جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

نوشتار حاضر، با عنایت به ضرورت بررسی رهن مستغلات و تصحیح شیوه موجود در جامعه، بیع شرط را به عنوان یکی از سازوکارهای مشروع چنین رهنی که به هدف استرباح و نیز حلیت استیفای منافع صورت می پذیرد بررسیده است. مولف، پس از تعریف لغوی «بیع الخیار» - که در ادبیات کهن فقهی ما به جای آنچه امروزه آن را بیع شرط می نامند به کار می رفته - با اشاره به تحول معنایی این ادبیات از بیع خیار به بیع شرط، از روشهای تصور شرط خیار و رد ثمن سخن به میان آورده، و آن گاه اشکالهای وارد بر این مقوله و سپس ادله صحت و جواز بیع خیار را فراروی نهاده، و در ادامه با نگاهی گذرا به مقوله بیع وفا در فقه اهل سنت کوشیده است راهی به انطباق این دو مفهوم بر یکدیگر بیابد، و از این رهگذر این برداشت را بر کرسی داوری نشاند که بیع شرط می تواند به عنوان سازوکاری جایگزین برای آنچه امروزه در عرف به نام رهن مستغلات انجام می گیرد مورد توجه واقع شود.

عالمان جرح و تعدیل، برخی راویان حدیث را به دلیل وجود صفات و یا سیره اخلاقی خاص و یا اعتقاداتی ویژه، مورد مذمت قرار داده اند. اعتقاد به غلو و تفویض از جمله عواملی است که راویان در منابع رجالی متقدم، آن را موجب جرح شمرده اند. این پدیده، در سده های دوم و سوم هجری، در میان گزارشگران احادیث ائمه رواج داشته و البته امامان معصوم (ع) با آن به شدت مقابله می کرده اند. عالمان علم رجال با الهام از رویکرد ائمه (ع) با چنین راویانی و استناد بدان ـ به ویژه تحت تاثیر عالمان و محدثان سده های سوم و چهارم شهر قم ـ تعابیر و اصطلاحاتی را در آثار خویش به کار برده اند که به مذهب غلو و تفویض معطوف است. تعابیر به کار رفته ناظر به غلو یا تفویض راویان در میان منابع متقدم رجالی شیعه از وحدت رویه برخوردار نیست و در مواردی به جای هم به کار رفته است. بر این اساس، نظر کسانی که خواسته اند با توجه به اصطلاحات یا تعابیری خاص، دو گروه یاد شده را به دقت از همدیگر متمایز کنند، همه جا استوار نیست، و منابع رجالی در برخی موارد، با چنین دیدگاهی همراهی ندارد. این گروه نقش موثری در ورود این نوع اصطلاحات در منابع رجالی داشته است. مقاله حاضر، دیدگاه های رجالی عالمانی نظیر کشی، نجاشی، شیخ طوسی و ابن غضائری را محور اصلی پژوهش قرار داده است.

‫مسأله اصلي اين پايان نامه عبارت است از معيارشناسي غلو در روايات معصومان(ع) که به بررسي انديشه‌هاي غاليانه از لسان معصومان عليهم‌السلام مي‌پردازد؛ زيرا آنان ميزان سنجش درستي ونادرستي هر انديشه، باور و رفتاري هستند. اين پايان‌نامه مشتمل بر يک مقدّمه (طرح تحقيق) و سه فصل است. فصل اول، شامل سه بخش است که در آن به مفهوم شناسي غلو در لغت و اصطلاح، پيشينة غلو در اديان گذشته، اسلام و قرآن و اسباب غلو پرداخته شده است. فصل دوم، با عنوان معيارشناسي غلو در روايات معصومان عليهم‌السلام به بررسي پديدة غلو در موضوعات الوهيت ائمه، نبوت ائمه، علم غيب مطلق و ذاتي ائمه، تفويض، تشبيه، تناسخ و حلول پرداخته شده است. در اين فصل از زبان معصومان(ع) نگاه اسلام و تشيع ناب به اين صورت تبيين شده است؛ اگر يك عقيده ديني، دينِ حق برخاسته از کتاب و سنت را ناديده بگيرد و پايه‌هاي اعتقادي دين حق را با افراط‌گرايي و تجاوز از حق و تفسير به رأي خود فراتر از آن چه كه هست، نشان دهد و يا آموزه‏هاي حق‌نماي خويش را به نام آن دينِ حق جلوه دهد، با اين عبور از حق، خود را گرفتار غلو كرده است. معيار غلو از سوي شيعة اثناعشري با استفاده از بيان رسالت و امامت آن است كه فردي الوهيت وصفات خداوند مانند رازقيت وخالقيت را به ائمه(ع) منتسب و يا معتقد به نبوت امامان و يا به علم غيب ذاتي و استقلالي معصومان و يا به تشبيه، تناسخ و حلول روح الهي در آدمي باور داشته باشد، به غلو گراييده است که بر اساس بيانات معصومان(ع) تشيع از آن مبرا مي‌باشد. فصل سوم، با عنوان بازشناسي برداشت‌هاي انحرافي غاليان از باورهاي شيعي، به پنج عقيدة اصيل(وصايت، مهدويت، بداء، رجعت و تأويل قرآن) در ميان شيعه پرداخته شده و جنبة غاليانة آن‌ها مورد بررسي قرار گرفته و اعتقاد ناب اسلامي از غير اسلاميِ افراط‌گرايانه با دلايل نقلي تبيين ‌گرديده است. کليدواژه‌ها: غلو، الوهيت، تفويض، تشبيه، تناسخ، حلول، وصايت، بداء؛ Abstract The main purpose of the study is to study exaggerative normalogy in innocents’ narrations because they have correct and incorrect measurement of thought and behavior. The thesis includes plan of the study and three chapters. The first chapter include three sections meaning of exaggeration (terminology) , background of exaggeration ( in religions, Islam , Koran) The second chapter will consider exaggeration normalogy in innocents’ narrations in Godly themes, prophets, abstract absent, similarity, differences. It is derived innocents’ view to Islam and pure Shiite, if religious idea , the religion from the book and tradition are denied and the right religion with radicalism and aggression to the right and own description are seen , we will deal with exaggeration. The third chapter will investigate reviewing the exaggeration understanding from Shiite viewpoints with five beliefs among Shiites. And there is different the pure Islam from exaggerative anti-Islamic ideas in five subject, VASYAT, MAHDAVIAT, BDAE, RAJAT, AND TAVIL OF KORAN There some viewpoints in Shiite for arriving its aims. Key words: exaggeration,Alvahiat conferment, difference, similarity, incarnation ,Badae,