چکیده :
این پژوهش به پرسشِ «الگوی یک استدلال موفق در الهیات طبیعی چیست؟» پاسخ می‌دهد.
سه معیارِ اقناع‌سازی، پذیرش مقدمات، و مورد انباشتی که به منظور توجیه/ ردّ خداباوری مطرح شده‌اند با روشی تحلیلی‌ـ انتقادی مورد بررسی قرار گرفتند.
نتیجه آنکه هیچ‌یک از این سه معیار از آنجا که از محدودیت‌هایی برخوردارند به‌تنهایی معیاری مناسب برای استدلال موفق نیستند.
انگارۀ اصلیِ مقاله آن است که باورهای دینی را نتیجۀ یک فرایندِ منطقی‌ـ معرفت‌شناختی ببینیم و برای موفقیت استدلال‌های دین‌پژوهانه به عوامل منطقی، معرفتی، هستی‌شناختی، محیطی، فرهنگی، تربیتی، تاریخی، و جغرافیایی توجه کنیم.
بنابراین، به جای اعتقاد به یک معیار خاص، باید معیار را چنان «فرایند» در نظر بگیرید.
این انگاره توجه ما را به چند نکتۀ مهم جلب می‌کند: 1.
انتخاب معیاری واحد برای همۀ استدلال‌ها یا سنجش یا دسته‌بندی استدلال‌های مختلف بر اساس یک معیار مشترک چالشی پیچیده و سخت است؛ زیرا دربارۀ هدف، روش، منابع، و محدودۀ الهیات طبیعی اتفاق‌نظر وجود ندارد.
2.
بهتر است روی مجموعِ مزیت‌ها، جنبه‌های مثبت، و نقاط قوت معیارها به صورت یک کل تمرکز کنیم.
3.
معیار یک استدلال موفق را به شکل تک‌بُعدی و نقطه‌ای در نظر نگیریم! بلکه معیار را یک «فرایند» ببینیم؛ فرایندی که به هر معیار این امکان را می‌دهد که به‌رغم توجه به توانایی‌هایش روی مزیت معیارهای دیگر تمرکز کند.
4.
اگر معیار را یک فرایند بدانیم ارتباط و تعامل این سه معیار بنا بر نوع و مراحل و زمینۀ استدلال امکان‌پذیر خواهد بود تا بتوان در الهیات طبیعی از هر سه معیار در کنار هم و نه جدا از هم سود بُرد.
this paper investigates the question, "what is the model of a successful argument in natural theology?" the three criteria of persuasion, acceptance of premises, and cumulative case, which have been proposed to justify or reject theism, are analyzed using an analytical-critical method.
the result shows that none of these criteria, due to their limitations, are individually adequate for a successful argument.
the main idea of the paper is to view religious beliefs as the result of a logical-epistemological process and to consider various factors for the success of religious arguments.
therefore, instead of adhering to a specific criterion, one should regard the criterion as a "process." this concept brings our attention to several important points: firstly, choosing a single criterion for all arguments or measuring and classifying different arguments based on a common criterion is difficult and challenging because there is no consensus on the goal, method, sources, and scope of natural theology.
secondly, it is better to focus on the overall advantages and strengths of the criteria as a whole.
thirdly, one should not perceive the criterion of a successful argument as one-dimensional.
rather, view the criterion as a "process" that allows each criterion to consider the merits of other criteria despite its own strengths.
fourthly, by considering the criterion as a process, the relationship and interaction of these three criteria become possible according to the type, stage, and context of the argument.
consequently, in natural theology, we can benefit from all three criteria together and not separately
نویسنده :
احمد عبادی ، محمد امدادی ماسوله
منبع اصلی :
https://jpht.ut.ac.ir/article_93249_23a4f11407b392f8c36b97dd624cc450.pdf
پایگاه :
پایگاه مجلات 5
(فلسفه دین- سال 1402- دوره 20- شماره 2- از صفحه 103 تا 117)
یادداشت :
کلیدواژه‌ها
الهیات طبیعی روش‌شناسیِ دین‌پژوهی ریچارد سوئین‌برن گراهام آپی ویلیام کریگ
Keywords
Graham Oppy Methodology of Religious Studies Natural Theology Richard Swinburne William Craig