جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

انگیزۀ و هدف اصلی تامس کوهن از تدوین کتاب ساختار انقلاب­های علمی، ارائه تحلیلی در حوزۀ تاریخ فلسفۀ علم و تبیین دگرگونی­ ها و استمرار نهاد علم است. کوهن که تحصیلات خودش را در فیزیک (مهندسی هیدرولیک) تا درجه دکتری به ­پایان رسانده، بیش‌تر به تاریخ فلسفۀ علم (یا به­ گفته بعضی، تاریخ و فلسفۀ علم) گرایش داشت. او تحت‌تاثیر آموزه­ های افرادی مانند ماکس پلانک، الکساندر کوَیره و جیمز کاننت (رئیس دانشگاه هاروارد در زمان تحصیل نویسنده در آن دانشگاه) به این گرایش علاقه‌مند شد. علاوه بر این افراد، لودویگ ویتگنشتاین و استنلی کَیول بر کوهن و علاقه‌مندی او به رویکرد هرمنیوتیک بسیار موثر بودند. او در این کتاب، که در زمان خود (دهۀ 1960) کاری به ­واقع نوآورانه بود، مفاهیم مهمی را به­ کار می­ گیرد که شاید مهم‌ترین آن­ها ”پارادایم“ و ”اجتماع علمی“ باشد. مناسباتی که کوهن بین این دو مفهوم بیان نموده در توسعه جامعه­ شناسی علم تاثیر فراوان داشته است. هدف اصلی این مقاله، بازخوانی نقادانۀ این اثر مهم از دید جامعه ­شناختی است.