جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

چکیده ندارد.

دراین رساله ابتدا بحثی پیرامون قضایای حمیله و تقسیم بندی آن (به لحاظ موضوع) صورت گرفته و سپس تعاریف قضایای ثلاث را از کتب علماء منطق استقصاء نموده‌و ضمن نقد و بررسی آنها به اشکالاتی که متوجه تقسیم بندی و تعاریف این قضایاست پرداخته شده سپس مناطصدق قضایای ثلاث از دیدگاه فلاسفه اسلامی و آنگاه بحث تطبیقی در مورد مناط صدق (بین نظرات Comespondenceو Cohorece و ...) صورت گرفته است .

در بحث از تمایز Sense از مدلول (reference)، اگر چه بحثهائی را در زمینه معرفت‌شناسی ملاحضه می‌کنیم، اما به نظر می‌رسد انگیزه اصلی فرگه ارائه نظریه‌ای در معناداری بوده است ، هر چند بیان صریحی از این نظریه را در آثار وی ملاحضه نمی‌کنیم. فرگه فیلسوفی رئالیست بوده است و نظریه وی رد مورد Sense و مدلول نیز رئالیستی می‌باشد. Sense مستقل از زبان و ادراک کننده زبان وجود دارد، اما در قالب الفاظ بیان شده و شامل نحوه معرفی نمائی مدلول می‌باشد. لفظ از طریق بیان Senes است که میتواند بر مدلولی دلالت داشته باشد. برداشت من از نظریه فرگه آنست که معنای یک لفظ عبارتست از Sense بانضمام مدلول مربوط به آن لفظ. فرگه معتقد است تناظری بین الفاظ و Sense و مدلول آنها وجود دارد، باین معنی که متناسب با الفاظ اشباع شده و اشباع ناشده، Sense و مدلول اشباع شده و اشباع ناشده وجود دارد. بنظر می‌رسد نمی‌توان توجیه مناسبی را برای اشباع نبودن Senes محمول ارائه داد. همچنین استدلالی مکفی برای اینکه جمله مدلول داشته باشد و مدلول آن نیز یکی از مقادیر حقیقی باشد از طرف فرگه ارائه نشده است ، اما ملاحظات وی در این خصوص می‌تواند معقول باشد، زیرا بین جمله‌های خبری و اسامی خاص از جهات منطقی و زبانی مشابهت‌هائی وجود دارد، علی‌الخصوص که اسم خاص بودن جمله برای فرگه این خاصیت را داشته است که بتواند قواعد منطق محمولات درجه اول را در مورد منطق احکام اعمال کند. با برداشت مذکور از نظریه معناداری فرگه، چگونگی ارزش معرفتی جمله‌های اینهمانی نظیر "ab" (در صورتی که درست باشد و "a" و "b" اسامی خاص باشند) و نیز درستی جمله‌هائی نظیر" پگاسوس وجود ندارد" توجیه مناسبی خواهند داشت . همچنین این نظریه توجیه مناسبی را در مورد جمله‌های نظیر "پادشاه کنونی فرانسه طاس است "ارائه داده و آنها را فاقد مقدار حقیقی می‌داند بطوری که این امر ناقض قانون طرد شق ثالث نخواهد بود، زیرا این گونه جمله‌ها فاقد معنی می‌باشند در حالیکه قانون مذکور در مورد جمله‌های معنادار صادق است . نظریه فرگه در مورد Senes غیر مستقیم توجیه مناسبی را از معنای یک عبارت در متنهای گرایشی ارائه می‌دهد، اما این نظریه دیگر فرگه مبنی بر اینکه نحوه معرفی‌نمائی مدلول مندرج Senes می‌باشد و نیز این نظریه که Senes یک عبارت را میتوان عینا به زبان دیگری ترجمه کرد چندان سازگار نمی‌باشد. اشکالات در مورد نظریه فرگه در مورد Senes و مدلول اسامی خاص و جمله‌های خبری قابل دفع می‌باشد. همچنین نظر وی در مورد Senes اسم خاص در زبان طبیعی (و نه در زبان استدلالی) می‌تواند با نظریه دسته‌ای (Cluster)، بنا به تفسیر معرفت شناختی از آن، سازگار باشد.

