جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

«فلسفه ی پیش سقراطی» نوشته کاترین آزبورن، کتابی جامع و روشنگرانه از فیلسوفان اولیه یونان است که ایده‌هایشان زمینه‌سازی فلسفه غرب را فراهم کرد. آزبورن، یک محقق محترم در فلسفه باستان، در زندگی، افکار و مشارکت متفکران پیش‌سقراطی به کاوش می‌پردازد و به خوانندگان درک دقیقی از اهمیت و تأثیر پایدار آن‌ها ارائه می‌دهد. کتاب به دقت سازماندهی شده است و با مقدمه‌ای آغاز می‌شود که زمینه‌ی تاریخی و فرهنگی فلسفه پیش از سقراطی را مشخص می‌کند. آزبورن توضیح می‌دهد که چگونه این فیلسوفان اولیه در جهانی در حال گذار از تبیین‌های اسطوره‌ای پدیده‌های طبیعی به تحقیق منطقی و سیستماتیک ظهور کردند. او بر ماهیت پیشگامانه کار آ‌‌ن‌ها تأکید می‌کند، زیرا آن‌ها به دنبال درک کیهان، وجود انسان و دانش از طریق عقل و مشاهده بودند و نه از طریق اسطوره‌های سنتی زمان خود. یکی از نقاط قوت کتاب آزبورن سبک نوشتاری واضح و جذاب اوست که ایده‌های پیچیده را برای مخاطبان وسیعی قابل دسترس می‌کند. او توضیحات مختصر و در عین حال کاملی از مفاهیم و نظریه‌های کلیدی ارائه شده توسط فیلسوفان پیشاسقراطی‌، از جمله نظریه‌های تالس، آناکسیماندر، هراکلیتوس، پارمنیدس، امپدوکلس، آناکساگوراس و دیگران ارائه می‌دهد. هر فیلسوفی به صورت مجزا مورد بررسی قرار می‌گیرد و آزبورن مشارکت‌های منحصربه‌فرد آن‌ها و راه‌هایی را که در آن ایده‌هایشان به هم پیوسته و واگرا می‌شوند، برجسته می‌کند. تالس، که اغلب به عنوان اولین فیلسوف شناخته می‌شود، به دلیل ادعای او که آب ماده اساسی زیربنای همه چیز است مورد بحث قرار می ‌یرد. آزبورن توضیح می‌دهد که چگونه ایده‌ی تالس تغییری از تبیین‌های اسطوره‌ای به طبیعت گرایانه جهان را نشان داد. مفهوم بی کران (apeiron) آناکسیماندر به عنوان منشأ همه چیز و دکترین هراکلیتوس در مورد تغییر و وحدت اضداد به طور عمیق مورد بررسی قرار می‌گیرد و تأثیر عمیق آن‌ها را بر تفکر فلسفی بعدی نشان می‌دهد. آزبورن همچنین در پازل‌ها و پارادوکس‌های فلسفی که این متفکران اولیه معرفی کرده‌اند، کاوش می کند. استدلال پارمنیدس برای واقعیت هستی و ماهیت توهم‌آمیز تغییر با تأکید هراکلیتوس بر سیلان و تغییر دائم اشیاء در کنار هم قرار می‌گیرد و گفت‌وگوی غنی درباره ماهیت واقعیت ارائه می‌کند که بر افلاطون و فیلسوفان بعدی تأثیر می‌گذارد. نظریه امپدوکلس در مورد ریشه‌های چهارگانه هستی (زمین، هوا، آتش و آب) و مفهوم آناکساگوراس از ذهن به عنوان یک اصل سازمان دهنده کیهانی به دلیل مشارکت آنها در توسعه تفکر متافیزیکی و علمی بررسی شده است. آزبورن در سراسر کتاب بر نوآوری‌های روش‌شناختی پیشاسقراطی‌ها تأکید می‌کند. او نشان می دهد که چگونه تحقیقات آن‌ها در مورد اصول طبیعت، ساختار کیهان و ماهیت دانش زمینه را برای پیشرفت‌های بعدی در فلسفه و علم فراهم می‌کند. روش‌های