جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

بیش از یکصد سال است که زبان شناسان غربی و شرقی مبادرت به تحقیق و تفحص درباره ی متون قدیم اوستای نموده، نظریات و تفسیرهای مختلفی را در این راستا ارایه کرده اند. گرچه این تفاسیر در خور توجه اند،‌ اما بسیاری از نکات مذهبی موجود در این متون،‌ هنوز مجهول و ناشناخته باقی مانده است.هدف از پژوهش حاضر، بررسی گاهان از دو جنبه ی زبان شناسی و مذهبی است. از لحاظ زبان شناسی، چگونگی نگارش متون گاهانی و بخش های پنج گانه ی آن،‌ بررسی شده و جنبه ی مذهبی آن، که موضوع اصلی در این پژوهش است، به معرفی اهورامزدا به عنوان خدای یگانه و آفرینش جلوه هایش درگاهان، می پردازد.تالیف گاهان به عنوان سروده های زردشت، دقیقا مربوط به زمانی است که «خدا» در اندیشه ی مردم به گونه ای انتزاعی درآمده بود و تاکید زردشت بر یکتا پرستی، از میان این نصوص کهن کاملا به چشم می خورد. «سپند مینو»، «اشه»، «وهومنه» و «آرمییتی»، عناصر الهی و قابل پرستشی هستند که درگاهان به عنوان جلوه های اهورا مزدا مطرح شده و آفریده ی او به شمار می روند. آنها دارای مقاوم الوهیت اند و به عنوان هسته ی مرکزی آیینی،‌ پدیده های الهی کم اهمیت و بالقوه ای- که در یسن هفته ها نیز حضور می یابند- تابع آنها می شوند. بعدا در اوستای متاخر آنها نام «امشاسپندان» را به خود می گیرند.

هدف از تحقیق حاضر اولا بررسی روش های آموزش زبان در مراکز آموزش انگلیسی شهر شیراز بود. دومین هدف تحقیق ارزیابی میزان موفقیت روش های بکارگرفته شده از دیدگاه مدرسین، مسوولین آموزش و زبان آموزان این موسسه ها بود. براساس نتایج بدست آمده پیشنهادهایی کاربردی برای بهبود کیفیت امر آموزش زبان انگلیسی در این گونه موسسه ها ارایه شده است. از میان 28 مرکز آموزش زبان پسرانه در شهر شیراز،‌ پنج آموزشگاه جهت پژوهش انتخاب شد. جهت مشاهده و ثبت فعالیت هایی که در کلاس های سطوح پیشرفته بزرگسالان این آموزشگاه ها (17 کلاس) فرم مشاهده کلاس مورد استفاده قرار گرفت. همچنین پرسشنامه ای که شامل پنج متغیر بود به زبان آموزان (205 نفر) داده شد. علاوه بر این، مدرسین (17 نفر) و مسوولین آموزش (5 نفر) این مراکز مصاحبه شدند.تمامی داده های بدست آمده با استفاده از میانگین، انحراف استاندارد،‌ فراوانی و درصد مورد تجزیه و تحلیل توصیفی قرار گرفت. علاوه بر این، داده های بدست آمده از پرسشنامه زبان آموزان بوسیله آزمون مربع خی مورد تجزیه و تحلیل استنباطی قرار گرفت.نتایج پژوهش نشان داد که الف. بطور کلی روش های آموزش زبان انگلیسی در موسسه های شهر شیراز شاخص هایی بهره می گیرند که متناسب با اصول روش ارتباطی است. ب. مطالب کمک درسی بیشتری در این مراکز مورد نیاز می باشد. ج. مشکل بودن مهارت نوشتاری موجب گردیده تا این مهارت غالبا در موسسه ها نادیده گرفته شود.

گویش بهبهانی، گویش قدیمی و غالب مردم این شهر می باشد و از جمله گروه زبان های ایرانی جنوب غربی محسوب می شود. این مقاله بطور کلی به توصیف دستگاه فعل و نقش و جای قرارگرفتن شناسه های فعلی، ضمایر پیوسته ی شخصی و روابط آنها در این گویش می پردازد. لازم یا متعدی بودن افعال در زمان های دستوری حال و گذشته،‌دو الگوی متفاوت دستوری را برای صرف افعال از لحاظ شناسه های فعلی، ‌وندها یا ضمایر شخصی پیوسته و حتی ضمایر فاعلی جدا ارایه می دهد. الگوی اول شامل افعال لازم (ساخت حال و گذشته) و متعدی (ساخت حال) می شود که در صرف آنها در ساخت های مورد نظر، از الگوی دستوری مشترکی پیروی می کنند. الگوی دوم شامل افعال متعدی در ساخت های گذشته می شود. برخلاف الگوی اول در صرف این افعال، شناسه ها، ضمایر پیوسته شخصی و ضمایر فاعلی جدای ویژه ای به کاربرده می شود. این ویژگی باعث شده است که گویش بهبهانی از جمله گویش های "ارگتیو" به شمار آید.

