جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

کانت در تحلیل زیبایی طبیعی و هنری، لذت زیباشناختی ناشی از صورت های محض اعیان را به مدد بازی آزاد خیال و فاهمه و بر مبنای اصل غایتمندی بدون غایت تبیین کرده است. بنابه این قاعده، احکام زیباشناختی محصول هارمونی نامتعین و خودانگیخته قوای خیال و فاهمه می باشند. با این حال، کانت در تحلیل امر والا و احساس زیباشناختی حاصل از آن، به هارمونی دو قوه فوق هیچ اشاره ای نکرده است؛ گویی در این خصوص کانت مواضع قبلی خود را کنار گذاشته است. این مساله سبب گردیده برخی از شارحان کانت، امر والا را مساله ای حاشیه ای در فلسفه هنر کانت قلمداد کنند. اما آیا به راستی کانت در ملاحظات خود در این خصوص از ضوابط حصول احساس لذت زیباشناختی دست کشیده است؟ این نوشتار درصدد است با نشان داده جایگاه ویژه امر والا در تبیین احساسهای برتر قوه خیال و نسبت آنها با اخلاق و دین، نشان دهد کانت همچنان به اصل غایتمندی وفادار مانده ولی در این مقام، قوه خیال را در هارمونی نامتعین با عقل مورد توجه قرار داده است.

ترجمه ماشینی : این مطالعه صرفاً توضیحی نیست. از این رو، هدف این است که بر اساس این مطالعه، برخی از مسائل مهم برای فهم فلسفه نظری کانت نه تنها مطرح شود، بلکه حل شود. نقطه شروع اولیه شامل طرح این سؤال است: «آیا شهود حساس نقش قاضی عالی را در انحلال توهمات متعالی ایفا خواهد کرد؟» با توجه به متداول ترین تفسیر از «نقد عقل محض»، پاسخ به سؤال فوق مثبت خواهد بود، همانطور که به نظر می رسد در تفاسیر کوهن، استراوسون و نیز مجموعه ای از موارد دیگر که باید شناسایی شوند، چنین است. چنین مفهومی (طبق آنچه در این مطالعه آشکار خواهد شد) در پایان از آن حمایت خواهد کرد که تمام سؤالات متافیزیک سنتی (پیش کانت) توسط کانت به عنوان نامشروع محکوم می شود، دقیقاً به این دلیل که نمی توان آنها را به صورت حساس مطرح کرد. شهود، شیئی که با ایده هایی که خود ساخته است مطابقت دارد. از این رو، کانت کاری جز طرح نظریه امکان تجربه (زیبایی شناسی استعلایی و تحلیل متعالی) و محدود کردن همه دانش بشری به این حوزه انجام نمی داد، به گونه ای که فرض می کرد پرسش های متافیزیکی نامشروع هستند، زیرا مشمول آن نیستند. مطالبات معرفتی اولیه که در آن به طور کلی بیان شده است. این پژوهش فرض می‌کند که درک این مسئله، که در بالا ذکر شد، ناکافی است، زیرا از این واقعیت غفلت کرده است که در «نقد عقل محض» نه تنها اعلام جزمی، بلکه توجیهی نیز برای این تز وجود دارد. که تمام دانش بشری محدود به حوزه حس (زمینه های امکان تجربه) است. این توجیه چیزی نیست جز نقد توهمات استعلایی که توسط دیالکتیک استعلایی صورت گرفته است. از طریق پارالوژیسم های عقل محض، تضادهای عقل محض و ایده آل عقل محض، قیاسی که به طور طبیعی توسط عقل محقق می شود، به عنوان پایه ای برای ایجاد ناهماهنگی در مورد عدم فرض پیشنهادهای اولیه عقل آشکار خواهد شد. ناکافی بودن خواسته های حساسیت این گونه ناهماهنگی ها توهمات ماورایی وجود روح، جهان (کل پدیده) و خداوند - موضوعات مربوط به روانشناسی، کیهان شناسی و الهیات عقلانی است. ما سعی خواهیم کرد در این تحقیق نشان دهیم که توهم تایید وجود…

در این «زمانه تنگدستی» که انسان با بهره گیری از تکنولوژی مدرن، انسانیتش در حد سیطره بر طبیعت تنزل یافته، مارتین هایدگر، هنر را تنها راه رهایی برای خروج از بحران مدرنیته معرفی می کند. هنر _ به معنایی کاملا متفاوت و نامتعارف_ نقش و جایگاه ویژه ای در تفکر این فیلسوف آلمانی دارد. هنر در معنایی وجودشناختی عبارت است از انکشاف حقیقت و حقیقت، ظهور و انکشاف وجود است. از نظر هایدگر، هر هنری در ذات خود شعر است و شعر وسعتی به بلندای زبان دارد. زبان نیز در این فلسفه، تفسیری انتولوژیک دارد و محل ظهور وجود و حقیقت است.این مقاله، با تلاشی برای فهم و روایتی ساختاری از رساله «سرآغاز اثر هنری» هایدگر آغاز می گردد و در پایان با پرداختن به ماهیت هنر و زیبایی و بررسی منشأ آن از دیدگاه برخی متفکران مسلمان، بر آن است که نشان دهد افق اندیشه هایدگر در باب هنر برای شرق اسلامی، چندان غریب و دور آشنا نیست.