تفکر انتقادی، استدلال، و تکیه بر مشاهده و استدلال آن‌ها به‌عنوان پایه‌ای برای سنت فکری غرب برجسته می‌شود. آزبورن همچنین با توجه به ماهیت پراکنده منابع، به چالش‌های مطالعه فلسفه پیش‌سقراطی می‌پردازد. او تجزیه و تحلیل دقیقی از متون و شهادت‌های باقی‌مانده ارائه می‌دهد، و تفسیرهایی را ارائه می‌کند که احترام به مطالب اصلی را با بینش‌های علمی معاصر متعادل می‌کند. «فلسفه‌ی پیش‌سقراطی» آزبورن یک متن ضروری برای هر کسی است که به ریشه‌های فلسفه غرب علاقه دارد. این یک گزارش روشن، جامع و جذاب از متفکران اولیه یونانی است که جرأت داشتند ماهیت واقعیت و جایگاه ما را در آن زیر سوال ببرند. آزبورن با بررسی ایده‌ها و روش‌های آن‌ها، میراث عمیق پیشاسقراطی‌ها و ارتباط پایدار آن‌ها با تحقیقات فلسفی را روشن می‌کند. این کتاب منبع ارزشمندی برای دانشجویان، دانش‌پژوهان و هر کسی که کنجکاو در مورد آغاز تفکر فلسفی است.

لوسیوس آنائوس سنکا (4 قبل از میلاد مسیح - 65 م) نویسنده کتاب رساله در باب خشم ،فیلسوف ، نمایشنامه نویس ، دولتمرد و مشاور امپراتور نرو ، رواقی رومی بود. او فردی برجسته در تاریخ ادبیات و سیاست در جهان محسوب می شود. آثار کامل لوسیوس آنائوس سنکا یک مجموعه تازه و جذاب از ترجمه های جدید انگلیسی زبان از آثار وی در هشت جلد قابل دسترسی است. این مجموعه جذاب که توسط کلاسیک های مشهور جهان ، الیزابت آسمیس ، شادی بارتش و مارتا سی نوسبام ویرایش شده است. سنکا که آثارش توسط نویسندگان مدرن از دسیدریوس اراسموس تا رالف والدو امرسون بسیار تحسین شده است در این کتاب دست بر روی مقوله خشم گذاشته است و با لحن منحصر به فرد خویش به شکلی فلسفی این مفهوم را پیش روی خوانندگان بسط می دهد. خشم ، رحمت ، انتقام شامل سه نوشتار اصلی است: مقاله های اخلاقی در مورد خشم و درباره دلسوزی - که به عنوان توصیه ای برای امپراتور جوان آن زمان ، نرو نگاشته شده بود - و آپولوکلوسنتوز ، هجو درخشان که پایان سلطنت کلادیوس را نشان می دهد. دوست و معلم ، و همچنین فیلسوف ، سنکا از سن نرو با لحنهایی متناوبا جدی ، شاعرانه و کمیک استقبال کرد - و باعث خشم ، رحمت ، انتقام یک اثر به همان اندازه نویسنده آن پیچیده ، زیرک و بلند پروازانه شد.

تاریخ اندیشۀ فلسفی چین به معرفی اندیشه‌های فلسفی چین از دورۀ ماقبل دودمان چین تا عصر حاضر می‌پردازد، خط سیر این کتاب را دگرگونی‌های تفکر فلسفی در چین شکل می‌دهد و بدین‌ترتیب ویژگی‌های مهم مکاتب فلسفی چین در هر دورۀ تاریخی معرفی می‌شود. مولف در این کتاب، با بهره‌گیری از تقسیم‌بندی‌های غربی، وجوه گوناگون فلسفۀ چین را بیان کرده، مثلا فلسفۀ سیاسی در دورۀ ماقبل چین، مابعدالطبیعه در دوران هان و تانگ، معرفت‌شناسی در دوران سونگ، مینگ و غیره. ون های‌مینگ، در این کتاب ضمن معرفی مکاتب فلسفی مختلف، به معرفی فیلسوفان هر مکتب و اندیشه‌های فلسفی آنان می‌پردازد.