این مجموعه تلاشی است جهت استخراج رویکرد جان سرل به نظریه افعال گفتاری. سرل سخن گفتن یا افعال گفتاری را افعالی قاعده‌مند می‌داند، در واقع از نظر او در حین سخن گفتن کاری مطابق با قواعد انجام می‌دهیم. در پی اثبات این فرضیه سرل موضوعات متعددی را مورد بررسی قرار می‌دهد. او مسائلی نظیر قواعد و نهادها را مورد تحقیق قرار داده و به ارتباط آن‌ها با زبان می-پردازد. همچنین او به بررسی موضوع معنا می‌پردازد و نسبت آن با ذهن را مورد توجه قرار می‌دهد و از پی همه این‌ها سعی می‌کند تا قواعدی معناشناسی جهت انجام صحیح فعل گفتاری استخراج کند.در این تحقیق طبقه بندی سرل در مورد افعال گفتاری یا به عبارتی کارهایی که به وسیله زبان انجام می‌دهیم مورد مداقه قرار می‌گیرد. همچنین تحقیقات سرل بر روی افعال گفتاری غیرمستقیم، استعاره و کنایه که از نتایج تحقیقات سرل بر روی افعال گفتاری هستند نیز مورد بررسی قرارمی‌گیرد.جهت تبیین نظریه سرل ابتدا بخشی از اندیشه سه تن از فیلسوفان یعنی ویتگنشتاین، آستین و گرایس که آراء سرل تا حدی متأثر از آن‌ها است، تشریح می‌شوند، و در نهایت برخی نظریات سرل که از جانب فیلسوفان و زبان‌شناسان مورد نقد قرار گرفته، بررسی می‌شوند.واژگان کلیدی: جان سرل، افعال گفتاری، قاعده قوام بخش، واقعیت نهادی، معنا، افعال گفتاری غیرمستقیم، استعاره، کنایه، معناشناسی، کاربردشناسی

منطق درجه دوم بخشی از منطق کلاسیک است که واژگان آن با اضافه کردن متغیر معمولی به واژگان منطق درجه اول شکل می گیرند به تبع این تغییر واژگان قواعد ساخت اصول موضوعه و قواعد استنتاجی آن نیز بر مبنای منطق درجه اول شکل می گیرد اصول موضوعه این منطق متشکل از قالب های اصل موضوعی منطق درجه اول چند قالب اصلی موضوعی که شباهت زیادی به اصلو منطق درجه اول دارند و همچنین قالب های اصل موضوعی فراگیری رابطه ای و فراگیری تابعی است. در این منطق می توان اصل موضوع اینهمانی را بر پایه تعریف لایب نیتسی از اینهمانی به دست آورد. برای منطق درجه دوم دو معناشناسی مختلف ارایه شده است. معناشناسی استاندارد که مدل های آن شباهت زیادی به مدلهای معمول در منطق درجه اول دارد معناشناسی هنکین که تفاوت اساسی آن با مدل های استاندارد در توانایی محدود نمودن توابع و مجموعه است. هر فرمول معتبر در معناشناسی هنکین در معناشناسی استاندارد نیز معتبر است اما عکس آن صادق نیست. هر فرمول صدق پذیر در معناشناسی استاندارد در معناشناسی هنکین نیز صدق پذیر است اما عکس آن صادق نیست اصول موضوعه فراگیری رابطه ای و فراگیری تابعی و در معناشناسی هنکین معتبر نیستند. بهنجاری و سازگاری منطق درجه دوم هم براساس معناشناسی مدل استاندارد و هم معناشناسی مدل هنکین قابل اثبات است. اما به کمک قضیه ناتمامیت حساب گودل می توان اثبات کرد که منطق درجه دوم بر پایه معناشناسی استاندارد ناتمام است. همچنین بر پایه این معناشناسی فراقضیه نافشردگی برای منطق درجه دوم قابل اثبات است. اما بر پایه معناشناسی هنکین تمامیت و فشردگی منطق درجه دوم اثبات می شود. درابه منطق درجه دوم بحث های فلسفی مختلفی صورت گرفته است. از مهم ترین این مباحث ایرادات کواین به منطق درجه دوم است که براساس نظریاتش در وجود شناسی و همچنین درباره رابطه نظریه مجموعه ها و منطق منطق درجه دوم را قابل قبول نمی داند. اما می توان به ایرادات کواین پاسخ داد و از منطق درجه دوم دفاع کرد.

در این رساله به رابطه خطابه و فرونسیس پرداختیم.بعد از بررسی نحوه ی چگونگی این نسبت از خلال رویکرد مفهومی و رویکرد تاریخی این نتایج حاصل شد: خطابه یا آن طور که نشان داده شده است، خطابه- جدل به عنوان روش و ابزار حکمت عملی برای نیل به غایت قصوای حکمت عملی، یعنی سعادت، از طریق مشارکت در حصول غایات میانی چون قانون (نوموس) نقش آفرینی می‌کند. تمرکز اصلی فن خطابه برای مشارکت در حصول غایات حکمت عملی توجه به مفهوم اقناع است؛ اما اقناعی که نه به هر طریقی حاصل آید و نه برای نیل به هر هدف سودجویانه‌ای مورد استفاده قرار گیرد؛ بلکه آن اقناع که بر مبنای اصول اخلاقی و عقلانی قوام می‌یابد و برای نیل به خیر اعلا ( سعادت ) مورد استفاده قرار می‌گیرد.

