جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

این مقاله حاصل تحقیقی اکتشافی است که درسال 1381 انجام شد و هدف آن بررسی نظرات و نگرشهای دانشجویان رشته پژوهشگری اجتماعی (جامعه شناسی) نسبت به رشته جامعه شناسی و به دانشگاه بود. بررسی تفاوت نگرشها و نظرات دانشجویان در بدو ورود به دانشگاه با دانشجویان سالهای پیش و بررسی تاثیر دانشگاه بر شکل گیری این نگرشها و نظرات، از اهداف دیگر این تحقیق بوده است. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که اکثر دانشجویان (66 درصد) دارای نگرش مثبتی نسبت به جامعه شناسی بوده اند. در رابطه با دانشگاه 35.9 درصد دارای نگرش مثبت بوده اند. نتایج بررسی های مختلف این تحقیق نشان می دهد که سالهای تحصیل در دانشکده در رابطه با برخی از نظرات دانشجویان نسبت به جامعه شناسی تاثیرگذار نبوده است، اما در رابطه با نظرات و نگرشهای دانشجویان نسبت به دانشگاه تاثیر سالهای تحصیل بر این نظرات و نگرشها مشخص شده است.

این پژوهش با هدف بررسی میزان رضایت شغلی و عوامل موثر بر آن در میان مددکاران اجتماعی شهر تهران انجام شد. برای انجام آن تعداد 134 نفر شامل کلیه مددکاران اجتماعی شاغل در وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و سازمان بهزیستی شهر تهران که دانش آموخته رشته مددکاری اجتماعی بوده اند، به روش پیمایشی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج بدست آمده از این پژوهش نشان داد:- اکثریت مددکاران اجتماعی در حد متوسط از شغل خود رضایت دارند.- رضایت شغلی مددکاران اجتماعی با وضعیت تاهل آن ها رابطه دارد.- رضایت شغلی مددکاران اجتماعی با میزان سن آن ها رابطه معنی دار و منفی دارد.- رضایت شغلی مددکاران اجتماعی با میزان تحصیلات آن ها رابطه ای ندارد.- رضایت شغلی مددکاران اجتماعی با سابقه کار آن ها رابطه معنی دار و منفی دارد.- رضایت شغلی مددکاران اجتماعی با نوع موسسه محل خدمت آن ها رابطه ای ندارد.با استفاده از نتایج بدست آمده از تحلیل عاملی، عوامل پرسشنامه رضایت شغلی به 6 عامل شامل ماهیت کار، پیشرفت و ارتقای شغلی، مدیریت وسرپرستی، حقوق و مزایا، شرایط کار و ارتباط با همکاران تقسیم و سپس سهم هر یک از عوامل در تبیین رضایت شغلی مددکاران اجتماعی مشخص گردید.

با وجود کوشش های برجسته و تعیین کننده ای که طی سال های اخیر، به ویژه سال های برنامه سوم و چهارم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کشور، به عمل آمده، برنامه ریزی و توسعه منطقه ای و جایگاه آن در نظام برنامه ریزی کشور، همچنان چالشی درخور تلاش های بیشتر و گسترده تر به شمار می آید. چرا که نابرابری منطقه ای با مسائلی که به دنبال خود دارد به عنوان مانعی بر سر توسعه متوازن و پایدار عمل می کند. هدف تحقیق حاضر بررسی جایگاه توسعه منطقه ای در نظام برنامه ریزی کشور و نقش آن در توسعه انسانی است.در این پژوهش از چند روش بهره گرفته شده است. اول، به منظور تبیین جایگاه برنامه ریزی منطقه ای در نظام برنامه ریزی توسعه کشور، از روش مطالعه اسنادی استفاده شد. دوم، جهت تبیین نقش برنامه ریزی منطقه ای در میزان توسعه انسانی استان ها از روش تحلیل ثانوی بر روی داده های پیمایش های مختلف ملی و منطقه ای استفاده گردید.به منظور بررسی جایگاه برنامه ریزی منطقه ای در نظام برنامه ریزی کشور ابتدا به سیر تاریخی برنامه ریزی در ایران پرداخته شد و سپس اقداماتی که به منظور تقویت جایگاه نظام برنامه ریزی منطقه ای انجام گرفته است مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت. در بخش دوم با استفاده از روش مطالعه تطبیقی برای بررسی نقش برنامه ریزی منطقه ای در میزان توسعه یافتگی استان ها نیز از متغیرهای توسعه اقتصادی، نابرابری اجتماعی و فضایی و سرمایه اجتماعی برای تبیین میزان توسعه انسانی در استان ها استفاده شد.در برنامه های توسعه هم قبل از انقلاب و هم بعد از انقلاب اقداماتی به منظور تقویت برنامه ریزی منطقه ای صورت گرفته بود ولی برنامه های سوم و چهارم توسعه بعد از انقلاب نقطه عطفی در برنامه ریزی های منطقه ای محسوب می شوند؛ چرا که توجه اساسی به تقویت نظام برنامه ریزی در استان ها صورت گرفت و به لحاظ ساختاری شکل قانونی در نظام اجرایی و اداری پیدا کرد. همچنین وضعیت توسعه منطقه ای از نظر متغیرهای توسعه اقتصادی، سرمایه اجتماعی و نابرابری اجتماعی و فضایی و تاثیر آن ها بر روی توسعه انسانی مورد بررسی قرار گرفت که متغیرهای مستقل حدود 47 درصد واریانس متغیر توسعه انسانی (وابسته) را تبیین می کنند.