آیا اگر هیوم نبود، کانت در خواب می‌ماند؟ چه شد که کانت به سراغ شناخت‌شناسی رفت و به جای شناخت بیرون، به شناخت درون پرداخت؟ کانت با کدام متافیزیک درافتاد و چه بخش‌هایی از سنت فلسفی گذشتگان را در لایه‌های نقدِ عقلش حفظ کرد؟ روند شکل‌گیری نقد کانتی از کجا آغاز شد و چه مسیری را پیمود تا به قلۀ نقدِ عقل محض برسد؟ آیا در کتاب‌های پیش از دورۀ نقادی، اثری از کانتِ نقاد وجود دارد؟ شرحِ کوتاهِ حاضر پاسخ پرسش‌های بالا را در بر دارد. پل گایر و آلن وود دو تَن از شارحان مشهور کانت و مترجمان آثار او به زبان انگلیسی‌اندو این نوشتار مقدمۀ آنان بر ترجمۀ نقد عقل محض است. این مقدمه در عین کوتاهی، شرحی سودمند برای خواندن کتاب نقد اول است. مخاطبان این کتاب استادان و دانشجویان فلسفه و نیز همۀ کسانی‌اند که در پی شناخت فلسفۀ کانت هستند.

کتاب «ویکو و هردر» بررسی دغدغه‌های اصلی دو منتقد روشنگری است که بر قوانین برای انتخاب و تفسیر حقایق تاریخی تأثیر گذاشتند. ویکو فیلسوف، سخن‌دان، مورخ و حقوق‌دان ایتالیایی در دوران روشنگری ایتالیا بود. او از گسترش و توسعه عقل گرایی مدرن انتقاد کرد و تحلیل دکارتی و انواع دیگر تقلیل گرایی را برای زندگی بشر غیرعملی دانست و علاوه بر اینکه اولین بیانگر مبانی علوم اجتماعی بود، مدافع دوران باستان کلاسیک و علوم انسانی رنسانس بود. از نشانه شناسی او به عنوان یکی از اولین شخصیت های ضد روشنگری در تاریخ شناخته می شود. این جمله که "حقیقت خود چیزی ساخته شده است" توسط ویکو ابداع شده است، نمونه اولیه معرفت شناسی سازه انگاری است. او حوزه مدرن فلسفه تاریخ را افتتاح کرد، و اگرچه اصطلاح فلسفه تاریخ در نوشته‌هایش وجود ندارد، ویکو از «تاریخ فلسفه که به صورت فلسفی روایت می‌شود» صحبت کرد. ویکو معمولا توسط تاریخ‌دانانی مانند آیزایا برلین، فیلسوف و مورخ عقاید، ادوارد سعید، منتقد ادبی، و هیدن وایت، متا تاریخ‌دان، تفسیر شده است.