هدف از این تحقیق، تحلیل محتوای آزمون اختصاصی گروه آزمایش زبان انگلیسی، در آ‍زمون سراسری سال 82 و بررسی دشواری ها و نارسایی های این آ‍زمون است. متناسب با یافته های بدست آمده،‌ راهکارهای مناسب جهت رفع دشواری ها و نارسایی های آزمون ارایه می شود. نتایج تحقیق نشان دهنده این است که آزمون از روایی مناسبی برخوردار نیست و از لحاظ اصول درست آزمون سازی، دارای کاستی های زیادی می باشد.

"ساخت اضافه" بعنوان یکی از ساخت های نحوی زبان فارسی پیوسته مورد توجه دستوریان و زبان شناسان بوده است و از دیدگاه های گوناگون مورد بررسی قرار گرفته است. آنچه این ساخت را از دیگر ساخت های نحوی فارسی متمایز ساخته است، ویژگی های منحصر به فرد آن است که توسط اهل فن و براساس پایگاه های نظری مختلف تجزیه و تحلیل شده است. این مقاله، ساخت اضافه را از مقوله ای کارکردی (functional category) که هم سطح دیگر گروه های پیشینه (XPs) قرار دارد فرض می کند که آن را "گروه اضافه" (Ezafe Phrase) یا (EzP) می نامد. هسته گروه اضافه تکواژی که از نظر آوایی بصورت ye e یا تهی Ø جلوه گر می شود. این تکواژ، وقوع بیش از یک متمم (Complement) را در گروه های اسمی (NPs) و گروه های صفتی (APs) میسر می سازد. این پژوهش رویکرد کمینه گرا (چامسکی 1995، 2000، 2001) را راهنمای عمل قرار داده است. این رویکرد همراه با قاعده تطابق خطی (Linear Correspondence Axiom:LCA) که توسط "کین" (1994) ارایه شده و ارتباط ساخت سلسله مراتبی و نظم خطی را می آزماید، راهنمای عمل این پژوهش است. این مقاله پس از بررسی دقیق این ساخت، به این نتیجه می رسد که "گروه اضافه" همان گونه که قاعده تطابق خطی (LCA) پیشنهاد می کند از ساخت مخصص هسته- متمم SPee-Head-Comp پیروی می کند.

تحقیق حاضر تاثیرات نگرش، انگیزه و سال تحصیلی را بر استفاده از راهبردهای یادگیری زبان توسط دانشجویان ایرانی رشته ی زبان انگلیسی بعنوان زبان خارجی مورد مطالعه قرار داده است. شرکت کنندگان در این تحقیق 126 دانشجوی سال اول و چهارم بودند که در دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز در رشته های مترجمی زبان انگلیسی و دبیری زبان انگلیسی مشغول به تحصیل بودند. دو ابزار جهت گردآوری اطلاعات لازم بکار برده شد: یک پرسشنامه راهبردی 50 فقره ای و یک پرسشنامه جهت جمع آوری اطلاعات شخصی نظیر نگرش، انگیزه و سال تحصیلی. در هر دو پرسشنامه از مدل سنجش لیکرت استفاده شده است.تجزیه و تحلیل نتایج نشانگر این بود که شرکت کنندگان در این تحقیق راهبردی های فراادراکی، اجتماعی،‌ عاطفی و جبرانی را بیش از راهبردهای حافظه ای و ادراکی مورد استفاده قرار داده اند. مضافا به اینکه در این مطالعه نگرش در استفاده ی از راهبردهای یادگیری از تاثیر بسزایی برخوردار بود. بدین معنی که یادگیرندگان با نگرش مثبت از راهبردهای ذکرشده بیشتر از یادگیرندگان با نگرش منفی استفاده می کردند. از نظر انگیزه دانشجویانی که از انگیزه ی درونی برخوردار بودند نسبت به دانشجویانی که دارای انگیزه ی ابزاری بودند از بکارگیری راهبردهای یادگیری بیشتر استفاده می نمودند. بعلاوه سال تحصیلی تاثیر معناداری بر استفاده از راهبردهای یادگیری زبان به طور کلی داشته است. بدین معنی که دانشجویان سال آخر در مقایسه با دانشجویان سال آخر در مقایسه با دانشجویان سال اول از این راهبردها استفاده ی بیشتری می کرده اند.