چکیده ماشینی : حلقه واگنر یکی از بزرگترین آثار هنری تمدن غرب است، اما اصلاً درباره چیست؟ قدرت و رمز و راز آفرینش واگنر به حدی بود که خود او احساس می کرد در مقابل کارش ایستاده است «گویا در برابر پازلی قرار دارد». سرنخی از عظمت حلقه در راه های متعدد خودافشایی آن و انبوهی از تفاسیر مربوط به آن نهفته است که در طول سال ها فضای وسیعی را برای کارگردانان فراهم کرده است و بدون شک در آینده ای دور این کار را به خوبی انجام خواهد داد. یکی از تفسیرهای احتمالی، که ریچارد بل معتقد است باید جدی گرفته شود، حلقه به عنوان الهیات مسیحی است. در این جلد از دو جلد اول، بل، در میان چیزهای دیگر، چگونه علایق مسیحی آهنگساز را می‌توان در «جعل» حلقه‌اش تشخیص داد و به چگونگی تصاحب منابع خود (خواه اسطوره‌ها و حماسه‌ها، نویسندگان، شاعران، یا فیلسوفان) و با توجه به آثاری که در همان زمان سروده شده اند، به ویژه عیسی ناصری او.

چکیده ماشینی : کتاب الهیات حس: جان آپدایک، تجسم و ادبیات آمریکایی اواخر قرن بیستم اثر اسکات دیل، الهیات، زیبایی‌شناسی و بدن را با هم ترکیب می‌کند و استدلال می‌کند که آپدایک، یک شخصیت مرکزی در ادبیات آمریکا پس از سال 1945، عمیقاً در پرسش‌های کاری خود گنجانده است. بدن و حواس با سوالات الهیات. دیل نه تنها از کار آپدایک - که به طور مهمی از زمان مرگ نویسنده در سال 2009 مورد بازبینی قرار گرفته است - بلکه درک جدیدی از رابطه بین زیبایی شناسی، مذهب و تجربه فیزیکی ارائه می دهد. دیل میراث ادبی منحصربه‌فرد آپدایک را بررسی می‌کند تا برای نظریه‌ای واقعاً پساسسکولار از تجربه زیبایی‌شناختی استدلال کند. هر فصل یکی از حواس پنج گانه و ارتباط آن با دغدغه های نظری گسترده تر را شامل می شود: تأثیر، ذهنیت، هستی شناسی، اخلاق و الهیات. دیل در حالی که آثار آپدایک را در ارتباط با دیگر نویسندگان آمریکایی اواخر قرن بیستم قرار می دهد، مفاهیم تجسم آنها را توضیح می دهد و از آنها برای ارائه گزارش جدیدی از زیبایی شناسی پساسکولار استفاده می کند. هیچ رمان نویس دیگری تجربه حسی صرف را به دقت، به وسعت، یا به اندازه الهیات به تصویر نکشیده است – که مکرراً به عنوان توجیه سبکی خود به آموزه آفرینش روی آورده است. دیل در بررسی داستان‌ها، رمان‌ها، شعرها و مقالات متعددش ثابت می‌کند که آپدایک ما را مجبور می‌کند تا قدرت ادبیات را برای احیای تجربه حسی به‌عنوان یک پرسش الهیات بازنگری کنیم.

چکیده ماشینی : در نیمه آخر قرن بیستم، اجماع به وجود آمد که الاهیات مسیحی در سنت غربی نتوانسته است یک دکترین قابل دوام از روح القدس ایجاد کند، و اینکه الهیات تثلیثی آگوستین مقصر بسیاری از این شکست است. این کتاب بازخوانی جدیدی از الهیات تثلیث غربی برای درک بهتر منطق پنوماتولوژی آن ارائه می دهد. آبلز پنوماتولوژی آگوستین و کارل بارت را مطالعه می کند و استدلال می کند که دیدگاه آموزه روح در این متکلمان باید به عنوان راهی برای صحبت در مورد مشارکت در راز خدا به عنوان اجرای زندگی مسیح درک شود. او ادعا می کند که برای هر دو متکلم، آموزه تثلیثی دستور زبان خودبخشی الهی را در تاریخ در بر می گیرد. کارکرد پنوماتولوژی به طور خاص بیان کردن دریافت و اجرای انسان از خودبخشی خداوند به عنوان بخشی از فعل خداوند است. این منطق "خود درگیر" دستور زبان خاص آموزه روح القدس است.