این مقاله با هدف فهم برساخت اجتماعی اجرای مهریه در میان زنان درگیر با این مساله و انگیزه های اصلی آنان از انجام چنین عملی و با بکار گیری روش های تحقیق کیفی به وی‍ژه «نظریه بنیانی» صورت گرفته است. به منظور نیل به چنین هدفی، 26 نفر از زنان درگیر با مساله اجرای مهریه که در یکی از شعب دادگاه خانواده شهر شیراز تشکیل پرونده داده و حاضر به مشارکت در این پژوهش بودند، با استفاده از مصاحبه های کیفی و عمیق مورد مطالعه قرار گرفته اند. یافته های تحقیق نشان می دهد که زنان درگیر با مساله اجرای مهریه، روایت های گوناگونی از این موضوع و همچنین انگیزه های خود در به اجرا گذاردن آن داشته و مهریه را به مثابه ابزاری برای دستیابی به حقوق نانوشته خود تلقی می نمایند. این زنان همچنین راه حل اصلی بهبود وضعیت زنان ایرانی و محو نابرابری های موجود جنسیتی را خوانش مجدد و تجدیدنظر اساسی در مواد قانونی مربوط به زنان به ویژه در زمینه ازدواج و طلاق می دانند.

سرمايه هاي اقتصادي، فرهنگي و اجتماعي جزو منابع ارزشمند در هر جامعه اي محسوب مي شوند. بنابر نظريات جامعه شناسان تركيب اين سرمايه ها پايگاه اقتصادي - اجتماعي فرد را تعيين مي كند. ميزان برخورداري افراد از اين سرمايه ها محل قرارگيري افراد را در فضاي اجتماعي مشخص مي نمايد. همچنين طبق ديدگاه جامعه شناسي شناخت نوع نگرش افراد نسبت به مسائل مختلف از پايگاه اقتصادي - اجتماعي آنها نشات مي گيرد. در واقع نگرش افراد به مسائل اجتماعي به ميزان برخورداري آن ها از سرمايه هاي اقتصادي، فرهنگي و اجتماعي بستگي دارد. از طرفي عدالت اجتماعي چيزي جز چگونگي توزيع اين سرمايه ها نيست. همواره نظريه پردازان عدالت اجتماعي به دنبال ارائه راهي براي چگونگي توزيع اين سرمايه ها بوده اند، تا جامعه اي ايده آل پايه ريزي كنند. در اين پژوهش ديدگاه هاي نظري به عدالت اجتماعي در چهار رويكرد نياز، برابري، انصاف و فردگرايي اقتصادي دسته بندي شده اند و رابطه پايگاه اجتماعي فرد با نوع نگرش او به عدالت اجتماعي با استفاده از مقياس راسينسكي مورد بررسي قرار گرفته است. اين تحقيق در بين 371 نفر از دانشجويان مقطع كارشناسي دانشگاه علامه طباطبايي انجام شده است. نمونه گيري به صورت سهميه اي بوده و در هر دانشكده با توجه به نسبت جنسي دانشجويان تفكيك صورت گرفته است. يافته ها و نتايج تحقيق حاكي از وجود رابطه بين نوع نگرش فرد به عدالت اجتماعي و برخورداري از انواع سرمايه است. در اين بين نقش سرمايه اقتصادي و فرهنگي پررنگ تر از سرمايه اجتماعي است. گرايش افراد نمونه بيشتر به رويكردهاي برابري خواهي بوده است تا تناسب. اما در مجموع، افراد در پايگاه هاي بالاتر به رويكرد فردگرايي اقتصادي گرايش بيشتري داشته اند. افرادي كه سرمايه اقتصادي بيشتري داشته اند به رويكرد فردگرايي اقتصادي و افرادي كه سرمايه فرهنگي بيشتر داشته اند كمتر به رويكردهاي تناسب گرايش داشته اند. همچنين افراد با سرمايه اجتماعي بالا به رويكرد انصاف گرايش بيشتري نشان داده اند. جنسيت و سن نيز در شكل گيري نگرش افراد موثر بوده اند. ضمن اينكه جامعه مورد بررسي از سرمايه اقتصادي نسبتا بالا، سرمايه فرهنگي متوسط و سرمايه اجتماعي پايين برخوردار بوده اند.