تئودور آدورنو در ١٤ نوامبر ١٩٥٦، به مناسبت صدوبیستوپنجمین سالمرگ هگل، در دانشگاه آزاد برلین سخنرانی ای ایراد کرد که بنا بود به ابعاد و سویه های فکری هگل اختصاص داشته باشد. در همان ایام همین مباحث و دیگر مسائل و موضوعات را به نحوی مبسوط تر در قالب درسگفتاری رادیوی مطرح کرد. از آن جا که مباحث سخنرانی دانشگاهی و درسگفتار رادیویی عمیقا به هم ارتباط داشتند، آدورنو مضامین این دو را، به علاوه «اضافاتی مهم» در قالب تک نگاری ای با عنوان «سویه های فلسفه هگل» گرد هم آورد. تئودور آدورنو در این کتاب، برحسب قرائت خاص خودش از ایدئالیسم آلمانی به طور کلی و فلسفه هگل به طور خاص، آن هم قرائتی که به اقتضای فشردگی فضای نوشتار هیچ گاه آن قدرها بسط نمی یابد و صرفا به اشاره برگزار می شود، پاره ای از تعیین کننده ترین پروبلماتیک های فلسفه هگل و نیز دیگر فلسفه های ایدئالیسم آلمانی: کانت، فیشته و شلینگ را برجسته می کند، و البته به سرعت از روی آن ها می پرد، تا در نهایت گرهگاه های این فلسفه را به یکدیگر وصل کند و انسجام منطقی آن و در عین حال تنش درونی اش را نشان دهد. در بخشی از مقدمه ی مترجمان آمده است: ...آدورنو زمانی دربارۀ هگل نوشت: «در قلمرو فلسفه [های] بزرگ، هگل بی تردید تنها کسی است که حین مواجهه با آثار او بعضی اوقات آدمی دقیقا نمی داند و نمی تواند قاطعانه حکم کند که سخن بر سر چیست، و تضمینی وجود ندارد که چنین حکمی اصلا ممکن باشد»(Adorno, 1994: 89). بی شک این دعوی در قبال خود آدورنو نیز، همپای هگل، راست می آید. دشواری نثر آدورنو در اغلب مواقع سرگیجه آور است و بعضا خواننده را، حتی خوانندۀ جدی و پیگیری را که با مواضع وی آشناست، مستأصل می کند و به این صرافت می اندازد که شکست اش را بپذیرد و کتاب را ببندد. در اینجا نیز به سیاق دیگر کارهای آدورنو با متنی به غایت فشرده و سهمگین سروکار داریم که اهم مواضع فلسفۀ هگل را، آن هم در نسبت انتقادی اش با کل سنت ایدئالیسم آلمانی، به یک نفس ترین شیوۀ ممکن، بی آنکه در این میان به خواننده مجال نفس کشیدن بدهد، روایت می کند. این روایت اما به هیچ وجه شرح و تفسیری آموزشی برای آشنایی مقدماتی یا پیشرفته با فلسفۀ هگل نیست. با این اوصاف خواننده ای که به قصد آموختن هگل به سراغ جستار حاضر برود احتمالا دست خالی باز خواهد گشت . وی در جستار حاضر برحسب قرائت خاص خودش از ایدئالیسم آلمانی به طور کلی و فلسفۀ هگل به طور خاص، آن هم قرائتی که به اقتضای فشردگی فضای نوشتار هیچگاه آنقدرها بسط نمی یابد و صرفا به اشاره برگزار می شود، پاره ای از تعیین کننده ترین پروبلماتیک های فلسفۀ هگل – و نیز دیگر فلسفه های ایدئالیسم آلمانی: کانت، فیشته و شلینگ – را برجسته می کند، و البته به سرعت از روی آنها می پرد، تا در نهایت گره گاه های این فلسفه را به یکدیگر وصل کند و انسجام منطقی آن و در عین حال تنش درونی اش را نشان دهد. با این تفاصیل با متنی طرفیم که بی رحمانه دیریاب و خصمانه سخت فهم است. این حقیقت اما عوض آنکه در حکم توجیهی برای انصراف از مواجهه با متن باشد اتفاقا ما را به کلنجاررفتن با آن و سروکله زدن با دقایق اش ترغیب می کند؛ دست کم تجربۀ ما چنین بوده است. از همین رو مترجمان خود را در نهایت ناگزیر یافتند که پیچ وتاب ها، ابهام ها و ارجاعات متن را برحسب فهم خود و تا جایی که توان نظری شان اجازه می داد در قالب یادداشتهای مختصر و مفصل، به اقتضای هر مورد، روشن سازند. هر چه باشد با جستاری سروکار داریم که اساسی ترین نکته های آن صرفا در حد اشارات گذرا طرح شده اند و اغلب ارجاعاتش به کانت، فیشته، شلینگ و هگل، لابد به این دلیل که اشراف خواننده بر سنت ایدئالیسم آلمانی را پیش فرض گرفته است، بی مهابا به درون متن پرتاب شده اند.

