جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

از جمله موضوعات مبهم در عهد جديد، ترابط اخلاق و شريعت است و بررسي آن در مسيحيت کاتوليک مهم است. کاتوليک‌ها براي رفع اين ابهام و چالش از عهد جديد، به تبيين ديدگاه خود پرداختند. اين مقاله به بررسي، تحليل و مقايسه رابطة اخلاق و شريعت در آيين كاتوليك در مسيحيت مي‌پردازد. آنان اخلاق را شاخه‌اي از الهيات مي‌دانند و به‌گونه‌اي تبيين و تفسير مي‌کنند که شريعت انجيل در درون آن قرار مي‌گيرد. کاتوليک، تفسيري جديد از شريعت ارائه مي‌کند که بر فيض استوار است، و فرد مسيحي را از رعايت اعمال و مناسک شريعت قديم مي‌رهاند. حاصل تحقيق بيانگر آن است که در تعاليم کاتوليک، از لحاظ مباني، منابع و جايگاه، نمي‌توان شريعت را از اخلاق جدا کرد، بلکه ميان آن‌ دو، اتحاد کامل برقرار است. به همين دليل، عنوان «شريعت اخلاقي» براي شريعت کاتوليکي درست به نظر مي‌رسد.

هدف اين پژوهش، بررسي و تبيين نظام اخلاقي يکي از قديمي‌ترين اديان توحيدي و تنها آيين عرفاني زندة جهان، يعني دين صابئين مندائي است که با روش توصيفي– تحليلي و با مراجعه به منابع مقدس آنان، به ويژه گنزا ربا و تعاليم يحيي عليه السلام انجام گرفته است. اين پژوهش پس از معرفي مختصري از تاريخ و عقايد ديني صابئين مندائي، به تحليل مباني نظام اخلاقي آنان، در سه حوزة الهيات، انسان‌شناسي و معرفت‌شناسي پرداخته است. براي کشف و تبيين نظام اخلاقي اين آيين، ديدگاه الهياتي، انسان‌شناختي، و معرفت شناختي اين دين، مبناي بررسي مولفه‌هاي نظام اخلاقي، يعني نظريه ارزش، اصول اخلاقي و هدف غايي اخلاق قرار گرفته است. در نهايت، نشان مي‌دهد که اصول «خدامحوري اخلاقي، محبت، مسئوليت اخلاقي و قاعده زرين»، چهار اصل بنيادين نظام اخلاق دين مندائي هستند که در نظام‌هاي اخلاقي ساير اديان به روشني قابل مشاهده‌اند.