدموسوی

دکتر افیم آناتولیویچ رضوان در سال ۱۹۵۷ در سن پترزبورگ بدنیا آمد. پی از پایان دوره متوسطه در دانشگاه شرق‌شناسی زادگاهش به ادامه تحصیل پرداخت و در ۱۹۸۴ موفق به اخذ دانشنامه دکترا در رشته علوم قرآنی شد . وی معاون مدیر شعبه سن پترزبورگ انستیتوی شرق شناسی آکادمی علوم روسیه و نیز سردبیر “نشریه بین‌المللی تحقیقات نسخه های خطی “Orientalia Manuscripta” می‌باشد. بیشترین فعالیت وی در زمینه علوم قرآنی است و کتابهایی نیز در تاریخ مناسبات اعراب و روسیه منتشر کرده است

استاد یوسف الهادی، محقق عراقی تبار، متولد ۱۹۴۷م می‌باشد. وی فارغ‌التحصیل رشته ادبیات عرب از دانشگاه بغداد و متخصص حوزه میراث فرهنگی و جغرافیایی اسلام است. تلاش علمی وی به تحقیق و چاپ متون “القند فی ذکر علماء سمرقند”، ترجمه و تحقیق “حدود العالم من المشرق الی المغرب”، ترجمه و تحقیق “فارس نامه” ابن تلخی ، تحقیق “البلدان” ابن فقیه همدانی و تحقیق “الجماهر فی‌الجواهر” تألیف ابوریحان بیرونی است.

در سال ۱۹۵۹ برای اولین بار با حمایت مالی مؤسسه باستان‌شناسی آلمان به ایران سفر کرد و از ۱۹۶۱ به عنوان همکار پژوهشگر به این مؤسسه پیوست. از سال ۱۹۷۱ سرپرست بخش تهران این مؤسسه شد و تا ۱۹۸۶ فعالیت‌های این مؤسسه در ایران را هدایت کرد. کاوش‌های باستان‌شناسی در تخت سلیمان، مسجد سلیمان، بسطام و بیستون تحت سرپرستی وی انجام شده است. حاصل فعالیت‌های پژوهشی او درباره معماری و شهرسازی ایران همچنین مکانهای باستانی کاوش شده در ایران بیش از ۳۰۰ کتاب و مقاله پژوهشی است. او در سال ۱۹۹۵ بازنشسته شد.

فرانسوا درُش[۱]در ۲۴ اکتبر ۱۹۵۲ در موزل[۲] فرانسه متولد شد. وی شرق‌شناس، اسلام‌شناس و متخصص نسخه‌شناسی است. از ۱۹۷۳ کار خود را در اکول نرمال سوپریور[۳] آغاز کرد. در۱۹۷۶ در رشته ادبیات کلاسیک پذیرفته و وارد دانشگاه شد ودر ۱۹۷۸ درجه کارشناسی‌ارشد رشته شرق‌شناسی را اخذ کرد. پس از پایان تحصیلات دانشگاهی، مطالعات خود را در مؤسسه فرانسوی مطالعات آناتولی[۴] در استانبول بین سال‌های ۱۹۸۳ و ۱۹۸۶ ادامه داد و عضو کتابخانه ملی فرانسه در بخش نسخ خطی متون قرآنی شد. ما بین سال‌های ۱۹۸۶ تا ۱۹۸۸ در بنیاد ماکس ون برشم[۵] در ژنو به عنوان مدیر مطالعات بخش عربی کارمی‌کرد. وی همچنین عضو بسیاری از جوامع علمی از جمله انجمن آسیایی، کمیته تاریخی و علمی، بنیاد متخصصان میراث اسلامی( فرقان)[۶] و عضو انجمن اداری و علمی مدرسه تحصیلات عالیه است. درش در ماه می ۲۰۰۹ به ریاست انجمن مطالعات ماقبل تاریخ، باستان و قرون وسطای مغرب انتخاب شد و در سال ۲۰۱۱ به ریاست چهاردهمین کنگره بین‌المللی هنر ترک برگزیده شد. وی در ۲۰۱۳ دوره‌ها و کنفرانس‌های زیادی در ای پی اچ ای برگزار ‌کرد. از جمله جوایز و افتخارات فرانسوا درش عضویت در آکادمی ادبیات[۷] و کسب مدال برنز در ژانویه ۲۰۱۱ و نیز کسب مدال شوالیه آکادمی قلم فرانسه[۸] است. از کتاب‎های برجسته درش  “قرآن بنی امیه” است که در آن به بررسی و تجزیه و تحلیل تغییرات حرف کاف در قرآن که در دوره بنی امیه رخ داده است می‌پردازد و با وقایع‌نگاری تاریخ هنر، زبان‌شناسی ، نسخه‌شناسی و نسخه‌شناسی باستانی، قرآن نوشته شده در دوره بنی امیه را به چالش می‌کشد. فرانسوا درش در مارس ۲۰۱۵ کرسی تاریخ قرآن را در کالج فرانسه به دست آورد. کتاب‌شناسی ۱۹۸۳ – Catalogue des manuscrits arabes, fascicules 1 et 2, Bibliothèque nationale (France), département des manuscrits, Bibliothèque nationale. ۱۹۸۹ – Manuscrits Moyen-Orient Essais de Codicologie et Paléographie, actes du colloque d’Istanbul, 26-29 mai 1986, Institut français d’études anatoliennes : Bibliothèque nationale. ۱۹۹۲ – The Abbasid Tradition, Londres, 1992 ; traduit vers le persan, 2000. ۱۹۹۷ – Scribes et manuscrits du Moyen-Orient, Bibliothèque nationale de France. ۲۰۰۰ – Manuel de codicologie des manuscrits en écriture arabe, Bibliothèque nationale de France. ۲۰۰۴ – Le Livre manuscrit arabe : Préludes à une histoire, Bibliothèque nationale de France, impr.  ۲۰۰۹ – Le Coran, Que sais-je ?, PUF. [۱] -François Déroche [۲] -Moselle [۳] -l’École normale supérieure [۴] -Institut français d’études anatoliennes [۵] -Max van Berchem Foundation [۶] -Experts de la Fondation al-Furqân [۷] -Académie des inscriptions et belles-lettres [۸] -Commandeur des Palmes académiques سیدموسوی

