جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

پژوهش های متعدد نشان از آن داشته است که «خودنظم دهی در یادگیری» علاوه بر آگاهی از راهبردهای متنوع و موثر یادگیری، مستلزم برخورداری از الگوهای سازگارانه انگیزشی است. از این رو بررسی روابط پیچیده بین باورهای انگیزشی و راهبردهای خود نظم ده در حوزه های مختلف دانش، جایگاهی ویژه در پژوهش های تربیتی دارد. هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه باورهای انگیزشی و راهبردهای خودنظم ده در درس ریاضی بود. بدین منظور 301 دانشجوی مقطع کارشناسی (125 دختر و 176 پسر) با میانگین سنی 20 سال از دانشکده های مهندسی، علوم، کشاورزی و ادبیات و علوم انسانی دانشگاه شیراز انتخاب شدند که همگی در کلاس های ریاضی عمومی شرکت داشتند. انتخاب آزمودنیها به طریق خوشه ای تصادفی بود. ابزار سنجش در پژوهش حاضر گونه شماره 3 «پرسشنامه راهبردهای انگیزشی برای یادگیری» (M.S.L.Q.) به عنوان ابزار سنجش به کار گرفته شد، که قبلا در فرهنگ ایرانی مورد اعتباریابی قرار گرفته بود و نتایج نشان داد که این پرسشنامه دارای 6 مولفه «انگیزشی» و 4 راهبرد «خودنظم ده» است. ضرائب آلفا کرونباخ برای مولفه های این پرسشنامه بین 0.88 تا 0.56 به دست آمد. در مجموع یافته های این پژوهش وجود رابطه بین باورهای انگیزشی و راهبردهای خودنظم ده در درس ریاضی دانشجویان را مورد تایید قرار داد و این نتایج در پرتو یافته های مطالعات پیشین، مورد بحث قرار گرفت و از کاربردهای تربیتی آن سخن به میان آمد.

این پژوهش با هدف «ارزیابی اثربخشی روش مداخله ای حل مشکل خانوادگی بر کاهش ناسازگاری زوجین» انجام شده است. جامعه آماری پژوهش را زوجین ساکن شهر تهران تشکیل داده اند. برای اجرای پژوهش ابتدا وضعیت سازگاری زناشویی 450 زوج که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده بودند با استفاده از «مقیاس رضایت زناشویی انریچ» بررسی شد. سپس در مرحله دوم تعداد 80 زوج که دارای ناسازگاری زناشویی بودند از بین آنها انتخاب و بطور تصادفی به دو گروه آزمایشی و کنترل تقسیم شدند. آنگاه روش حل مشکل خانوادگی به مدت 15 ساعت طی 11 جلسه بر روی گروه آزمایشی اجرا شد. اطلاعات لازم برای بررسی نتایج از طریق پیش آزمون و پس آزمون پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ و «پرسشنامه حل مشکل خانوادگی» جمع آوری شد. داده های تحقیق با استفاده از آزمون t گروههای مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل نشان داد که روش مداخله ای حل مشکل خانوادگی به ترتیب در ابعاد ارتباط دوتایی، حل تعارضات، روابط جنسی، موضوعات شخصیتی و ارتباط با اقوام و دوستان موجب کاهش ناسازگاری زناشویی می شود. بر اساس نتایج این تحقیق پیشنهاد می شود مشاوران و درمانگران در کمک به زوجین، روش مداخله ای خود را بر حسب نوع ابعاد ناسازگاری انتخاب کنند.