جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

پیدایش جریان صهیونیسم و جریانهای مربوط به وهابیت از جمله داعش مربوط به دورة معاصر باز می‌گردد. پرسش اصلی پژوهش این است که وجوه اشتراک صهیونیسم و داعش چیست؟ در پاسخ می‌توان گفت: صهیونیسم و جریان افراطی تکفیری داعش دارای وجوه اشتراک زیادی هستند که از جهات مختلف آنها را به هم نزدیک می‌کند، از جمله: کیفیت و ترکیب جمعیتی جمع‌آوری شده از اقصی نقاط جهان، برتری‌طلبی، نژادپرستی، دست پروردگی استعمار، نقش غرب در ایجاد این دو غده سرطانی، بخشی‌نگری به دین براساس منافع خویش، تطابق راهبردهای سیاسی صهیونیسم و داعشیسم، ثروت اندوزی، تعهد بر عدم مزاحمت و برخورد با یکدیگر و تعهد بر همکاری‌های متقابل، مبارزه و مقابله با مقاومت اسلامی در منطقه، مشترک بودن دوستان و حامیان آنها، وحشت آفرینی، تهدید و ارعاب، بهره‌مند شدن از کمک‌های امریکا و تکیه بر ابزار تبلیغاتی مبنی بر اینکه مبنای اعتقادی هردو جریان تروریستی «هدف وسیله را توجیه می­کند». روش تحقیق در این پژوهش، توصیفی- تحلیلی است.

القاعده یک گروه انحرافی تندرو در جوامع اسلامی با منشأ فکری و ایدئولوژی وهابیت و سلفیت است که جوامع اسلامی را با بحران پدیده شوم تکفیری مواجه نموده است . در تشکیل آن علاوه بر اشخاص که رهبری و مدیریت سازمان را عهده‌دار بودند، دولت‌های آمریکا، عربستان و پاکستان به عنوان سه ضلع ملث فکری، سیاسی و ابزاری نیز همکاری بسیار موثری داشتند،‌ اگرچه رابطه­ی این سازمان پس از جنگ با شوروی در ظاهر با حامیان گذشته­ی خود به سردی گراییده و سه دولت مذکور، به ویژه آمریکا در ظاهر دست از حمایت القاعده برداشته، اما واقعیت نه تنها خلاف این امر را ثابت می‌کند؛ بلکه نشان دهنده­ی این امر است که القاعده به نوعی استراتژی جدید استعمارگران در منطقه­ی خاورمیانه و ایجاد اختلاف در بین جوامع اسلامی برای تضعیف وتحت سلطه درآوردن بلاد اسلامی و به وجود آوردن گروه­های انحرافی و ایجاد انحراف در مسیر دین اسلام و از بین بردن روحیه انقلابی شیعیان در مقابل استعمارگران است.

انقلاب اسلامی ایران از متمایزترین و شاخص‌ترین انقلاب­های جهان است که در قرن بیستم؛ در بهت و حیرت تمامی تحلیل‌گران، برنامه‌ریزان و سازمان‌های جاسوسی و اطلاعاتی دنیای استکبار به وقوع پیوست. از سوی دیگر، یکی از کشورهای که در این اواخر پدیده انقلاب را تجربه نموده است کشور تونس است. سلسله‌ای تظاهرات گسترده اجتماعی (۲۰۱۰–۲۰۱۱) سرانجام منجر به انقلاب معروف به «یاسمین »در تونس گردید. در نوشتار پیش رو در پی مقایسه زمینه‌ها، اهداف و دستاوردهای این انقلاب با انقلاب یاسمین تونس هستیم و تلاش خواهیم نمود به این پرسش پاسخ دهیم که انقلاب یاسمین تونس در مقایسه با انقلاب اسلامی ایران چه شباهت‌ها و تفاوت‌هایی در زمینه‌ها، اهداف و دستاوردهایش دارد؟ نتیجه مطالعات و اطلاعات موجود نشان می‌دهد که انقلاب تونس شباهت‌ها و اشتراک‌های فراوانی با انقلاب اسلامی در ایران دارد و در بسیاری از موارد متأثر از آن نیز هست. با وجود شباهت‌های بسیار بین هر دو انقلاب، تفاوت‌های آنان نیز فراوان است و قابل مقایسه با شباهت­های آن دو نیستند. تفاوت و اختلاف هردو انقلاب در اهداف و دستاودرها چشم­گیر و آشکار دیده می‌شود که مهم‌ترین آن نبود رهبری واحد و متمرکز، فقدان ایدئولوژی و گرایش‌های دینی، عدم استقلال و به ویژه استقلال سیاسی هستند.