پژوهش حاضر در پی  بررسی تاثیر ایجاز و اختصار در خواندن و درک مطلب فارسی است. برای دست یابی به این هدف، ابتدا چهار متن روزنامه ای به عنوان متن اصلی انتخاب شد و سپس موارد اطناب و حشو آنها حذف و تعدیل گردید. نتیجه ی این حذف و تعدیل فراهم شدن چهار متن کاهش یافته بود. درگام بعد، آزمون تک (C-Test) برای هر دو متن اصلی و کاهش یافته تهیه شد. آزمودنی های تحقیق، 528 دانش آموز پسر دبیرستان های ناحیه ی 2 آموزش و پرورش شیراز بودند که به نصف آنها آزمون متن اصلی و به نصف دیگر، آزمون متن کاهش یافته داده شد. پس از یک هفته، آزمون گروه نخست به گروه دوم و آ‍زمون گروه دوم به گروه نخست داده شد. نتایج تحقیق نشان داد که میانگین نمرات آزمون اصلی 80 و میانگین نمرات آزمون متن کاهش یافته 85 و تفاوت میانگین ها با 95%‌ اطمینان معنی دار بود. نتیجه اینکه درک متن دارای ایجاز و اختصار، بهتر صورت گرفت.

در این مقاله هارولدپینتر نمایشنامه نویس معاصر انگلیسی به عنوان یکی از بانیان تیاتر پوچ گرایی معرفی شده است و بحث شده که درعین پوچ گرا بودن، آثار وی از فلسفه اگزیستانسیالیسیم نیز بهره فراوانی برده است. در نمایشنامه های وی به اسم "پیشخدمت گنگ"، "گنگ" و "جشن تولد" شخصیت ها با پوچی در ابعاد مختلف روبرو می شوند. این پوچی بعضی اوقات خنده دار است ولی هدف پینتر آن است که به واقعیت برسد. جنبه دیگر نمایشنامه های وی اگزیستانسیالیسیم است. شخصیت های پینتر دیدی چند وجهی از زندگی ارایه می دهند.

مفهوم ’اشاره‘ (deixis) موضوعی بسیار مهم در کاربرد شناسی زبان محسوب می شود که توجه محققین فراوانی را در حوزه های مختلف از جمله فلسفه، مردم شناسی، و زبان شناسی بخود معطوف داشته است. با این وجود، باب پژوهش درباره آن همچنان گشوده مانده است. مهمتر اینکه تاکنون مطالعه جدی پیرامون پدیده ’اشاره‘ در زبان فارسی انجام نگرفته است. از آنجایی که زمان های دستوری مطلق (absolute tense) یکی از مقوله های ’اشاره‘ محسوب می گردند، مطالعه حاضر سعی دارد با تمرکز بر روی دو کاربرد نشاندار زمان دستوری گذشته زبان فارسی (یعنی کاربرد گذشته برای بیان آینده متقن و کاربرد گذشته برای بیان الزام و هشدار) ابعاد اشاره ای و ذهنی آنها را تشریح و تحلیل نماید. به عبارت روشن تر، استدلال مقاله حاضر این است که تنها براساس دو اصل کابرد شناسی زبان یعنی پدیده ’اشاره‘ و ’ذهنیت‘ می توان کاربرد زمان گذشته را برای بیان مفهوم آینده حتمی و الزام توجیه نمود. نویسنده این مقاله علاوه بر استدلال های معناشناختی و کاربرد شناختی، گاهی اوقات از تحلیل های اجتماعی و فرهنگی نیز کمک گرفته است.

زبان فارسی بازمانده فارسی میانه یا پهلوی و آن زبان بازمانده فارسی باستان است. فارسی میانه ترفانی گونه ای از فارسی میانه است که متون مانوی بدان نوشته شده است. به گونه ای از پهلوی اشکانی که متون مانوی بدان نوشته شده است، پهلوی اشکانی ترفانی گویند. عنوان ترفانی منسوب به جایی است که متون مانوی در آنجا یافته شده اند. هدف این مقاله بررسی ساختار دستوری فعل در فارسی میانه ترفانی و پهلوی اشکانی ترفانی و چگونگی تحول آن از صورت ایرانی باستان است.