«مرلوپونتی: ستایشگر فلسفه» ویرایش‌شده توسط تیلور کارمن، یک سفر علمی به چشم‌انداز فلسفی موریس مرلوپونتی است که به خوانندگان کاوشی جامع از ایده‌های پیشگامانه او و تأثیر عمیق آن‌ها بر پدیدارشناسی وجودی ارائه می‌دهد. در این مجموعه روشنگر، کارمن کادری از همکاران محترم را گرد هم می‌آورند تا تفاوت‌های ظریف اندیشه مرلوپونتی را تشریح و روشن کنند و راهنمای ضروری برای کسانی که به دنبال درک عمیق این فیلسوف تأثیرگذار هستند ارائه می‌دهد. این کتاب به عنوان یک تلاش جمعی برای کشف پیچیدگی‌های میراث فلسفی مرلوپونتی آشکار می‌شود. محور اصلی کتاب، بررسی دقیق مفاهیم کلیدی مرلوپونتی، از ادراک تجسم یافته تا درهم‌تنیدگی ذهنیت و عینیت است. مشارکت‌کنندگان در یک رقص دیالکتیکی با این ایده‌ها شرکت می‌کنند و آن‌ها را در چارچوب وسیع‌تر گفتمان فلسفی تشریح و بازسازی می‌کنند. این یک تصویرنگاری نیست، بلکه یک تحقیق انتقادی است، که در آن نظریه‌های مرلوپونتی در معرض بررسی دقیق و ارتباط معاصر قرار می‌گیرند. خوانندگان از طریق شبکه پیچیده اندیشه مرلوپونتی، از درگیری اولیه او با پدیدارشناسی تا تحولات بعدی در هستی شناسی او، راهنمایی می‌شوند. این کتاب به نقشه راهی برای کاوش فکری تبدیل می‌شود و خوانندگان را دعوت می‌کند تا مسیر یک فیلسوف را دنبال کنند که ایده‌هایش همچنان در رشته‌های مختلف بازتاب می‌یابد. زبان مورد استفاده بدون به خطر انداختن عمق محتوا قابل دسترسی است و مفاهیم پیچیده فلسفی را برای خوانندگان در سطوح مختلف آشنایی با آثار مرلوپونتی قابل هضم می‌کند. مشارکت‌کنندگان تعادل ظریفی بین دقت علمی و وضوح ایجاد می‌کنند و ایده‌های فیلسوف را بدون ساده‌سازی بیش از حد ابهام‌زدایی می‌کنند. این یک تلاش باطنی نیست. این یک دعوت فراگیر برای خوانندگان است که صرف نظر از پیشینه فلسفی خود، با فلسفه مرلوپونتی درگیر شوند. جنبه جالب «مرلوپونتی: ستایشگر فلسفه» ارتباط آن با بحث های فلسفی معاصر است. مشارکت‌کنندگان این شکاف زمانی را پر می‌کنند و نشان می‌دهند که چگونه ایده‌های مرلوپونتی با بحث‌های جاری در فلسفه، علوم شناختی و علوم انسانی طنین‌انداز می‌شوند و به آن کمک می‌کنند. این کتاب به گفتگوی پویا بین گذشته و حال تبدیل می‌شود و ارتباط پایدار میراث فلسفی مرلوپونتی را به نمایش می‌گذارد. در نتیجه، این همراه بیش از یک راهنما است. کارمن و هانسن، همراه با مشارکت‌کنندگان برجسته، جواهری علمی ساخته‌اند که خوانندگان را به کاوش در اعماق یکی از تأثیرگذارترین ذهن‌ها در پدیدارشناسی وجودی تشویق می‌کند. برای هر کسی که مشتاق کاوش متفکرانه در فلسفه مرلوپونتی است، این کتاب به عنوان یک همراه ضروری است و سفری جامع و جذاب به بینش های عمیق یک شخصیت برجسته فلسفی ارائه می‌دهد.