اقدامات کشور‌های عربی در چند سال اخیر همواره در راستای انزوای سیاسی ایران در منطقه بوده است. ناتوی عربی پروژه ای با ماهیت نظامی، امنیتی و ایران ستیزانه جهت ممانعت از گسترش نفوذ مشروع ایران در منطقه و در تداوم طرح‌های پیشین ضد ایرانی همچون، پیمان 2+6، دکترین ریگان و ترکیب عملیاتی سپر صحرا و نیروی واکنش سریع (R.D.F) است که توسط آمریکا در منطقه دنبال شدند. ترس کشورهای مرتجع عربی از پیامدهای بیداری اسلامی از سال 2011م، وقوع برخی تعارضات و درگیری‌های سیاسی، وقوع جنگ‌های نیابتی در منطقه و پیروزی‌های محور مقاومت باعث شده است که کشورهای مرتجع عربی نظیر عربستان سعودی انگیزه بیشتری برای اجرایی کردن این طرح که ایده آن آمریکایی است، داشته باشند. از دید آمریکا و رژیم صهیونیستی، ایران بیش از هر چیز یک تهدید ژئوپلیتیکی است که باید برای آن یک «پاسخ ژئوپلیتیکی» فراهم کرد. بر اساس این طرح، عملا وظیفه اصلی مقابله با ایران به بازیگران محلی و متحدان منطقه‌ای آمریکا واگذار می‌شود. ائتلاف محافظه کار،رژیم صهیونیستی و آمریکا را نیز می‌توان «چرخ پره‌ای» نامید، بدان معنا که ایالات متحده به مثابه چرخ و محور ائتلاف عمل می‌کند و عرب‌ها و رژیم صهیونیستی با همراهی آن به پره‌های این ائتلاف شکل می‌دهند و سعی در موازنه‌گری در برابر ایران دارند. در این مقاله با روش توصیفی و تحلیلی تلاش شده است تا اهداف ائتلاف محافظه کار، رژیم صهیونیستی و آمریکا از طرح ناتوی عربی در منطقه غرب آسیا را بررسی و تحلیل کند.

با موج تحولات منطقه‌ای گمان می‌رفت؛ انقلاب سرنوشت سازی در یمن رقم بخورد که با حمایت غرب و اسرائیل از عربستان این تحولات سرنوشت دیگری پیدا کرد و مانع تحقق انقلاب مردمی در یمن شد. عربستان، یمن را حیاط خلوت خود می‌داند و اهدافی در این کشور دنبال می‌کند که در قالب همگرایی بین عربستان و اسرائیل، کشورهای محافظه کار منطقه، آمریکا و غرب شکل می‌گیرد. حکام سعودی روشی پراگماتیک و همسو با غرب را برای تأمین امنیت داخلی خود دنبال می‌کنند که چیستی و چگونگی این سیاست در واقع طرح سوال اصلی است که اهداف عربستان در منطقه به صورت عام و در یمن به صورت خاص چیست؟ پاسخ این است که سیاست عربستان جلوگیری از نفوذ ایران و محور مقاومت در منطقه به صورت عام و در یمن به صورت خاص است؛ در ورای آن، خواهان افزایش قدرت خود و کاهش نفوذ ایران در منطقه است. مهمترین یافته‌های پژوهش؛ بنیادگرایی رادیکال و مهار گسترش شیعه‌گرایی، تحکیم ائتلاف با آمریکا و افزایش قدرت منطقه‌ای، بازسازی امپراتوری سنی و رهبری قدرت منطقه‌ای، جلوگیری از گسترش محورمقاومت در منطقه است که این سیاست‌ها در یمن به دلیل دسترسی به منابع نفتی یمن و جلوگیری از روی کارآمدن دولت مردمی در یمن است.