جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

این مقاله به بررسی کاربردهای مهم تئوری نمایندگی (کارگزاری) در حسابداری مدیریت می پردازد. ابتدا ساختار نظریه تئوری نمایندگی مورد بحث قرار می گیرد. سپس چهار کاربرد مهم آن تشریح می شود: 1- جنبه های نظری 2- جنبه های عملی؛ 3- مدارک تجربی و 4- نقش فرهنگ. چنین نتیجه گیری می شود که تئوری نمایندگی پیشرفت های زیادی در زمینه های تئوریکی و تعیین قراردادهای استخدامی بهینه و ایجاد انگیزش نموده است. این تئوری هم چنین مبنای علمی جهت به کارگیری فن های مهم حسابداری مدیریت از قبیل ارزیابی عملیات مدیران، اعطای پاداش، بودجه بندی و تضاد منافع و مشارکت در ریسک را فراهم کرده است. تحقیقات تجربی تئوری نمایندگی مدارک و مستندات قوی وعلمی را نیز در زمینه های گوناگون حسابداری مدیریت، ارایه نموده است. در این میان، نقش فرهنگ نیز مهم است و باعث شده تا بعضی از فرض های تئوری نمایندگی، مورد تجدید نظر قرار گیرند.

تاکنون در بیشتر تحقیقات انجام گرفته، در باب پیوند میان متغیرهای حسابداری و قیمت سهام شرکت های فرض کارآیی بازار پذیرفته شده است. پرسش اساسی در این تحقیق آن است که آیا مساله ناکارآمدی (و یا احتمال ناکارآمدی) باعث ایجاد تفاوت در نتیجه تحقیقات پیشین خواهد شد. در این تحقیق، ابتدا به تجزیه و تحلیل تاثیر ناکارآمدی بازار بر روی ضرایب رگرسیون به دست آمده از تحقیقات پرداخته می شود. در ادامه، نمونه ای معرفی می شود که هدف اصلی آن، کمک به دستیابی شواهد بهتر در روابط متغیرهای حسابداری و بازده سهام شرکت ها است. سپس دو مطالعه انجام شده پیشین، به کمک الگوی جدید در بازار بورس اوراق بهادار تهران، مورد آزمون قرار می گیرد. یکی سنجش دو متغیر سود و ارزش دفتری و دیگری اجزای نقدی و تعهدی سود با قیمت بازده سهام شرکت ها است. اطلاعات به دست آمده از 91 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، در طی سال های (1377-82) و روش استفاده از داده ها، ترکیبی است. نتایج نشان می دهد که با وجود این که توان سود نسبت به ارزش دفتری در سنجش با بازده و قیمت سهام بیشتر (کمتر) است؛ اما به جز یک مورد با تعدیل متغیر وابسته بر اساس الگوی جدید، نمی توان گفت که توان متغیرهای مستقل سود، ارزش دفتری نسبت به متغیر بازده تعدیل یافته، افزایش یافته است. سنجش میان اجزای نقدی و تعهدی سود نیز نتیجه مشابهی را نشان می دهد. بنابراین، الگوی جدید، دارای تاثیر قابل ملاحظه ای بر روی ضرایب به دست آمده از رگرسیون های یک متغیره و چند متغیره در بازار ایران نیست.

این پژوهش رابطه بین برخی متغیرهای بنیادی حسابداری و بازده سهام را بررسی و مدلی برای پیش بینی ارایه کرده است. داده های پژوهشی ترکیبی از متغیرهای مالی و غیرمالی 51 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در خلال 5 سال (60 ماه) اخیر می باشد. متغیرهای پژوهش در بر گیرنده تغییرات در سودآوری، دارایی ها و نوع گزارش حسابرس مستقل می باشد (روی هم نه متغیر). تغییر در هر یک از متغیرهای گزینشی برای هر شرکت در هر سال به علایم خوب (بد) طبقه بندی و امتیاز یک (صفر) به آن ها اختصاص یافته است. مجموعه امتیاز اکتسابی هر شرکت (بیشتر از 9 امتیاز) وضعیت قوت شرکت را نشان می دهد. این مجموعه در مدل پژوهش امتیاز مالی نامیده شده است. نتیجه پژوهش نشان داد که تغییر در سودآوری، جمع دارایی ها و نوع گزارش حسابرس با بازده غیر عادی سهام رابطه معنی داری دارد. سه متغیر یاد شده 48 درصد تغیرات در بازده غیرعادی را توضیح می دهند. هم چنین به منظور بهبود مدل ارایه شده، اثر تورم در سال های انتخابی نشان داد که در دوره های مالی با تورم بالا، ضریب تعدیل شده همبستگی از 48 درصد به 59 درصد افزایش یافت، ولی در دوره های مالی با تورم پایین، میزان همبستگی تغییر با اهمیتی نکرد.