چکیده ماشینی : شیرینی موسیقی چیزی است که قرن ها متکلمان مسیحی را متحیر کرده است. در این پژوهش به الهیات موسیقی لوتر از دیدگاه لذت پرداخته شده است. اهمیت شادی، زیبایی و لذت را در رابطه با موسیقی و الهیات لوتر بررسی می کند. مفهوم موسیقی به عنوان بهترین هدیه خداوند مستلزم بحث در مورد ایده «هدیه» است. موسیقی چشم اندازهای جدیدی را به تفکر لوتر باز می کند. لوتر به ندرت در زمره الهیدانان زیبایی شناسی قرار گرفته است. با این وجود، لوتر دیدگاه عجیبی در مورد زیبایی دارد و ایمان را به عنوان نوعی تأمل زیبایی شناختی می داند.

ترجمه ماشینی: این جلد ابتکاری به بررسی «مشکل نمادین» در ادیان ابراهیمی می‌پردازد و اینکه چگونه می‌تواند جهت‌گیری فرهنگی برای افراد مذهبی و غیر مذهبی فراهم کند. این «مشکل» وجود دو دستور مخالف موجود در این ادیان است: منع ساختن تصاویر و در عین حال تکثیر تصاویر خدا در این سنت ها. در عصری که توسط گردبادی از تصاویر از طریق سیستم های رسانه ای جهانی شکل گرفته است - برخی صلح آمیز، برخی خشونت آمیز -، آثار گردآوری شده در این کتاب نشان می دهد که چگونه ادیان می توانند به «مشکل نمادین» در عصر تصویرسازی جهانی ما بپردازند. خوانندگان علاقه مند به ادیان توحیدی، واقعیت رسانه های جهانی و شکل گیری آگاهی بشری توسط دین و رسانه در اینجا منابع غنی و تحریک کننده ای برای تأمل خواهند یافت. این کتاب مبتکرانه به این «مشکل نمادین» می پردازد که ادیان ابراهیمی از یک سو تصاویر متعددی از خدا ایجاد می کنند، اما از سوی دیگر علیه تصاویر خدا صحبت می کنند و حتی «تصویرسازی» را منع می کنند. این تنش به مسئله حضور فکری و معنوی خداوند در میان انسان ها و دوسوگرایی حجاب می رسد. در زمانی که مردم با سیل تصاویر - چه صلح‌آمیز و چه ترسناک - سرازیر می‌شوند، این کتاب نشان می‌دهد که چگونه سنت‌های یهودی، مسیحی و اسلامی با قدرت جهت‌گیری فرهنگی تصاویر خدا و ممنوعیت تصاویر برخورد می‌کنند. هر کس که به قدرت جهت گیری ادیان بزرگ توحیدی و قدرت شکل دهی آنها برای آگاهی و تجربه بشری علاقه مند باشد، در این کتاب خوراکی غنی و برانگیزاننده برای تفکر خواهد یافت. درباره نویسندگان با مشارکت های آلفرد بودنهایمر (بازل)، سارا کوکلی (کمبریج)، سوزان اندرویتز (هایدلبرگ)، مایکل فیشبن (شیکاگو)، پل مندس فلور (شیکاگو)، یوهانس هایل (هایدلبرگ)، سوزانا هشل (دارتموث)، دوایت هاپکینز (شیکاگو)، بابر یوهانسن (هاروارد)، آنجلیکا نویورث (برلین)، فریدریک ناسل (هایدلبرگ)، ویلیام شوایکر (شیکاگو)، کاترین تانر (ییل) و مایکل ولکر (هایدلبرگ).

چکیده ماشینی رابطه پویا بین هنر و الهیات همچنان جذاب و چالش برانگیز است، به ویژه زمانی که الهیات به هنر در همه انواع آن می پردازد. در معماری و الهیات: هنر مکان، نویسنده موری رائه به هنرهای فضایی، به ویژه معماری، روی می آورد تا چگونگی ارتباط اشکال هنری درگیر در ساخت محیط ساخته شده ما با ایمان مسیحی را بررسی کند. رائه الهیات هنرهای فضایی را ارائه نمی دهد، اما در عوض درگیر گفتگوی الهیاتی پایدار با هنرهای فضایی می شود. از آنجایی که هنرهای فضایی عمومی، بصری و اشتراکی هستند، تأثیر بسیار زیادی دارند اما به راحتی نادیده گرفته می شوند. معماري و الهيات با ارائه راههاي جديد تفكر درباره اهميت الهياتي فضا و مكان در تجربه ما از خدا، رابطه بين آزادي و قانون در زندگي مسيحي، دگرگوني دخيل در آفرينش جديد موعود خداوند، پيش بيني كتاب مقدس از آسمان بر اين بي توجهي فائق مي آيد. شهر، حضور و غیبت الهی، معماری ندامت و ندامت و رابطه مکان و زمان. با انجام این کار، رائه در میان هنرهای معماری، جایگاه کافی برای الهیات پیدا می کند.