جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : فردریش ژاکوبی در عصر طلایی تاریخ روشنفکری اواخر قرن هجدهم و اوایل قرن نوزدهم جایگاهی بی نظیر داشت. با این وجود، گستره و سبک اندیشه و بیان آن همواره چالش‌های تفسیری را به همراه داشته است که همچنان مانع استقبال او می‌شود. این جلد به معرفی و ارزیابی جایگاه محوری ژاکوبی در تاریخ اندیشه ها می پردازد. این کتاب نقش او را در تسریع پایان روشنگری از طریق نقد عقل، چگونگی شکل‌دهی او به دریافت فلسفه انتقادی کانت و توسعه متعاقب آن ایده‌آلیسم آلمانی، تأثیر او بر توسعه رمانتیسم و مذهب از طریق تأکید بر احساس، و تأثیر او در شکل گیری ظهور اگزیستانسیالیسم. این جلد به عنوان منبع معتبری برای یکی از مهم‌ترین چهره‌های تاریخ روشنفکری مدرن اروپا و در عین حال کمتر مورد توجه قرار گرفته است. همچنین درک ما از فیشته، هگل، کی یرکگور و دیگران را در پرتو تأثیر و تأثیر او بازنمایی می کند.

ترجمه ماشینی : عقل و اعتقاد دینی اکنون در ویرایش پنجم خود، به بررسی مسائل همیشگی در فلسفه دین می پردازد. نویسندگان با بهره گیری از بهترین ها در بحث های کلاسیک و معاصر، تجربه دینی، ایمان و عقل، صفات الهی، ادله موافق و مخالف را بررسی می کنند. وجود خدا، فعل الهی (در اشکال مختلف خداباوری)، معرفت شناسی اصلاحی، زبان دینی، تنوع دینی و دین و علم. ویرایش پنجم که برای انعکاس گفتمان فلسفی کنونی تجدید نظر شده و به روز شده است، مطالب جدیدی در مورد الهیات عصبی، «آتئیسم جدید»، جنبش طراحی هوشمندانه، تکامل خداباورانه و خداباوری شکاک ارائه می دهد. همچنین پوشش بیشتری از ادیان غیر غربی - به ویژه بودیسم - و بحث های به روز شده در مورد مدرک گرایی، اراده آزاد، زندگی پس از مرگ، الهیات آپوفاتیک و موارد دیگر. یک مقدمه پیچیده و در عین حال در دسترس، دلیل و اعتقاد دینی، ویرایش پنجم، برای استفاده در مجموعه همراه نویسندگان، فلسفه دین: قرائت برگزیده، چهارم مناسب است.

ترجمه ماشینی : فلسفه مهم است. این پیام این تحقیق بسیار بدیع در رابطه بین علم و دین است. تنها زمانی که پیش‌فرض‌های فکری را که علم و دین بر آن‌ها مبتنی است، با توجه به مبانیی چون حقیقت، عینیت و واقع‌گرایی بررسی می‌کنیم، پیوند بین این دو کار را که برای هر توصیف انسان ضروری هستند، درک می‌کنیم. کتاب شرحی شفاف و روشنگر از جنبش‌های اصلی در فلسفه علم در قرن بیستم ارائه می‌کند و سپس به نشان دادن پیامدهای آنها برای فلسفه دین می‌پردازد. او پس از بررسی تأثیر گسترده و فراگیر پوزیتیویسم و نسبیت گرایی حاصل از آن، هم در علم و هم در الهیات، پیشنهاد می‌کند که تلاش برای ارائه جایگزینی که توسط کارل پوپر انجام شده است، رضایت‌بخش‌ترین راه را در تحقیقات دوجانبه انسان ارائه می‌کند. رابطه او با خدا و با دنیا.

عقل یکی از منابع چهارگانۀ تفکر، استنباط و معرفت شیعی است. تاریخ اندیشگیِ‌ شیعه گواه است که این منبع از ابعاد گوناگون و از جمله به لحاظ کاربست در کلام و معارف، تطورات مختلفی را گذرانده است. مروری بر تاریخ تفکر شیعه نشان می‌دهد در کاربرد عقل، طیف گسترده‌ای از نظرگاه‌ها، از عقل‌گرایی حداقلی تا عقل‌گرایی حداکثری وجود دارد که به نظر می‌رسد نماد و نمایندۀ آن، جناب سیدمرتضی است. سیدمرتضی از مفاخر و چهره‌های برجسته عقل‌گرایی شیعه و بلکه اسلام در قرن پنجم هجری بود که بیشترین تأثیر را در تاریخ‌ تفکر شیعی گذاشت. کلام شیعه دست‌کم تا قرن ‌نهم تحت‌ تأثیر مکتب بغداد به روایت سیدمرتضی بوده ‌است. به‌یقین در این امتداد، خواجه ‌نصیرالدین ‌طوسی نقطه عطف دیگری است. تأثیر او در کلام‌ شیعی را هم در فلسفی‌کردن کلام می‌توان جست هم در مدرسی‌کردن کلام ‌شیعه بارز است. نشان‌دادن تحولات کلامی شیعه در روش‌شناسی و در شیوۀ تعامل با عقل با محوریت و بررسی مقایسه‌ای سید‌مرتضی و خواجه‌نصیرالدین‌طوسی، رسالتی است که این مقاله می‌جوید. این تحقیق در نظر دارد که با لحاظ شاخصه‌‌های عقل‌گرایی، این دو دانشمند برجسته شیعه را مورد بررسی و سنجش قرار دهد. از مهم‌ترین کاربست‌های عقل در حل برخی از بحران‌های معرفتی عصر حاضر می‌توان به منبع معتبر در معرفت‌شناسی، نسبت عقل با اصل‌ تکلیف و نسبت و رابطه عقل با دین اشاره‌کرد. آنچه از منابع موجود در این رسالۀ تحقیقی بیشتر مورد توجه قرار گرفته است، رسائل و تنزیه الانبیاء سید‌مرتضی و در آثار خواجه قواعد العقائد و تجرید الاعتقاد است.

این مقاله که با روش توصیفی-تحلیلی فراهم آمده به­دنبال چگونگی تعامل عقل و دین بنا بر علیتی است که در فلسفه ابن­سینا و مالبرانش اثبات شده است. این دو با نگاهی خدامحورانه، به­دنبال ارائه علیتی هستند که ذیل آن خدایی همخوان با دین را به اثبات رسانده و تصویری عقلانی و همخوان با آموزه­های دینی از عالم نشان دهند. عالم ابن­سینا عالمی است که در رأس آن خدای علت­العلل و در طول، علل ثانیه در زنجیره­ای علی و معلولی نقش آفرینند. مالبرانش روابط علّی را به تعاقب پدیده­ها تقلیل داد؛ مقارنه­گرایی مطرح از سوی او همانا علیتی تک­قطبی بود که در یک طرف آن، خدای همه­کاره در مقام علت حقیقی و طرف دیگر آن ماده بی­جان و بی­تاثیر قرار دارد. مالبرانش تمامی تأثیر و تأثرات عالم را به خداوند سپرده است؛ نگاه خدامحورانه مالبرانش و استناد مستقیم فعل ارادی انسان به خداوند، وی را به جبرگرایی نزدیک و راه را بر تجربه­گرایان افراطی چون هیوم باز می­کند. در مقابل، ابن­سینا ذیل اثبات مجردات و عقول عشره طولیه و عقل فعال، اختیار انسان را به رسمیت شناخته و اراده­ی او را در عالم مؤثر می­داند.