روش‌شناسی بحثی است که در میانه دو بحث «روش تحقیق» و «معرفت‌شناسی تحقیق» قرار می‌گیرد و در آن، در مقام نقد روش‌های تحقیق، از مبانی و پیش زمینه‌های فکری آنها سخن می‌رود. در این رساله از روش‌های موجود در اخلاق کاربردی معاصر بحث می‌کنیم و آنها را به قصد رسیدن به رهیافتی اسلامی، به بوته نقد می‌گذاریم. این روش‌ها به طور کلّی عبارتند از: قیاس‌گرایی، استقراءگرایی، و اصل‌گرایی. این روش‎ها برای رویارویی با مسائل دشوار اخلاقی پیشنهاد شده‎اند.

بخش نخست :در این بخش کوشش شده است تا دورنمایی از دوران جدید و تمدن مدرن(مدرنیته) ارائه شود. بخش دوم: در این بخش با نگاهی گذرا به چالشها و بحرانهای دوران مدرن، بالاجمال به مهمترین رویکردها و دیدگاههای انتقادی نسبت به فرهنگ و تمدن جدید پرداخته شده است و در فصلی مجزا رویکرد پست مدرن (به عنوان یکی از مهمترین واکنشها در برابر بحرانهای دوران نوین و هم به عنوان وضعیت مدرنیته در انتهای راه) مطرح گردیده است.بخش سوم (رهیافت دینی). این بخش در سه فصل ارائه شده است. در فصل نخست با نگاهی دینی (اسلامی ) به داوری در مورد برخی از مهمترین مولفه های معرفتی دنیای مدرن(مدرنیسم) پرداخته شده است. در فصل دوم نیز در باب نقد و بررسی اندیشه پست مدرنیسم و میزان توانایی آن نسبت به نجات انسان معاصر-با رهیافتی دینی-اشاراتی آمده است.فصل سوم از بخش پایانی نیز چالشها و بحرانهای انسان مدرن را در چهار محور مورد وارسی و مطالعه قرار داده است.

چکیدهاین پایان‌نامه، نقش تخیل در معرفت‌شناسی اخلاقی را بررسی می‌کند و در این رابطه بر آراء آیریس مرداک بیش از بقیه تکیه دارد.اختلاف فیلسوفان درباره راه شناخت گزاره‌های اخلاقی، دیدگاه‌های مختلفی را شکل داده است. احساس‌گرایان، عقل‌گرایان، شهودگرایان و ... روش‌های مختلفی را برای شناخت گزاره‌های اخلاقی مطرح کرده‌اند.برخی از فیلسوفان اخلاق، تخیل را به عنوان راه رسیدن به گزاره‌های اخلاقی پذیرفته‌اند. از جمله دیدگاه ناظر آرمانی، دیدگاه قاعده طلایی، دیدگاه همدلی و دیدگاه مرداک که هرکدام به نوعی از قوه تخیل بهره می‌برند. مرداک برای تخیل ارزش ویژه‌ای قائل است و آن را در معرفت‌شناسی اخلاقی دخیل می‌داند. از منظر مرداک تخیل می‌تواند آدمی را در رسیدن به شناخت صحیح گزاره‌های اخلاقی کمک نماید. مرداک برای تبیین نقش تخیل در معرفت‌شناسی اخلاقی، از عناصری که وابسته به آن هست مدد می‌جوید. عناصری مانند خاص گرایی، حساسیت اخلاقی، همدلی و عشق و دوستی. به‌طوری که این عناصر می‌تواند توانایی برای تخیل ایجاد کند که آدمی را به معرفت واقعی برساند.کلید واژه: معرفت‌شناسی اخلاقی، تخیل، مرداک، حساسیت اخلاقی، همدلی.

استلزام مادی عبارت است از نسبت خاصی که بین مولفه های گزاره شرطی برقرار است یعنی گزاره شرطی تنها در صورتی کاذب است که دارای مقدم صادق وتالی کاذب باشد درغیراینصورت صادق است بنابراین هرگزاره شرطی با مقدم کاذب یا تالی صادق، صادق است و لازم نیست پیوندی بین مولفه های آن برقرار باشد . پارادوکس های استلزام مادی مولود این نگرش-تابع ارزشی است . استلزام اکید نیز که برای حل پارادوکس های مذکورپایه ریزی شده بود دچار پارادوکس های مشابهی شد زیرا دراین نگرش نیز گزاره شرطی نه براساس پیوند مقدم و تالی بلکه براساس صدق و کذب مولفه های آن تحلیل شد. در استلزام ربطی علاوه برصدق وکذب مولفه های شرطی پیوند آنها نیز لحاظ شده و سیستمهای مختلفی از جمله ‏‎Rو E‎‏ پایه ریزی شده است ولی ازآنجا که صورتبندی عنصر ربط خالی از دشواری نیست لذا سیستم های ربطی در مقام نحو و دلالت شناسی بسیار پیچیده تر از سیستم های کلاسیک گشته اند .