این مقاله، به بررسی ارتباط اطلاعات حسابداری با ریسک بازار شرکت ها در ایران پرداخته است. در این تحقیق رابطه تعدادی از نسبت های مالی از جمله نسبت دارایی جاری به بدهی جاری، سود خالص به حقوق صاحبان سهام، فروش به حقوق صاحبان سهام و جمع دارایی ها که به عنوان نمادهایی از اطلاعات حسابداری انتخاب شده اند با ریسک بازار (سیستماتیک) شرکت های پذیرفته شده در سازمان بورس اوراق بهادار تهران، مورد آزمون قرار گرفته است. فرضیه های تحقیق از طریق روش های آماری رگرسیون خطی ساده و چندگانه، آزمون تی استیودنت مورد آزمون قرار گرفته است.نتایج تحقیق نشان می دهد که بین اطلاعات حسابداری با ریسک بازار شرکت ها، رابطه معنی داری وجود ندارد. این موضوع نشان می دهد که در ایران اطلاعات تاریخی حسابداری به طور کامل در قیمت اوراق بهادار انعکاس نمی یابند. به بیان دیگر بورس اوراق بهادار تهران، از کارآیی لازم برخوردار نیست.

طراحی و استقرار مدل اندازه گیری ریسک اعتباری در نظام بانکی نقش کارآمدی را در راستای بالا بردن بهره وری بانک های کشور در تخصیص بهینه منابع خواهد داشت. در این مقاله تلاش شد تا کارآیی مدل های احتمالی خطی، لجستیک و شبکه های عصبی مصنوعی برای پیش بینی ریسک اعتباری مشتریان نظام بانکی کشور، مورد بررسی قرار گیرد. متغیرهای پیش بینی کننده در این مدل ها، نسبت های مالی وام گیرندگان بوده که معنی داری ارتباط آن ها با ریسک اعتباری از آزمون های آماری مناسب تایید شد. با استفاده از داده های مالی و اعتباری 316 نفر از مشتریان حقوقی بانک های کشور مدل های یاد شده طراحی و مورد آزمون کارآیی قرار گرفت. نتیجه های به دست آمده بیانگیر این است که ارتباط بین متغیرها در مدل پیش بینی ریسک اعتباری به صورت خطی نبوده و تابع های نمایی و سیگموئید مناسب ترین مدل های پیش بینی ریسک اعتبار محسوب می شوند. بیشترین کارآیی برای پیش بینی ریسک اعتباری به ترتیب مربوط به شبکه های عصبی مصنوعی و مدل لجستیک می باشد.

این تحقیق، به بررسی کاربرد روش های تحلیلی در حسابرسی پرداخته است. بدین منظور، کاربرد روش های تحلیلی در سه مرحله، برنامه ریزی، آزمون محتوا و بررسی نهایی صورت های مالی توسط حسابداران رسمی شاغل عضو جامعه حسابداران رسمی ایران مورد آزمون قرار گرفته است. یافته های تحقیق نشان می دهد که کلیه اعضای جامعه حسابداران رسمی به استثنای حسابداران رسمی شاغل انفرادی، کاربرد روش های یاد شده را، در مراحل برنامه ریزی، آزمون محتوا و بررسی نهایی صورت های مالی تایید می کنند؛ ولی حسابداران رسمی شاغل انفرادی، ضمن تایید کاربرد روش های تحلیلی در مراحل برنامه ریزی و آزمون محتوا، کاربرد روش های تحلیلی را در بررسی نهایی صورت های مالی تایید نکرده اند.

این تحقیق با موضوع «بهینه سازی سبد سرمایه گذاری، با استفاده از روش های برنامه ریزی خطی و ارایه یک مدل کاربردی»، سعی دارد با در نظر گرفتن دانش مدیریت مالی و سرمایه گذاری جهت ارزیابی ریسک و بازده، به تجزیه و تحلیل نقاط قوت و ضعف مدل مبنا که توسط اسپرانزا، در سال 1995 برای به کارگیری در بازار سهام میلان ایتالیا ارایه شده، بپردازد و بر این اساس، مدلی جدید را در قالب برنامه ریزی خطی جهت بهینه سازی سبد سرمایه گذاری با در نظر گرفتن نرخ بازده مورد انتظار و حداقل ریسک طراحی نماید.مدل پیشنهادی، انواع مختلف سرمایه گذاری هایی را بررسی می کند که یک سرمایه گذار می تواند و تمایل دارد جهت تشکیل سبد سرمایه گذاری خود، آن ها را مورد ملاحظه قرار دهد. در نهایت، برای حل این مدل، یک روش پیشنهادی ارایه و روی یک مثال واقعی اجرا و تحلیل می شود، به طور نمونه نتایج نهایی، اطلاعات بازار سهام میلان نشان داده اند که مدل جدید، در زمان بسیار کوتاه تری قابل حل می باشد. در صورتی که مدل مبنا با نرخ بازده مورد انتظار %12، قادر به حل مساله ای با 14 نوع سهام بیشتر نبود. مدل جدید، مساله ای با تعداد 20 نوع سهام مورد استفاده تحقیق را، به راحتی و در زمانی بسیار کوتاه حل می نماید. افزون بر کوتاه تر شدن زمان حل، بر اساس نتایج این تحقیق، مدل جدید ریسک نامطلوب را، به میزان بسیار زیادی در مقایسه با مدل مبنا، کاهش داده؛ به گونه ای که این روند با افزایش تعداد سهام مورد مطالعه، به صورت پله ای و نزولی ادامه می یابد.