جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

این مقاله بیان جدیدی از فرضیه فیشر را ارائه می دهد که بیانگر ارتباط مثبت بین بازده اسمی سهام و تورم می باشد. رویکرد جدید بر اساس روش چند مقیاسی موجک می باشد که سری های زمانی را در مقیاس های متفاوت تجزیه می کند. بر این اساس سری های زمانی مورد مطالعه در سه سطح جزییات و یک سطح هموار موجک تجزیه شده اند. نتایج تحقیق نشان می دهد که ارتباطی مثبت بین بازده اسمی سهام و تورم در افق دو ماهه و افق هشت ماهه وجود دارد، در حالی که رابطه ای منفی در افق چهار ماهه نشان داده می شود. همچنین در افق یک ماهه رابطه معنی داری دیده نمی شود. این مطلب نشان گر این است که نتایج بازده اسمی، حمایت کننده فرضیه فیشر برای دارائی های ریسکی در دامنه d2 و S3 موجک می باشد، در حالیکه بازده سهام در مقیاس های زمانی یک ماهه و چهار ماهه در برابر تورم مصونیت ایجاد نمی کند.

هدف گذاری تورم به عنوان یک چارچوب سیاست پولی مستلزم وجود پیش شرط هایی است که موفقیت آن را تضمین نماید. این تحقیق در تلاش است تا آمادگی اقتصاد ایران را جهت پذیرش این چارچوب سیاست گذاری بررسی نماید. بررسی های مربوط به وجود ابزارهای بالقوه برای کنترل تورم نشان می دهد که اگر چه در کوتاه مدت می توان از نرخ ارز به عنوان ابزاری برای کنترل تورم استفاده کرد، لیکن اتکا و استفاده بیش از حد از آن در نظام هدف گذاری تورم توصیه نمی شود. تعیین دستوری و تاثیرگذاری ناچیز نرخ سود بر متغیرهای هدف اقتصادی باعث می شود تا مقامات پولی نتوانند عملا از آن به عنوان ابزار استفاده کنند. تاثیر عرضه پول بر قیمت ها در کوتاه مدت ناچیز و در میان مدت ملایم است، در حالی که بیشترین اثر آن در بلندمدت ظاهر می شود. بنابراین با توجه به دوره مورد نظر در هدف گذاری تورم که حدود دو سال است ابزار خیلی موثری قلمداد نمی شود.