محقق علوم اسلامی و مستشرق ترک است. او استاد بازنشسته از تاریخ علم طبیعی در دانشگاه یوهان ولفگانگ گوته در فرانکفورت، آلمان و بنیانگذار و مدیر افتخاری موسسه تاریخ علوم عربی – اسلامی آنجا است . زندگی نامه: سزگین در زمینه احیاء و بازسازی دستاوردهای تمدنی دانشمندان اسلامی کارهای ماندگار و ارزشمندی را انجام داده و اکنون از این مجموعه بازسازی شده یک مرکز نمایشگاهی و موزه‌ای ارزشمندی را در شهر فرانکفورت و در مرکز انستیتو تاریخ علوم اسلامی این شهر تشکیل داده است. برای تحصیلات دانشگاهی نخست در دانشکده مهندسی ثبت نام کرد ولی سپس به راهنمایی و زیر نظر هلموت ریتر )شرق‌شناس آلمانی) به مطالعات شرقی در دانشکده هنرهای دانشگاه استانبول پرداخت. وی در همانجا لیسانس، فوق لیسانس (۱۹۴۹) و دکتری (۱۹۵۴) خود را در رشته علوم اسلامی و مطالعات ایرانی گرفت و در همان جا مشغول تدریس شد. سزگین در سال ۱۹۵۶ به آلمان نقل مکان کرد. وی تاکنون ۱۴۰۰ جلد کتاب را تالیف کرده است. شناخته شده ترین اثر او ۱۳ جلد کتاب تاریخ ادبیات عربی است که اصل کتاب به زبان آلمانی نوسته شده و یک کتاب مرجع استاندارد است. عنوان رسالهٔ دکترای او با عنوان “Buhari’nin Kaynaklari” (منابع بخاری) نشان داد که خلاف عقیده رایج در میان شرق شناسان اروپا، تالیفات حدیثی البخاری از منابعی نوشته شده است که قدمت آن به قبل از قرن ۷ می‌رسد و همچنین تاریخ شفاهی بود. او مدرس دانشگاه استانبول بود، اما در پی کودتای ۱۹۶۰ این سمت را از دست داد. نتیجتاً او در سال ۱۹۶۱ به آلمان مهاجرت کرد و به عنوان استاد مدعو در دانشگاه فرانکفورت شروع به کار کرد. در سال ۱۹۸۲، سزگین موسسه تاریخ علوم اسلامی عربی را تاسیس کرد. امروز این موسسه جامع ترین مجموعه از متون تاریخ علم عربی اسلامی در جهان را داراست. در سال ۱۹۸۳ سزگین همچنین یک موزه منحصربه‌فرد در این موسسه، با گرد هم آوردن بیش از ۸۰۰ مدل از دستگاه‌های علمی تاریخی، ابزار و نقشه‌ها، عمدتاً متعلق به عصر طلایی علوم اسلامی تاسیس کرد. موزه بسیار مشابهی در سال ۲۰۰۸ در استانبول افتتاح شد. در سال ۱۹۶۸، سزگین چهار کتاب ناشناخته حساب دیوفانت را در حرم امام رضا در شهرستان اسلامی مشهد مقدس در شمال شرقی ایران یافت. ۱۳ جلد کتاب تاریخ ادبیات عربی او (۱۹۶۷-۲۰۰۰) زیر بنای تاریخ علم و فناوری در جهان اسلام و گاهشمار دانشمندان و مهندسان مسلمان است. کتاب ۵ جلدی علوم طبیعی اسلام او اسناد اقلام موجود در موزه فرانکفورت است. از سال ۱۹۸۴ او مجله تاریخ علوم عربی اسلامی را ویرایش می‌کند. سزگین استدلال کرده است که دریانوردان مسلمان آمریکا را پیش از غربیها کشف کرده بودند و با اسناد معتبر نشان داده که غربی‌ها بدون استفاده از مدارک مسلمانان نمی‌توانستند با آن امکانات دریانوردی آن موقع به آمریکا برسند. اثار: Geschichte des Arabischen Schrifttums(1967-2000) 13 volume Natural Sciences of Islam 5 volume Journal for the History of Arabic-Islamic Science (Eitor)

دکتر نظام نورجان اف، پژوهشگر ، استاد رشته هنر و عضو کانون نویسندگان تایک است.

جاسلین سزاری محقق ارشد مرکز تحقیقات دانشگاه جرج تاون است. از آثار وی: دائره المعارف اسلام در آمریکا (۲۰۰۷)؛ مسلمانان در غرب پس از یازده سپتامبر (۲۰۱۰)؛ دین، مدرنیته و دولت (۲۰۱۳)؛ بیداری اسلامی؛ دین، دموکراسی و مدرنیته (۲۰۱۴).