جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

---

‫اين پايان نامه حاوى مقدمه اى در تعريف تشبيه و دو فصل با مباحث ذيل است: تشبيهات غيرتمثيلى اعم از تشبيه محسوس به محسوس، معقول به محسوس و محسوس به معقول. تشبيهات تمثيلى شامل تشبيهاتى كه ادات آنها كاف است و تشبيهاتى كه ادات آنها كأن است. در خصوص هر يك از انواع تشبيهات مذكور شواهدى از آيات قرآن آورده شده است.

‫چکيده : اين پژوهش به تحليل مباني و معيارهاي آزادي سياسي و محدوده آن از منظر آموزه‌هاي قرآن کريم و مفادّ اعلاميه جهاني حقوق بشر مي‌پردازد. نويسنده در چهار فصل به بررسي ديدگاه‌هاي مشترک قرآن و اعلاميه جهاني حقوق بشر و اختلاف نظر آنان از لِحاظ مباني و معيارهاي آزادي و حقوق سياسي پرداخته و با توجّه به تعريف آزادي و سياست در اين دو مکتب، محدوده آزادي سياسي در آن ها را مشخّص نموده مي‌سازد. فصل اوّل به بررسي مفاهيم تحقيق و تاريخچه آن اختصاص دارد. بيان مفهوم حقوق، حق از ديدگاه فقهي و مکتب‌هاي فلسفي حقوق، مفهوم کلمه حق در قرآن کريم، معناي حقوق بشر و آزادي، مفهوم آزادي سياسي و نيز آزادي در قرآن و فقه اسلامي، از مباحث مربوط به مفاهيم در نخستين فصل محسوب مي‌شود. آن گاه نويسنده به تاريخچه انديشه حقوق بشر در اسلام، قرآن، حقوق بشر در غرب و اعلاميه جهاني حقوق بشر پرداخته و تاريخچه‌اي از آزادي سياسي در غرب، اسلام و قرآن ارائه مي‌کند. وي در فصل دوم ابتدا به بررسي مباني آزادي سياسي در اعلاميه جهاني حقوق بشر مي‌پردازد، سپس مباني هستي‌شناختي، انسان‌شناختي و معرفت‌شناختي آزادي سياسي در اعلاميه حقوق بشر را بررسيده و مباني اخلاقي و حقوقي (حقوق طبيعي) را که در آن‌ها بر فردگرايي، عقلانيت، کرامت انسان و برابري و عدالت تأکيد شده، شرح مي‌دهد. نگارنده در بخش دوم از اين فصل به مباني هستي شناختي، انسان شناختي، معرفت شناختي، اخلاقي و حقوقي آزادي سياسي از منظر آموزه‌هاي قرآن کريم مي‌پردازد و توجّه به فطرت انسان، آزادي و اختيار او، کرامت ذاتي انسان به عدالت، خليفه خدا بودن انسان، تکليف مداري و خدا محوري را از مهم ترين مباني قرآني در آزادي سياسي عنوان مي‌کند. او در فصل سوم از نوشتار خود، حوزه و موارد آزادي سياسي و محدوده آن از ديدگاه قرآن کريم و اعلاميه جهاني حقوق بشر را واکاوي کرده و مشارکت در انتخاب حاکم و تأسيس دولت، مشارکت مردم در فرآيند تصميم‌گيري و مشارکت در فرآيند نظارت بر عملکرد دولت را از موارد و حوزه‌هاي سياسي در قرآن قلمداد مي‌کند؛ همچنين تشکيل احزاب و جمعيت‌ها، آزادي حق انتخاب شدن و آزادي قلم و بيان را از موارد آزادي سياسي بر مي‌شمارد. مباني مشروعيت حکومت الهي و مردمي بودن آن، از ديگر مطالب اين فصل محسوب مي‌شود. در فصل چهارم نيز موانع و محدوده‌هاي آزادي سياسي از ديدگاه قرآن و اعلاميه جهاني حقوق بشر تبيين گرديده است.

‫چکيده : اين نوشتار از منظر قرآني، انواع حقوق معنوي، مادي و سياسي اهل بيت پيامبر اسلام(ص) را بيان مي‌کند. نويسنده ضمن شرح شأن والاي اهل بيت( آياتي از قرآن کريم، مربوط به انواع حقوق آنان را تفسير اجمالي کرده، ضمن انعکاس ديدگاه‌هاي مفسران شيعه و اهل سنت، به برخي شبهه‌هاي علماي اهل سنت در اين زمينه پاسخ مي‌دهد. وي در چهار فصل با اشاره به اين حقوق، منزلت عظيم اهل بيت را ترسيم کرده است. نگارنده در فصل اول نخست به بيان عترت و اهل بيت پرداخته و ديدگاه‌هاي مورد قبول و غير قابل قبول را در مفهوم و مصداق اهل بيت منعکس مي‌سازد، سپس ادله قرآني و روايي را مبني بر اين که اهل بيت فرزندان معصوم امام علي( و حضرت فاطمه( هستند، بيان مي‌نمايد. در فصل دوم حقوق مادي اهل بيت( مانند انفال و مصاديق آن، فيء و خمس، دليل‌هاي قرآني مبتني بر اين حقوق و اثبات آن‌ها درباره اهل بيت( ارائه مي‌گردد. در فصل سوم حقوق معنوي اهل بيت بر مردم همچون : حق مودّت، حق صلوات فرستادن بر آن‌ها، اجر رسالت پيامبر اسلام در مورد اهل بيت(، حق بزرگداشت منازل آنان و زيارت قبورشان، همراه با آيات مربوط به اين مسايل از ديدگاه مفسران شيعه و اهل سنت منعکس شده است. فصل چهارم به حقوق سياسي اهل بيت( مانند حق ولايت آنان، حق اطاعت و تبعيت کردن از آن‌ها اختصاص دارد، نويسنده حق حکومت بر مردم را انحصاراً به اهل بيت( استناد داده، ضمن ارائه تفسيري قرآني در اين زمينه از راي مفسران شيعه، به شبهه‌هاي اهل سنت در اين موضوع پاسخ مي‌دهد. وي با توجه به آيات تطهير، اولي الامر و ولايت، به اثبات عصمت آنان پرداخته و شايستگي حکومت و اطاعت را تنها در ائمه( منحصر کرده و احتجاج اميرالمؤمنين علي( و برخي ديگر روايات در اين باره را فراروي مخاطبان نوشتارش مي‌نهد. اثبات آيه ولايت در اثبات امامت امام علي( و فرزندان معصوم ايشان و ضرورت اطاعت از آنان در آيه اولي‌الامر و نقد ديدگاه‌هاي مفسران اهل سنت در اين موضوع، از ديگر مباحث اين کتاب به شمار مي‌آيد.