کتاب «مرلو-پونتی» به قلم تیلور کارمن، تلاشی جامع برای بررسی فلسفه‌ی موریس مرلو-پونتی، یکی از برجسته‌ترین فیلسوفان پدیدارشناس فرانسوی قرن بیستم است. کتاب کارمن به عنوان یکی از بهترین مقدمه‌ها برای ورود، آشنایی و تفحص در اندیشهی مرلوپونتی، به ویژه در پدیدارشناسی و فلسفه‌ی ادراک او به حساب می‌آید. کتاب اولا با مروری بر زندگی و آثار مرلوپونتی آغاز می‌شود که زمینه‌ای برای درک عمیق‌تر از سیر تفکر فلسفی او فراهم می‌آورد. کارمن سپس به جنبه‌های اصلی فلسفه‌ی مرلوپونتی، از جمله نظریات وی در مورد ادراک و روی‌آوری (قصدیت)، و نقش حیاتی بدن در رابطه با ادراک می‌پردازد. این بررسی ابتدایی نقش بسیار مهمی در فهم مرلوپونتی است زیرا خروج مرلوپونتی از ثنویت سنتی دکارتی، یعنی ثنویت سوژه و ابژه را نشان می‌دهد که در عوض آن، مرلوپونتی، بر ماهیت تجسم‌یافته (جسمی شده) تجربه‌ی انسانی تأکید می‌کند. کارمن سپس فلسفه‌ی تاریخ و فرهنگ را در تفکر مرلوپونتی مورد بحث قرار می‌دهد و دیدگاه‌های او را در مورد تأثیر ساختارهای اجتماعی بر ادراک و تجربه‌ی فردی توضیح می‌دهد. علاوه بر این، این کتاب تحلیلی از نوشته‌های مرلوپونتی در مورد هنر و زیبایی‌شناسی، با تمرکز ویژه بر آثار سزان، که مرلوپونتی برای نشان دادن ایده‌های فلسفی خود در مورد ادراک و واقعیت از آن استفاده می‌کرد، ارائه می‌کند. یکی دیگر از موضوعات کلیدی مورد بحث در کتاب کارمن، نقد «تفکر عینی» و بحث آزادی محدود است که مرلوپونتی در تقابل با مفهوم انتخاب رادیکال سارتر ارائه کرد. در واقع مرلوپونتی با حد زدن آزادی، امکان اراده‌ی آزاد را ایجاد می‌کند در حالی که سارتر با گزافی کردن این اراده، اساسا مسئله را حذف می‌کند. این بحث با تفسیر جدید مرلوپونتی از «پدیدارشناسی ادراک»، عنوانی که کارمن از آن برای ارائه‌ی دیدگاه‌های نوآورانه‌ی فیلسوف استفاده می‌کند، غنی‌تر می‌شود. به طور خلاصه، کتاب «مرلوپونتی» تیلور کارمن، یک مطالعه‌ی مفید برای کسانی است که به دنبال درک طیف کامل و جامعی از فلسفه‌ی مرلوپونتی هستند، به نحوی که یک منبع ایده‌آل برای دانشجویان و دانش پژوهان پدیدارشناسی، اگزیستانسیالیسم، و فلسفه‌ی قرن بیستم و همچنین برای هر کسی در حوزه‌ی علوم انسانی و اجتماعی فعالیت می‌کند محسوب می‌شود.

در این کتاب ابتدا مولف، حرکت‌ها، کنترل‌های تنفسی و تمرین‌هایی را شرح می‌دهد که در سلامت و تسلط بر بدن موثر است .سپس اعمالی که به توازن ذهنی می‌انجامد بیان می‌شود. کنترل حواس، تمرکز، مراقبه و جذبه را جا یوگا از آن جمله است .در آغاز کتاب، چکیده‌ای از مطالب آن به چاپ رسیده است.